Велат дека сум била многу мала, па не можам да се сеќавам на моментот кога тој во војничка униформа се појавил на влезната врата со најголемиот букет цвеќиња за мајка ми.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Речиси, никогаш не ме болеше неговиот допир со памучето намокрено во ракија на моите расрквавени колена со кои ги стружев рапавите улички во Мичурин, најмалку еднаш во неделата.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
А во ракија мачки можат ли да се удават? Ве прашувам, можат ли?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Може тие и да ме отруја. Којзнае што ми клале во ракијата: лута вода, отров, сода за сапун.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)