во (предл.) - татко (имн.)

Ја заврте лево-десно главата, погледна значајно во татко ми и почна гласно, многу гласно, да се смее.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тој во меѓувреме се исклучил од разговорот и фатил да решава крстозбор.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Идевме во татко­вата библиотека на тивко учење на премолкот, кога устата речиси и самата се отвораше пред предизвикувачките настани во тие барабански балкански времиња, исполнети со семожни наредби, пароли, диктати, лажни ветувања, немотивирани забрани.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Некои гледаа во татко ми, дали од неговиот поглед ќе прочитаат треба или не треба да се запее, запеа и брат ѝ на Вера, но сето тоа некакво пеење брзо зативна.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ти во татко ти веруваш, нели?
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Па, ти мислиш сериозно? – се налутив. – И тамам мислев да го разубедам, погледнав во татко ми и, што да видам?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Малиот Мартин сакаше некако да може сосем да се пикне во татка си.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)