во (предл.) - теснина (имн.)

Се поприведнува токму таму каде што почнува каналот и си ја вовира главата во теснината.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
На Арсо му се чини дека е затворен во теснината на сопственото тело, недвижно испружено во темницата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во темнината, масата се разлеа и го зафати сиот простор, потече и се згусти во теснината на ходникот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Овие раце, продуховени од некоја немирна страст да стигнат и да уловат нешто во теснината на оваа глува дупка, се пуштаат се напред, ја влечкаат влажната мека маса и одново, со точноста на механизам, жедно се провираат под нозете и градите на Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сега длетото копа и во теснината се слуша брзото дишење и триењето на телата и рацете.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)