И кога акцијата била готова, и патниците претоварени во чамците за спасување, тој со задовослтво констатирал: “Јас во душата си се радував што целиот пароброд ќе изгори и што нема да има ниту една човечка жртва, зашто со својата акција ние никогаш не сме се стремеле да даваме човечки жртви, уште повеќе кога се знае дека патниците во паробродот се невини по однос на нашата - македонската кауза“123.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Во паробродот му била доделена кабина во втора класа, која била над нивото на водата.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
„Ти ли беше патник во паробродот „Гвадалкивир’“? - прашал валијата. „Да!- одговорил Шатев“.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)