Имено, на бреговите на долот и во урнатините на Градиште, богомилите, кои науката, зашто смета дека потекнуваат од планината Бабуна, прилепско, ги препознава уште и како Бабуни, во времето на цар Самоил, тука засновале своја населба.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А кога и тој седна, сега веќе не внимавајќи ни како седи ни дали му е одмерен гласот, почна отворено и грубо да им се заканува на тие таму, во Европа; дека нивните градови ќе ги претвори во урнатини, а нивните полиња во гробишта, дека...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Макар што црквите се во урнатини и камбаните искршени, не завршија молитивите на мајките...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И денес на месноста „Царевец“, на еден висок брег, на она место каде што најдлабоко е засечен кањонот на Јантра, се гледаат тврдините на некогашната престолнина, претворена во урнатини...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тоа ја зголеми мојата мака: уште еден мил спомен стоеше пред мене во урнатини...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Веруваше дека во урнатините ќе никне новата билка на животот. Така било овде отсекогаш.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тој нема да го доживее враќањето на ластовиците во Рамалах, во неговата втора Картагина во урнатини.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Парадоксално митот за Југославија живееше повеќе во неврзаните земји како Египет, Индонезија, Индија, Алжир, Зимбабве, Гана или Тунис, отколку во самата Југославија, која веќе беше во урнатини, одрекувана, дијаболизирана, проколнувана.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Беше дамна контаминиран и сега урнат големиот југословенски мост кон Палестина, заедно со маргинализирањето на движењето на неврзаните земји, по крајот на студената војна и биполарната епоха.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Крајот на есента во 2004 година го означуваше и крајот на животот на Арафат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Не само што документите се распаѓаат во пеплишта а градбите во урнатини, туку и поголемиот дел од цивилизациите што ни претходеле скоро и да не оставиле трага.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Се околу мене беше во урнатини, спеплосани креации, црнила! – веднаш се отвори Еразмо пред старецот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Се преселив во зениците на твоите очи во урнатините на омразата рти формулата на нови откритија...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Нов свет со црни замки патеки стеснети, опојувања... Во урнатините на мислите умира чувството на убавото...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Но, не...има ли мегдан во урнатините, за да се исповедаш ти грешнику со немата заповед на совеста, под кормилото на твоите сништа...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Мајка ја носеше врската со клучеви од затворените куќи, клучевите од некогашната куќа крај морето, која сега сигурно е во урнатини.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Милорад Павиќ ЧАЈ ЗА ДВАЈЦА
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Таа ѝ раскажала дека продолжила да ѝ носи цигари на Марија секогаш кога можела, па дури и решавала и некакви итни непредвидени работи, сè додека еден ден не ја нашла болницата во урнатини, разурната како лош споменик на тие неблагодарни времиња.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тоа е време кога големите империи се престоруваат во урнатини, време на почетокот на ХХ век, време на балканските војни, на Првата и Втората светска војна, на раѓањето и падот на комунизмот и на сталинизмот и на неговите балкански варијанти.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)