во (предл.) - падина (имн.)

Серпентините стануваат сѐ поостри и патот сѐ подлабоко завлегува во падините на Карпатите штом тој се приближува до Синаја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во падините црвени булки се лулаат...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Нивна господарка и, додека се наоѓате во падините на моиве бели пазуви, ваша!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Во пазувите на ова бессоно утро Во падините на рајот вечен Жена метузалемски стара ми прорече: Кај што река има, таму тече Крвта на твоите незнајни предци А кај ќе видиш санта, глечер Таму нема вера, таму нема светци Тук кон зло те тера лик нечовечен И тој ќе зине муцка клета Вели – малку ли се трите Света?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
На триста и четириесет и првиот ден од годината што истечуваше, Старата Година, елените на Дедо Мраз се видени како наслегнуваат во падината на најмалата државичка на светот, Дардаванија, татковината на Добре, најдобриот човек на светот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)