ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Клинците што доаѓаа во Дом изгледаа навистина супер.

Беа облечени во винил и антилоп и пердуви, во фустани и шарени чорапи и кондури со патенти, и сребрени и златни мини- мини сукњи, и Пако Рабан фустани со пластични дискови, и yвонарки, и кратки фустани кои се ширеа од рамото надолу, а тоа доле се наоѓаше прилично над колената. (...) Пред крајот на април, на Бродвеј и 53.улица се отвори клуб под името Chee­tah.

Но таа и натаму одеше во фустан.

Истрча од замокот и во фустанот запален од трчањето, оставајќи ги чевлите забодени в земја, побегна во исчезнатиот простор на ноќта.

Браво: Имам право. Во фустан со штеп и рака под рака со вас!

Сега беше облечена во фустан со боја на вино, со тесен колан од истиот материјал што ѝ ја стегаше танката половина.

Е па! Е па, после ќе имале афера, па ќе имале, кога по дома немале ни афера ни дешавка за во тефтер да ја раскажат, како Мерил Стрип со оној Клинт кој не беше Бил и кој како фотограф откри толку сексипил во една средовечна жена облечена во фустан на копчање кој се носи само на пазар и коса врзана во коњски опаш.

Што ли ќе си помисли ако се стегнам во фустан само еден број помал, што го чувам за посебни, ретки пригоди?

- Алек не мора да спиеш по панталони,конкретно јас немам намера тоа да го правам во фустан.

Влегува Елеонора Шнап: во фустан со виолетова боја и со монокл.

Како мајка ми излегувала во тесно здолниште како пикната во еден панталон и во фустани врзана како оса на половина, како вујко ми Вангел ја залижувал косата, а баба ми му велела дека е како да го лижела крава...

- Нека се облече во фустан и нека се забради.

Не можев да се замислам во фустан. Освен тоа, што ќе речеше Ана?

Зашто во 1990 дојде „квир“-мигот, со неговата милитантна одбрана на девијантниот секс и на девијантните родови стилови, со неговите мажи во фустани, во кожа и со бисери, со неговото уживање во бучовските претстави и великоженствените театралности, неговото преосвојување на одозгорството и на одоздолството и неговото умножување (или преоткривање) на настраните подидентитети: на детенцето (twink), на меченцето (bear), на емото.

Овој град некогаш полн со здравје, сега неухранет, вошлосан, отворен кон болестите на душата и телото, на работ од епидемијата на тифус, на уплав, на треперење пред неизвесните времиња, под ударот на болести и несреќи што најнапред, како по правило, прво ги погодуваат сиромашните, брзо фаќаат корен и се шират меѓу најмногубројните.

И тука се сите, сите, сите: децата, Цви, неговите, нејзините родители дојдени на посета кај сватовите и таа облечена во фустан со ведар дезен и прекрасна берлинска шапка по последна мода што не допушта во очите да ѝ бие сјајното галициско пролетно сонце... 

Милка ситна, наврена во фустан сигурно донесен од преку граница, а Родна по неа во нешто ни градско ни селско што постојано го влече со рацете надолу чиниш сака ете тука пред сите да се соблече.

Пела, стискајќи се во фустанот на бабата Перса, ништо не можеше да разбере од гласовите што се слушаа од секоја уста, ама затоа пак нејзините итри сини очиња ја видоа широката тепсија како плива врз главите на новодојдените полна дури со врв и покриена со некоја бела убава басма што некој , подоцна, ја нарече, свила, и таа тепсија сама од себе како да лебдеше врз главите и откако влезе заедно со тоа купче тела во дневната така набрзо излезе од таму и како да јурна во спалната и кога таа успеа да се провлече низ тие разлетени фустани и машки костуми, ја здогледа во празното врз широкиот кревет и во тој миг од страната на балконот како здрвена стои тетка Деспина, а една друга тетка, тркалезна во лицето со светилки во ситните очиња нешто ѝ зборува и ѝ подава шејови што ги вади од тепсијата и ги реди на нејзината десна рака.

Дотогаш жена облечена во фустан и Влаинка, како во песната "Во влашкото маапо жолти куќи високи...", во Брезница не беше видена.

Веднаш потоа ја симнав униформата и се преоблеков во фустан и отидов кај родителите на Мане.

И ги оставив гостите а таа многу убаво ги пречека и ги нагости.

Во првата соба, светла и просторна, седеа во круг десеттина старички во фустани од најевтино тоалденор платно со боја на глушец.

Сега во нив штрчеа само прстените, а бакарните шипки што некогаш го притискаа килимот до скалилата, ги немаше.