Му одговорив дека гледам во парченцата нешто што никој друг, очигледно, не го гледа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Прсна како душа човечка од стакло сочинета. Се разби, се сломи во парченца безброј кои се разлетаа по одајата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Секретарката зазбивтано дотрча од својата канцеларија и немо, без збор, зјапна во парченцата стакло и во дамката од пијалакот на ѕидот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Заедничката тага на културата што изумира се распрснува во мали единечни таги, во парченца семеен живот, во мириси на стариот мебел, во кревки импресии за мистеријата на индивидуалното, во претопени симболи на изгубената сила, во декадентни блудничења и идилично – сентиментални описи на природата.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Се загледав во парченцето ткаенина што во тој миг се наоѓаше меѓу нејзините прстиња.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)