во (предл.) - сетило (имн.)

Јас не сум забавувач...
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На Привидот што предмалку се јави од преку мостот за жал му недостасуваат такви записи во сетилата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Си реков: тагата е оној силен продор во сетилата што сите нас, присутниве, нè влева во истомислечка маса.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Стоеше таму со сламен шешир од 1920., подарен од некого... благите питачки зборови паѓаат по мрачната улица како мртви птици... (...) Постои само една работа за која писателот може да пишува: “За она што му е во сетилата во моментот на пишување...
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)