Неговата слика добива религиозно значење бидејќи тргнува од некои принципи врз кои е втемелена религиската слика.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Дикинсон како да му е близок на византискиот уметник којшто не го видел ликот на Исус, но сепак го сликал според достапните упатства.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Не само што секој може да биде сопствен двојник, не само што сè може да се споредува со сешто: и најелементарните форми што сè уште ги разликувавме се топат во суштества налик на “брадавица, каша и октопод” од маниристичките украси.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Така на пример за „Satanic Ritual Abuse“ („Злоставување со сатанистички ритуали“) - коешто во Rod Dickinson: „Анатомија на небеско Британија после една подолга расправа во суштество“, масло на ленено платно, Парламентот со еден декрет на Владата е 213х213 см, 1993 прогласено за „непостоечко“ - Дикинсон вели: „Импликациите се или дека станува збор за заташкување од страна на Владата, или пак дека Владата е во право и дека ние се соочуваме со масовна хистерија.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Светот на содржини и светот на форми сега веќе нема никакво значење.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Човек ќе се понадева да замине, ќе го побара мирот, а потоа тој мир еве го претвора него во суштество тапо и исплашено пред одговорноста на одлуката што им ја соопштил на другите, како единствена и целосна вистина, дека заминува, ни помалку ни повеќе, заради пишување.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)