(Тешко е да не се забележи дека во ликот на Тот, наострениот клун на неговата ибисовска глава изгледа како инструмент за пишување, како гласот да е претворен во зашилено перо.)
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
И самиот јазик може да го одразува тој проблем: во старогрчкиот и во египетскиот ист збор се употребува и за „пишување” и за „цртање”.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Во таа одломка постои значајна преобразба на Икар, Дедаловиот син, во Тот, синот на Ра, некој вид оддалечување од грчката логоцентрична традиција со преместување во египетскиот мит за богот на пишувањето. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 17
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Контрадикторните празначења коишто лесно се демонстрираат во египетскиот, според Абел, можат да се пронајдат како раширени и во семитските и индоевропските јазици.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)