во (предл.) - систем (имн.)

Можните графички измени во системот на писмото се прикажуваат во нацртот на графемите и во заедничкиот гра­фички облик на писмото, кој се условува со промените во мани­рот на пишувањето.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со загуба на фонетската вредност кај одделните знаци и со нивно хипотетско натамошно отстранување од алфабетот постојано би се менувала парадигматиката на писмото, а тоа би довело до постојана промена на бројните вредности на оние знаци, кои се останати во системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во суштина, тоа е создавање на план на содржина на системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Така, во фонографските системи, писмото веќе корелира со говорот и како план на содржина во овие системи настапува фонетската страна на јазикот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во таков случај, повторно можеме да се сретнеме со појавата на внесување во системот на писмо на графички симболи без фонетска вредност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Исто така, во коптскиот јазик останале звуци, кои не пронашле свои фонетски еквиваленти во грчкиот јазик и кои во системот на коптското писмо требало да бидат изразени со посебни графички симболи.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Издвојувањето на фонетските единици на јазикот за кој се создава писмото, како и нивната распределба во систем, претпоставува истовремено изнаоѓање на определени графички симболи, со чија помош треба да се изразат издвоените звуци.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Иако еден од најкомплексните поими на Лакан, објет петит а во случајот на кружницата на задоволство би можел да се означи како инци­дент кој е во служба на кршење на психичкиот закон за задоволство бидејќи среде кругот, кој штотуку не се затворил, ја воведува непријатноста.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Натаму, во процесот на еволуци­јата на така создаденото писмо, истото може да трпи определени системски и графички промени со цел за усовршување и поце­ лосно изразување на јазичките антиномии.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ваквата ситуација се објаснува со стремежот за зачувување на стариот редослед на знаци во писмото, и соодветно со тоа, на старите бројни вредности на истите знаци.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Природно е, натаму, да очекуваме, системите на писмо со поголем број на графички симболи за изразување на фонетските единици да се стремат да го надополнуваат количеството до наредната критична бројка, доволна за означување на илјадите, т.е. до 36 знаци.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Фонетскиот систем на писмо ги фиксира одделните фонетски единици на јазикот без оглед на нивниот статус во системот на конкретниот јазик.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога преговара со промотерите на забавите, Аугуст прво што прави е да ги убеди да им дозволат на луѓето да си ги задржат за себе сите Е-таблети што си ги купиле за лична употреба.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Како резултат на таа дејност, моделот на писмо во јазикот за кој се создава писмото, индуцира определено множество од фонетски единици, чија целокупност го сочинува планот на содржина на новото писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во процесот на создавањето на писмо за секој јазик L, фонетските единици на овој јазик се издвојуваат по пат на компарација со фонетските единици на јазикот L1, кои во определен редослед се застапени во системот на писмо L1, земен како пример-прототип за создавање на писмото L.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На тој начин се избегнува создавањето интерен маркет, кој што би можел да овозможи во системот да влезе срање.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Од нив, само еден грчки знак - stygma - во коптскиот ја задржува својата бројна вредност 6 без фонетското значење.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со опстојувањето на знаците без фонетско значење во редоследот на алфабетот, системот на бројни вредности ја игра улогата на фактор за зачувување, кој се спротиставува на секаква промена на наследениот редослед на графемите во системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Фонолошкото писмо претставува вештачки запис на звучната слика на јазикот во термини на фонолошките, фонемни единици на јазикот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кара­џиќ, кој вметнува дополнителни букви во системот на дотогашната српска азбука, имено, ‘Ћ’ и ‘Ђ’ за токму српските фонеми, со што се дооформи српската кирилица.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Така кругот на задоволство никогаш не се спојува, но се создава модел кој токму поради овој ексцес создава уживање кое го носи елементот на непри­јатност во системот на задоволство.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Една од ваквите внатрешни системски карактеристики на писмото претставува редоследот на графемите во системот и токму во тој поглед ерменскиот систем на писмо покажува неспорна врска со грчкиот систем на писмо: токму според моделот на грчкиот систем се издвојуваат соодветните звуци и се сместуваат во определен редослед, кој на почетокот го рефлектира редоследот на грчката алфабетска низа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Вулфила се задоволува со замена на неколкуте специфично грчки фонетски значења во системот на писмо со конкретно готски фонетски значења, со што во готскиот систем на писмо не се нарушува ниту редоследот на знаците, ниту нивната бројна вредност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За такви утврдувања, неопходно е разгледување на посуштествените внатрешни карактеристики на системот на писмо, што би послужило како основа за претпоставување на зависноста на определен систем на писмо од определен извор.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во зависност од количеството на изразените фонетски единици, тој број е 27 за оние системи на писмо, кај кои количеството на фонетските единици е помало или еднакво на критичната бројка 27, како и 36 во системите на писмо, кај кои количеството на фонетски единици ја надминува бројката од 27 знаци.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во таа сми­сла, во поглед на секое писмо може да се постави прашањето, дали системот на писмо каков што го познаваме и што допрел до нас претставува оригинален облик на писмо или е доцнежна разновидност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Фонетските сегменти, фонетскиот збор, слог или одделен звук станува сигнатум на графичките знаци во системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со други зборови, системот на писмо, кој освен фонетските, ги изразува и бројните вредности, содржи број на графички симболи деллив со 9.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во Србија, ваквото подредување на писмото е сврзано со името на В.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но притоа, ако готското писмо го следи грчкиот прототип не само во поглед на редоследот на знаците на алфабетот, туку и во поглед на количеството на знаците, тогаш во случајот со ерменското писмо имаме значително отстапување.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во принцип, ваквата дејност претставува фонетско- фонемска анализа на јазикот, која се спроведува врз основа на споредбата на фонетската страна на јазикот со фонетски единици, кои во определен редослед се претставени во системот на писмото- прототип. Маргина 37 85
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„За тоа јас одлучувам. И?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Организирана во систем на масонски ложи”.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Среќавањето на релевантни дела во таканаречената медиска уметност ни покажува дека се тоа дела кои ги демонстрираат начелата на квантната механика (претставувањето на објектот е зависно од посматрачот, незабележените објекти не се обработени како вистински работи и случки, туку како склопови од флуктуирачки можности), ја земаат предвид новата структурираност на сензибилноста и нејзината комплексност (воведување на тактилниот осет), ја демонстрираат нелинеарноста (егзистенцијални, случајни навлегувања во системите) и го нагласуваат естетското начело како мерило на новата научност. што мислиме со следново?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
П.С. Со незапишување на вашето дете во основно и средно училиште вие заштедувате многу нерви, пари и години, но и создавате одлични услови да стане успешен шверцер во системот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Системот беше заебан цели 70 години. Нивните татковци беа укотвени на сите добри позиции во системот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Во „Шит Наумов“ Трпе истрпе туширање со камен вода и спиење на мувлосаните душеци со бубашваби и други штеточини, но сето тоа беше само мала подготовка за влез во системот преполн со живи штеточини.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
За време на комунизмот нѐ облакаа у плави кецели со што би нѐ раздвоиле од класните разлики во системот во кој нели сите бевме еднакви.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тие обележја не можат да се организираат во систем; многумина од нив меѓусебно си противречат и, покрај тоа, можат да се класифицираат и меѓу некои други форми на деспотизам или фанатизам.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Така Декарт ги започнува своите Медитации тврдејќи дека сите негови убедувања можат да бидат лажни и затоа тој ги отфрла нив како неверодостојни.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Модернистот треба да е, да ја наведеме Хјумовата полна со восхит карактеризација на Њутн, “претпазлив да не допушти никакви принципи освен оние што се засновани на експеримент, и решен да го прифати секој таков принцип, колку и да е нов и необичен”17.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дури откако ќе го направи ова, тој внимателно ги допушта во системот оние ставови коишто ги поминуваат неговите тестови за извесност.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Втората категорија, Преведувањето во културата на ЈЦ, ја проширува работата над поединечни текстови или автори со тоа што ја вклучува и работата врз влијанијата на текстот, авторот или жанрот, на апсорпцијата на нормите од преведениот текст во системот на ЈЦ и на принципите на селекцијата внатре тој систем.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Публикациите кои имааат зацртано промовирање на светогледот на тврдокорните бели јапии (Time, Newsweek, New York, New York Times, Esquire, на пример) содржат голем број на темати во кои борбено расположените членови на некогаш заштитената елита си ги кршат главите од бранот на промени, потоа обвинувајќи ги оние кои се сомневаат во системот и кои со тоа, по импликација, ги изневеруваат американските индивидуа­листички вредности.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Исходот од тој родово конститутивен процес се јавува во многу аспекти на формирањето на мажествениот субјект кои се земаат здраво за готово и кои поради тоа се инстинктивни: тие аспекти се движат од чувство дека имаш право на сопствените чувства и мислења до чувство дека имаш јавен свој простор или барем дека во него ти е удобно, до уживање на правото на говор и на можноста да ѝ се наметнеш на група или да ѝ ги наметнеш своите ставови, до запоседнување на сопствена еротска автономија и сопствен сексуален субјективитет. ‌Геј-мажите, тогаш, се и како стрејт-мажите и различни од нив, исто како што се и како стрејт-жените и различни од нив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како стрејт-мажите се по тоа што се мажи и што на повеќето од нив, барем отпрвин, им се укажува достоинството и чувството на субјективна ополномоќеност што, главно, им се придаваат на мажите во систем на машка доминација.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Да те признаат и да те третираат како машко неминовно значи и дека си општествено и субјективно конституиран како машко.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кинси и неговите категории на сексуално однесување ја одразувале кулминацијата на еден долг процес на промени во системите на сексуалната класификација и на сексуалната желба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не се како стрејт-мажите по тоа што посакуваат мажи и не посакуваат жени; исто, за разлика од стрејт-мажите, тие се асимилираат во женствена родова улога поради насоченоста на нивната еротска желба, дури и ако таа желба се изразува на сексуално агресивен начин. ‌Геј-мажите не се како стрејт-жените по тоа што се мажи, но како нив се по тоа што кон машкиот пол заземаат однос на посакување и што делумно врз таа основа се сметаат за немажествени. ‌Машки субјект на истополова желба, затоа, се обродува на сложени и честопати противречни начини.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Освен тоа, тој горд аскет е единствениот жив човек во градов кој размислува во систем, наполно свесен за своите претходници и наследници, и ја вложуваа сета своја интелектуална енергија да го образложи terminus medius меѓу метафизиката и животот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Градејќи сопствен критички суд за театарот и театарската уметност, тој верува дека дошло времето во кое ќе може да се направи „експлицитна дистинкција помеѓу она што е потребно како театарска естетика (во институционално милје) и партискиот упад во системот кој би требало да лиферува просечност“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Како да доаѓа времето во кое ќе се направи експлицитна дистинкција помеѓу она што е потребно како театарска естетика (вонинституционално миље) и партискиот упад во системот кој би требало да лиферува просечност.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ако врските во системот не се ниту пресилни ниту преслаби динамиката станува навистина сложена.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сé додека во системот се додава енергија - односно, сé додека се испуштаат зрнца песок - системот ќе остане во критичната состојба а неговата динамика нема да се стабилизира.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А јас, извадена од памет, подзамижано се трудам да видам од мојот кревет и секогаш, ама баш секогаш знаев дека Душанка си играла докторка и дека, по своја стручна проценка, си го засилила течењето во системот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Она, пак, што вистински вреди, секогаш си го фаќа вистинското место во системот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Аманетите толку многу се измешале во главите на нивните внуци, што еден од нив решил сета збрка да ја претвори во систем.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Во принцип, разликата е јасна: уметноста е личен израз на поединецот кој не се комбинира во систем на повторливи симболи со одредени, прифатени вредности; наспроти тоа, буквата е конвенционализирана и институционализирана на таков начин што сите што го користат системот можат да ја толкуваат на ист начин.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Neue Slowenische Kunst - како уметност- слика- и- прилика на Државата - ја обновува траумата на авангардните движења така што се идентификува со неа во фазата на асимилација во системите на тоталитарните држави.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во системот на слоговно писмо (силабариј) секоја графема одговара на говорен слог, обично на еден пар согласка- самогласка.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Модерната уметност сѐ уште не го надвладеала сукобот предизвикан од брзата и делотворна асимилација на историските авангардни движења во системите на тоталитарните држави.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Писмото остава општ впечаток на сликовитост, но всушност содржи три вида симболи коишто заедно претставуваат зборови: »» Некои симболи употребени се како идеограми што ги претставуваат енитетите од реалниот свет или поими: lastovica odewe buba~ka pronao|awe jadewe sve` »» Некои симболи (фонограми) заменуваат одредени согласки или групи согласки речиси на ист начин како во системот на ребус во денешните детски игри.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И кога тој го слушаше Климент Камилски како со одбрани патетични зборови зборува дека постои книга која треба да биде центар на библиотеката во систем околу кој гравитираат значењата на другите книги, како книга во другите книги, тој во себе наоѓаше убедлива потврда за моќта на својата теза за посебноста на секој поредок книги во сечија библиотека.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Формулата на Шефот во случајот на полицајката беше едноставна: Ема, заедно со Нинослав, ќе го води префрлањето на Илона, а специјална екипа што тој ќе ја испрати таа ноќ на граничниот премин Табановце, неколку часа откако Чехињата ќе биде пропуштена без да се евидентира во системот за гранична контрола, ќе открие злоупотреба на службената должност на полицаецот Јованче Крстов кој својата улога во нашата група дотогаш си ја извршуваше беспрекорно.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Оние кои имаа малку повеќе образование и памет од локалниот просек беа горе – долу вкалапени во системот на генералот Стојан.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Јас се обидувам ова да го вклопам во целина, во систем.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ЗПЗСО донесе далекусежни промени во системот на исплата на придонесите од задолжителното социјално осигурување.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
ЛЕГЕНДАТА ЗА РОНИН Ронин е употребен како метафора заснована на јапонскиот збор за самурај што нема господар.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тие често работат во рамките на „управувачките системи“, на привремена основа. Но главно не се во системот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ако играш по овие правила најверојатно си го загубил сонот или повеќе незнаеш да сонуваш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Од другата страна е секојдневието со правила кои ќе ги следиш од пет насабајле ако несакаш да заглавиш во системот на бирократијата.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Британскиот политички естаблишмент сепак имал надеж дека ќе може политички да се спротивстави на советската експанзија на Балканот и да ги заштити британските интереси.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Со тоа, уште во текот на војната, наместо да се концентрира на воведување институции во системот, младата македонската држава се нашла во центарот на вниманието и станала предмет на судири и тензии меѓу сојузничките сили.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Потоа додаваме сѐ повеќе и повеќе комплексни податоци во системот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ова е еден бизарен пристап, бидејќи теоремата на Гедел може да се примени само на модели на умот кои се базирани на машини чие цело знаење е кодирано во логички изрази, и во кој модел единствените „ментални операции“ би се состоеле од стриктни изведувања на формули само од информацијата кодирана во системот од самиот почеток.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Но ова може да е сосема соодветно однесување за да ја заштити неговата долготрајна кинеска меморија, не грешка во почитување на програма, исто како што еден електричен компјутер може да го осветли својот екран штом ја допрете неговата тастатура додека зафатено работи нешто ( однесување коешто не е вклучено во кодот кој во моментот го почитува, патем, но пониско во системот).
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)