во (предл.) - старост (имн.)

Веруваше дека најпосле се случуваше соништата, идеалите од младоста да му се позлатуваат во староста.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Можеше да остане и во Париз, но и тој подјаден од синдромот на враќањето, како, можеби, Татко од останувањето во Цариград, како да имаа заеднички судбини, еден ден да се сретнат со заедничките неостварени илузии од младоста барајќи тоа да се оствари во староста!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во делото и личноста на книжевниот нобеловец Ромен Ролан беа овоплотени двата движечки идеали од младоста на Камилски, на кои им остана верен и во староста: на интернационалата на духот и на панхуманизмот на Ромен Ролан и на одбраната на Октомвриската револуција, како историски напор за социјална и морална реконструкција на човештвото.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тие нема пород. Кутрите во старост беа останати сами.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Велеше дека парите во староста можат да го продолжат животот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сја молит: во младост погрешки Да немат ни в старост она: С дни светли, не чрни, не тешки Душа ѝ да ет опколена.
„Пeсни“ од Рајко Жинзифов (1863)
Храброста во младоста можеби станува мудрост во староста.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Колку повеќе ќе научиш додека си млад, толку повеќе ќе уживаш во староста.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Но, самоосознавањето во Играта се непредвидливи како и Играта сама, па зашто тогаш, кога сè уште владеам со неа, во староста да не си дозволам уште по некое задоволство.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
1 Само малку, ден неполн, поточно една ноќ по зачекорувањето на Лозан Перуника во староста што дошла по многу видени погубности, по оние умирања што се случиле во куќата на некој селанец со глува и нема ќерка, преостанатите дваесет и деветмина од дружината по изгревот стасале со двоколките во Лесново.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се колнам не е дубара, свет човеку: така беше. Ако ти е жал за мене земи копач откопај ме ... (Народна.)
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бургиба пливаше во староста во плитки води. Ги одбегнуваше длабоките. Така го советуваа неговите советници.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
ТРЕТАТА ЖЕНА: Имам право да истражувам зошто сме дојдени на овој свет, на оваа планета, каква е смислата на нашето раѓање, растење, минување низ најразлични маки и тешкотии, влегување во брак, повторно раѓање на децата кои минуваат низ исто толку маки, учење на разни вештини, желби за осознавање на светот и сѐ со мисла дека утре ќе бидеме среќни, а потоа губење на истите тие способности во староста и на крај умирање, исчезнување.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)