Го бараат Зоки во кујната и во шпајзот – пак го нема.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Кога тие ќе појдат во спалната – тој е во шпајзот.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Полека отиде во шпајзот и го најде она јаженце со кое порано се мереше секоја недела.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Наспроти нана ми, која од секогаш (а и денес, во деветтата деценија од животот) задишана, со рафални реченици без точка, стига во последен миг да исечка и додаде домати во тенџерето, да ја избрише трошката прашина на најгорната полица во шпајзот или пред легнување, вешто да ме истрие со комова за превентива, дедо ми беше убеден дека брзината победува секакво знаење и задоволство. „Ќефот“ е најважен.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тенџерињата и тавите што блескаа, чиниите што беа сместени во шпајзот за порцелан, редиците чаши што беа на полиците, сите предмети во кујната, во трпезаријата и во гостинската соба, изгледаа како да знаат дека се сместени таму затоа што Кети сакала да бидат таму.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Кога ќе наѕирнат во шпајзот – тој е на балконот.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)