Господи! И од таа страна се растовараа луѓе, дури уште поголема турканица се беше направила, а во очињата им се напика и една голема и убава куќа, два или три реда саутини под кои стоеја убави зеленикави вагони и вира народ на кај нив и од нив.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ништо не ѝ се познава во очињата: ни црнка, ни белка. Сѐ е зафатено од жарот, од горештините нејзини.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А сигурно само цицало, зашто имаше синкав отсјај во очињата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)