во (предл.) - употреба (имн.)

Симбол Интересна е симболиката на името на Исус, напишано со глаголица и во онаа скра­тена форма, каква што е во употреба во црквата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во Македонија пред АСНОМ во употреба беше српската и бугарската кирилица, за по заседанието и по оформувањето на македонскиот како литературен јазик да се воведе типично македонско кирилично писмо, кое е прилагодено за одразување на фонетските вредности на македонскиот јазик.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Системот на старото грузиско писмо можел да му биде познат само на еден добро образован филолог, каков што бил Константин.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кара­џиќ, кој вметнува дополнителни букви во системот на дотогашната српска азбука, имено, ‘Ћ’ и ‘Ђ’ за токму српските фонеми, со што се дооформи српската кирилица.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Редок исклучок е областа Далмација, каде сè до средината на XIX век по манастирите во употреба бил токму еден од видовите на глаголица.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Како и да е, кириличниот систем на писмо како поедноставен и поприлагоден за читање и Маргина 37 101 пишување ја засенчува глаголицата и набргу сосема ја истиснува.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ракавицата која моментно е во употреба ја креираше Јанг Харвил, обајцата од VPL Research.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Оргиналната ракавица ја изуми Том Цимерман.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Имено, зад тој бес се криеше многу поширока одбивност која во онаа крчма на Оштрељ ќе биде дополнета со чувството на несигурност, всушност страв, за најпосле својот јасен израз да го најде во употребата на зборот unheimlich.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тој користеше цела палета на сочувани формални маниризми (диафора - комбинација на различни 24 Margina #22 [1995] | okno.mk значења во употребата на еден ист збор; амфиболија - двојна смисла; параномазија - спротивставени истозвучни или слични зборови), но измислуваше и некои сопствени "маниристички" постапки, со што, на крајот на својот живот, успеа да создаде сопствен уметнички јазик.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Придавката „хаотичен“ во употреба влегува дури на преминот од 17-иот во 18-иот век и долго е употребувана за одредување појави и процеси кои што не се во битна врска со бивствувачкото, барем не со она бивство со кое сметаа природните и општественонаучни (историски) онтолошки замисли.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
А одговорните за изградбата, бидејќи немале храброст лично да реагираат и да ми укажат на тешкотиите со кои се соочени, го пуштија сонот да ме извести.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Овој сон ми наиде откако ја бев издал онаа избрзана наредба: патот да се пушти во употреба на Први мај !
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Изгледа во овој случај некомпетентно се бев впуштил во натпревар со времето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таа историја е во голема мера безначајна за потиснувањето на жените од страна на мажите. (4) Ако, сепак, ја отфрлиме дистинкцијата материја-свест и прибегнеме кон првата од двете дефиниции на “идеологија” наведени според Иглтон, доаѓаме во конфликт со философските гледишта за вистината, знаењето, и објективноста до кои држат најголемиот број современи интелектуалци феминист(к)и кои се надеваат да ги стават во употреба своите дарби и способности во критикувањето на маскулинистичката идеологија.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Идејата е дека философите, литерарните критичари, правниците, историчарите, и другите кои се добри во правењето дистинкции, во преопишувањето и реконтекстуализирањето, можат да го стават во употреба својот талент „изложувајќи“ ги или „демистифицирајќа“ ги присутните општествени практики.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ја воведе во употреба играта “ламуш“, го поплочи плоштадот на пазарот и ја засади со брези улицата што води до јавните канцеларии; повторно се обиде во Глупов да воведе академија, но, откако доби отказ, изгради собирен дом.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ги поплочи Големата и Дворјанска улица, воведе пиварници и собирање на мед, го воведе во употреба сенфот и ловоровиот лист, ги надомести долговите, покровител на науките, се грижеше за формирање на Академија во Глупов.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Двоекуров, Семјон Константинович, статски советник и кавалер.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ја раководеше кампањата против должниците, при што запали триесет и три села и со помош на таа мерка скина две и пол рубли од долгот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Во слободно време пишуваше проповеди за градските попови и од латински ги преведуваше делата на Тома Кемпијски.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Повторно ги воведе во употреба, како корисни, ловоровиот лист и сенфот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Така, како нареден збор за генерална дебата го предложи зборот бакшиш, турцизам (со потекло од персиски bkhѕhеѕh), којшто ќе најде место и во европските јазици (на пример, на француски, на германски bаkсiсh, bakschisch), како и во сите балкански јазици со истиот корен, останувајќи во употреба дури до денешни дни.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Како најкарактеристична заемка го истакна зборот сој, со значење род, племе, потекло, сорта (од турскиот збор soy); лагаб, прекар, односно фамилијарно име, со потекло од арапскиот збор lgab; арка, грб, протекција (во преносна смисла), заштита, со честа употреба во балканските јазици (турски arka); евлад, чедо, дете (од арапски evld), дост, пријател (персиски dost), душман, непријател, противник (од персиски dmen),на новогрчки dusmanis, во иста форма и во другите балкански јазици; асија, крвен непријател, од арапски si; кардаш, брат, другар, од турски karda; јаран, пријател и другар, но и љубовник, еквивалентен збор на оваа турска заемка би бил зборот побратим, како и посестрима; јолдаш, и овој збор се употребува со значење на другар, сопатник, пријател, од турски jolda Камилски внимателно и трпеливо го следеше Татковото реферирање на турските заемки за коишто беше задолжен, очекувајќи да ги назначи неподобните, но неговиот избор како да одеше во обратна насока.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Обајцата се договорија да се задржат на карактеристичните заемки коишто излегуваа од употребата во балканските јазици, но беа во употреба во европската традиција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се насетуваше дека Камилски се оддалечуваше од својата првобитна намера што побргу да расчистат со курбанотt, но стануваше јасно дека тој пуштил длабоки корени во употребата кај балканските народи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се договорија уште да сугерираат нови примери на синтагмите, според примерот ајде, ајде јаваш, јаваш.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Најчесто заемката бакшиш значи мал подарок за извршена улога, напојница...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Како и именките, и судбината на овие зборови не се разликува многу: најголемиот дел од нив одамна не е веќе во употреба, ги има во разговорниот и говорните балкански јазици, а најмал дел е и интегриран во нивниот лексички фонд.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски не можеше да верува дека бројот на позајмените прилози од турскиот јазик може да биде толку голем, макар што нивниот број во употребата постојано се намалува во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа Камилски издвои и називи на неколку ткаенини што се постилале на земи како: аура (од арапски asir); килим (од персиски kilim); сеџаде, малечко скапоцено килимче што се става како украс, но и како мал правоаголен килим на кој верниците се молат (од арапски seccade); перде, завеса (од персиски perde).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Која била причината за толку големиот прилив на туѓите зборови? запраша зачудено Татко. Се разбира, имало повеќе причини.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но тие беа свесни дека значаен дел од овие зборови повеќе не беа во употреба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој конечно се определи за следните најкарактеристични заемени глаголи во балканските јазици: бастиса, преткажува, претресува од турски bastisa; егглендисува, се забавува, се занимава од турски еlrnmrk; ендиса, победи, надигра од турски endisa; есапи од турски hesap etmek; заптисува, задржува од турски zapt etmek, се инаети од турски inat etmek; кабардисува, се крева на големо од турски kabaramak; казандисува, заработува од турски kazanmak; курдисува, поставува, мести, отвора, навива од турски kurmak; ујдисува, средува од турски uydurmak.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во епохата на револуцијата, употребата на странските зборови добро вклопени во рускиот јазик се сметаше за едно од главните обележја на јазичната слобода којашто спонтано се наложуваше, се создаваа редица неологизми, превладуваше плакетарскиот и телеграфски стил, се создаваше своевиден пролетерски израз на јазикот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Си имаше многу мака со заемките придавки, кој по бројноста и фреквенцијата на употребата доаѓаат веднаш по именките.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Голема беше листата на арапските зборови вселени во турскиот јазик, но Татко ги кажуваше само најчестите, голем дел во употреба во балканските јазици: абдал, абраш, ава, адет, азно, азар, ајан, ајван, ак, акал, акреп, ал, алат, алва, алка, амајлија, алва, алис, алка, амајлија, амал, амам, аман, аманет, амбар, антерија, ап, апс, апсана, арам, арач, асија, асли, астар, атер, аџаба, аџамија, ашик, ашиш, ашуре, бајат, бакам, бакла, баклава, батал, бедел, бедевија, беља, берат, бериќет, бина, боранија, будала, ваде, варак, фарак, вилает, гајле, гајда, гајрет, галиба, гараз, гурабија, гурбет, даире, дајре, дара, декика, дереџе, деф, дивит, дуња, дуќан, ѓаур, ѓезве, елбете, енфие, ербап.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски најде меѓу називите за одделни делови на постелата и неколку карактеристични заемки останати во употреба во балканските јазици до денешни дни како: душек, постела (од турски döşek); јорган (од турски yorgan); јастак, јастаче, јастук (од турски уаѕtk); чаршав (од персиски çarşaf) со поширока употреба како чаршаф за душек, за јорган и покривка на маса и слично; калаф, навлака за перница, а во поново време преслека на тапацирани делови на мебелот (од арапски kalif).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Руската револуција дозволи да влезат во употреба голем број туѓи зборови кои дотогаш биле употребувани главно во писмена форма.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко беше мошне рестриктивен во изборот на овие заемки зашто речиси сите, како и тие што следеа од областа на администрацијата, со падот на Османската Империја исчезнаа и во употребата во јазиците на новите балкански држави и во самата нова Турција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во османското време се живеело и работело заедно, во исто време, така што во заедничкиот живот на муслиманите и христијаните се развивале заеднички изразни културни форми, кои се изразувале и во употребата на заедничките зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко, нестрпливо, без да чека Камилски да ја развие мислата, го прекина, прашувајќи го: Што би било заедничкото во употребата на терминот курбан, но и во неговото практикување кај Балканците?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Меѓутоа, Татко веруваше дека употребата на овие заемки нема конечно да замре зашто тие понатаму беа живо присутни во народната меморија и творештво, во народните говори, во старите документи од кои некои беа валидни и во новото време, како на пример тапијата, адетот, аманетот, бакшишот и други.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко потоа се задржа на турски заемки од роднинската терминологија кои и денес се во употреба во балканските јазици, коишто посебно се должат на заедничката патријархална традиција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Слична разуздана отпуштеност се надоврза Камилски ќе биде забележана во употребата на рускиот јазик во постреволуционерна Русија, но до вистинска револуција во рускиот јазик ќе дојде кога Сталин ќе стане неприкосновен владетел на СССР.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
За полесно да се ориентира, прилозите ги подели во четири групи: прилози за време, прилози за место, прилози за количина и прилози за начин.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бројот на турските глаголски заемки во текот на времето рапидно се намалувал така што само мал дел од нив останал во употреба, особено во разговорниот јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Било во употреба преку 3.000 години ширум Блискиот исток во Маргина 36 193 културите на Сумерците, Вавилонците, Асирците и Хетитите, а изумрело пред доаѓањето на христијанската ера.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Пишувањето со минискула постепено се развивало и во Грција било во употреба до VII-VIII век на нашата ера.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Секако, кога се зборува за постоење или непостоење на нешто, се доаѓа до еден термин што во употреба го воведоа постмодерните теоретичари - а тоа е поимот хиперреалност.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Повеќето знаци изразуваат низа брачни ситуации и односи, како во следниве примери: planina Натписи на печатите од долината glava на Инд, во северозападна Индија. usta/zboruvawe Системот не е дешифриран, но се мисли hrana дека содржи мешавина од идеографски jadewe и фонетски графеми коишто voda (vo voda) претставуваат лични имиња. piewe odewe/stoewe Колоните на десната страна ги ptica покажуваат првобитните пиктограми, riba најнапред вертикално, потоа во vol изменета положба што била во употреба krava во подоцнежните периоди.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Претскажувач и хроничар на изразот „постмодернистички” во областа на архитектурата стана Чарлс Џенкс (Jencks), којшто, почнувајќи од 1975 г., овој поим го популаризира и воведува во употреба.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
На овдешната јавна сцена во употреба е терминот интеркултуралност.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Верзијата што беше во употреба во 1984 и што беше систематизирана во Деветтото и Десеттото издание на Новоговорниот речник, беше само привремена и содржеше многу одвишни зборови и архаични конструкции што подоцна требаше да бидат истиснати.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тенкот, подморницата, торпедото и митралезот, па дури и обичната пушка и рачната граната, се сѐ уште во употреба.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во времето на Бах, терминот фуга веќе бил во употреба, но терминот “ri- cercar” и понатаму се користел за означување на софистицирана фуга, чиј интелектуализам би бил веројатно преостар за едно профано уво.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
По ѕидот на долни крај наколкани се колје, со куки и без куки, на кои се обесуваат секирите; направени се по две три камари во кои кокошките несат јајца, а на гредите во овој дел на куќата се фрлени разни алати: рала, јареми, косила, дршки за мотики, лопати, казми и ред други дрвени остени, ластагарки, стапови, кои чекаат да ги заменат тие што се во употреба.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Потоа шепоти од темнината: Единствената разлика меѓу нив и мене е во употребата на азбуката.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
А Гринберг (Green- berg), изјавувајќи дека „суштината на модерната се наоѓа во употребата на методи карактеристични за една дисциплина за да се критикува таа иста дисциплина - но не со цел таа да се поткопа, туку уште повеќе да се зацврсти во нејзиното поле на компетенција”, воопшто не ја предвидува, а и со право, иронијата, значајна, а истовремено толку антимодернистичка состојка на модерната.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тој го посматраше детството како наивно спротиставување на вечната трагедија на човештвото, што истовремено беше негов најголем интерес.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Од сите апстрактни експресионисти, Марк Ротко (Mark Rothko) е еден од ретките кој внесе концизност во употребата на детската уметност.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Со додатна забелешка: духот на постмодерната би можел да се забележи и на самиот почеток на Џармановото творештво, единствено што тогаш терминот “постмодерна” сѐ уште не беше во употреба, т.е. во мода. ...
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Отсутното е забележено на “хартија што зборува” (како што би рекол Пазолини) и насловено е со името Караваџо.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ако Dancing Ledge, покрај сето богатство од детали за приватниот живот, општествените и културните случувања од педесеттите, шеесеттите и седумде­ сеттите години во Англија, за желбите, соништата, први­те филмови и успеси, претставува колажирана слика на борбата за право на филм за Караваџо (во 1986 г. из­лезе и преубава сликовница Џармановиот Караваџо, која претставува луксузна документација за сите фанови на дуетот Караваџо-Џарман), книгата The Last of Eng- land е документација на трудот околу раѓа­њето на истоимениот филм, исказ за крајот на дека­дата, за загубата на илузиите, животот со вирусот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Денес постои само кафеанскиот арго за полуфраери, со кој мафтаат одредени Margina #32-33 [1996] | okno.mk МАРГИНА елементи на самосвест 7 риби, и некаков арго со англиски акцент, во употреба од 16-иот век.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Впрочем, аргото не може да живее, затоа што тоа не е конструкција, тоа е како онаа куќа што ја видов во Берлин: во ѕидот дупкиште од десет метри, но вратата не може да се отвори.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)