Не е поголема вистина тоа што, во физиката, големите тела потешко се придвижуваат од помалите и што нивниот momentum7 е пропорционален на таа тешкотија, од вистината дека, во метафизиката, умовите со поголеми можности макар што се посилни, постабилни и повлијателни во своето дејствување од умовите со понизок ранг – сепак потешко се сподвижуваат, збркани и полни со колебање во првите неколку чекори од своето придвижување.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Принципот vis inertiae6, на пример, изгледа идентичен и во физиката и во метафизиката.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Фракталите најчесто се користат во физиката на која ѝ помогнаа да излезе на крај со своите стари и нови проблеми.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Не само што во физиката сè се сведе на делчиња, елементарни честици, туку тоа се случи и во биологијата - на гени, неврофизиологијата - на точки на дразба, во лингвистиката на феномени, во етнологијата на културни теми.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
(16) Тажната вџашеност на духот пред кражбата на работите која веќе Valery ја спомена по повод Leonardo како „најчуден проблем кој било кога можеш себеси да си го поставиш (...) а кој се состои просто во можноста на другите интелигенции, во множеството од поединечно, во противречната коегзистенција на меѓусебно независни траења - tot capita, tot tempora - проблем споредлив со проблемот на релативноста во физиката, но неспоредливо потежок (...)”. okno.mk | Margina #3 [1994] 17
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Колку физичари се обучувале во физика? Сите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Или пак дека како дете бил фасциниран од идеите во физиката и математиката; во средно школо и на факултет ги следел своите научнички и лингвистички интереси и му се развиваат и уметнички амбиции; ја открива својата длабока љубов кон многу композитори, особено кон Бах и Шопен.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Во секој случај, тој би сакал тие двајцата да разгледаат дека во физиката и литературата за секоја од овие минливи точки во простор-времето алтернативните линии на светови не само што се замисливи туку очевидно и сосема можни - некои се, се разбира, логички повеќе следствени од други.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)