Ана ги запишуваше белешките во тетратка.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Неда пак, кога виде дека Крсте навистина ја гледа и таа се заврте надесно, на спротивната страна од него, и продолжи да пишува во тетратката, целата затресена.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Што е тој, кој ја чува во магацин, кој секој ден во тетратка запишува толку и толку пушки, гранати, митралези, мини, фишеци, штикови се дадени...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А Живко, кој пиеше и јадеше барабар со татка си, се прибираше во себе, смислувајќи ја во главата ако веќе не му беше запишана во тетратката, својата нова приказна така испроверена до вистинитост во измислената Пасквелија.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)