во (предл.) - сегашно (имн.)

Ти која ги доближуваш питомите и крволочните животни од овој свет или од некој друг свет до Змејот и Кентаурот или Човекот и од сите нив правиш Животинско Царство правиш исклучок затоа што - ништо не е совршено на банален начин! Ти која го прелеваш мртвото во живото божевото во човечкото некогашното во сегашното чедното во блудното почуј, совршенството е промислена дозирана грешка - Игро на метафизиката!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Лишен од волја, од желби, празен и опустен, се влечкаше час во минатото час во сегашното.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И времето е изминато, одминато, а тука, сега, во сегашното, денешното, во ова миговно време, сега сме во одминатото време.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тука сме - во изминатото време, Време без луѓе, без куќи, тука сме во сегашното време без живот, само ледина и јата гаврани.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Прустовски како да сакаше од вкусот на жамбонот и свежиот, крцкав багет во устата, да го поврати некогашното париско време, но тоа најмногу му успеваше кога ги прелистуваше книгите, губејќи ја во тие мигови претставата за времето, наоѓајќи се час во поранешното, час во сегашното време.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пресудно е како да нѐ префрлат во сегашното време, во иднината.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но неговите раководители мислеа друго: тие во иднината, како и во сегашното, го гледаа само тоа што им е пријатно да го видат.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)