Насила бев мобилизиран да служам во српската војска.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Исто такво уверување сретнуваме во српскиот весник „Јавност“: „Ние сакаме да ги увериме нашите браќа Бугари, пишува веникот, дека српското општествено мислење е сосема спротивно на лудите и донкихотовски уверувања на Милоша Милоевиќа и неговата компанија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кон крајот на април 1941 година се формирал и Централниот национален комитет составен од лица кои уживале углед во српскиот политички и културен живот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
За тоа бугарскиот амбасадор во Германија Дрангов, ќе соопшти дека “по наредба на Хитлер, Рибентроп ме задолжи да ја соопшти желбата на фирерот, со три дивизии да се влезе во српска Македонија како окупаторски војски и да ја преземеме администрацијата, за да се ослободат германските единици од таа грижа, а да бидат употребени за дејство.”
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Најголема активност македонските доброволци покажале во ополченските бригади.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
На 18 април 1941 на бугарскиот Генералштаб му било одобрено бугарската војска да влезе во Македонија, но да ја окупира само територијата источно од р. Вардар и да не ја поминат линијата: Пирот-Врање-Скопје-течението на р. Вардар до грчката граница.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Македонските доброволци во српските чети учествувале во борбите кај Страцин, Азот и Порече, а четите кои содејствувале со грчката армија учествуваат во борбите за Кожани, Сјатиста, селата Конско и Царушино.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Во периодот од првата половина на дваесетиот век, пред самиот почеток на првата светска војна Вардарска Македонија беше потпаднала под српската чизма и сите мораа да ги сменат презимињата од македонски во српски префикс- на пример од Николовски во Николиќ, Димоски во Димовиќ.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Требаше да се јави веднаш за да го дослужи воениот рок прекинат во српската војска во 1915 година.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)