Се разбира, најлесно е парите да се разменат за сладолед, чоколадо, да се појде со нив в кино, да се преточат во сок, лимонада, играчка и друго.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
горе е густиот непробоен таван од гранки- околу се топат свеќите- бесшумно се пали телевизорот- прскаат капиларите- бам барам- а студи- внатре студи- по кожата прилепени капки во сок- не можам да се помрднам-на подот- разголена од појасот надолу- сама- со ненаситна ѕверка во себе-заробена во пепелавите канџи на стравот- ме јадат црви бубачки во моиет црева- се множат- грижат
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)