Тоше и Милан влегоа во растот, се поздравија и со другиот четник што беше на стража и побараа да ги одведат веднаш кај војводите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тие го видоа караулот, а и тој ги виде и ги дочека да му се приближат: — Вила, другар, вила! — викна од десетина дваесет метра Тоше, што караулот го умири и одговори: — „Вамо", другар „вамо", ајде, побргу влегувај во растот да не се парталиш на пресопта.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Навртоа на чешмата „Студена“ под самата тумба Маргара и ги најдоа „распашани“ сите војводи, одмараат по добриот ручек и заморен ноќешен пат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Коџабашијата отиде на ритчето над село откаде стрелаше утринава Толе и почна да вика кон блиската шума „Грбавец", не гледајќи никого, но знаејќи дека половината селани се засолнати во растот, пештерите и во Николовите колиби: — Еј, селани бреееј, уоооо!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А веќе почна да се разденува.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се заврте кон сите четири страни на светот и ги повтори истите зборови во воздухот, се издиши длабоко и му олесни на душата, како на работник, кога успешно ја свршил својата тешка работа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Другите залегнаа во растот и отворија оган, a пo кратко време затрештија и бомбите, но аскерот не се раздвои.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Со два збора им кажаа дека ги бара Ѓорче, кој иде во помош со педесетина четници и осум товари џебане.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— и преку огради го фатија сите тројца долот, та прејдоа наспоред, во растот, да гледаат што прават агите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но, овците немале само проста задача да јадат, туку со својата присутност давале и голем придонес во растот на еколошката свест кај луѓето, всушност, биле живи книги од кои, децата, а и сите заинтересирани, можеле да го научат она што не го знаеле за овците.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
И понов, допрва во раст.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Последниот пат, милицајците додека претураа по работите во килерот изгледа им дојде в раце онаа слика што ја сокрив и од себеси кога стана мој Иван илегалец.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Им реков дека беа исти и со мојот син Иван во растот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И уште нешто се случи, што не можам да го заборавам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)