Но во чекалната нема никого.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Сета група сега влегува во чекалната.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Дали на вистинскиот убиец му се даде втора шанса и пред да се најде откриен па новинарот, од телевизорот во чекалната кај дебелата тетка, однапред ги загуби своите изгледи? - ова не ми беше познато, како ни Смарагдната шума на соништата во која мистично заталкав...
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Пред дефинитивно да го напуштам одајчето на Нанчо, неколку вечери преседов во чекалната на станицата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Сето ова ако не ги расплакало, тогаш сигурно тоа го направило она што го има во понатамошните мои дневни белешки дека дојдов до таму ако не најдам место каде да спијам книгите ќе ги оставам кај Евтим а по три четири саати ќе преспивам во чекалната на станицата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
За да не седи на провев во чекалната, Грдан побара прибежиште во читалната на библиотеката.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Грдан чукна на првата врата од ходникот на администрацијата, во која имаше и пепелници до клупите како плукалници во чекална на забна амбуланта, па иако не слушна некој да му одобри да влезе ја притисна кваката и ѕирна внатре.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Потоа нѐ одведе во чекалната, каде што биологот веќе седеше со нотесот на колена и со перото во рака.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Поблиску ни е нашата амбуланта, има детски диспанзер“ водачот Љупчо навистина умно расудуваше.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Кога влеговме во чекалната имаше неколку мајки и баби со болни дечиња.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)