во (предл.) - оддел (имн.)

Живееше во еден пансион со триесет други девојки („Постојано сред смрдеа на жени! Колку ги мразам жените!“ рече таа попатно), а работеше, како што претпоставуваше тој, на машините за пишување романи во Одделот за проза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон го знаеше човекот од видување, иако не знаеше ништо повеќе за него освен дека се наоѓа на некоја значајна функција во Одделот за проза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Никогаш не работев во Одделот за препишување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Луѓето во Одделот за документација не зборуваа многу за својата работа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не ѝ го знаеше името, но знаеше дека работи во Одделот за проза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сите во Одделот за документација работеа по осумнаесет часови во дваесет и четири часа, со два прекина од по три часа за спиење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таквите несреќни случаи беа чести во Одделот за проза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Беше близу единаесет часот и во Одделот за документација, каде што работеше Винстон, луѓето почнаа да ги влечкаат столовите од полукабините и да ги групираат во центарот на салата, спроти големиот телекран, подготвувајќи се за Двете минути омраза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ние во Одделот за документација сѐ уште го употребуваме деветтото издание.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Беше во состојба да го опише целиот процес на создавање на еден роман, од главната директива издадена од Планската комисија, па сѐ до завршните работи во Одделот за препишување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во тој момент О'Брајан погледна на својот рачен часовник, виде дека е речиси единаесет нула нула и очигледно реши да остане во Одделот за документација додека да завршат Двете минути омраза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Да работеше и таа во Одделот за документација можеше да биде релативно поедноставно, но тој имаше само мошне нејасна претстава за приближното место во зградата во кое се наоѓаше Одделот за проза, а немаше никаква причина за да отиде таму.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој настојуваше, исто како и сите други во Одделот, фалсификатот да биде совршен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Работната чета на Џулија во Одделот за проза беше ослободена од производството на романи и сега брзо лиферуваше серија памфлети за злосторства.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
По читањето на Браќа Карамазови и Зли духови, Татко изврши мала реформа во одделот на светите книги во својата библиотека.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Пред две години се пензионираше во Одделот за испитување на издувните гасови што ги испуштаат автомобилите на компанијата „Волво“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Зашто претпоставувам дека новите вработени при Министерството за „највнатрешни“ органи, во одделот за катадневно следење на „дешавките“ во дневен боравок ( 20 поени)блиска „средба“ на француски кревет (40 поени) и каква било активност во тоалет (69... поени) ќе го снимаат материјалот и... потоа и ќе ни го понудат на пазарот во форма на ЦД,убаво спакувано со обвивка на која како колаж ќе бидат претставени најбитните моменти од долго или краткометражниот филм.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Како работничка и надгледувачка во одделот за ферментација.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Па сепак, ова сомнение се јавуваше и ги заматуваше ваквите мои размисли уште пред да ги сместам на почек во одделот на можните страхувања.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
В ред, в ред, можеби присутните во оние произволни тврдења на Николина Кралева што беа изнесени во форма на неуверливи претпоставки можеби согледале вина и грдо однесување од страна на мојата по малку чудна личност божем наклонета кон тривијалности и недолично однесување; можеби им биле прифатливи и таканаречените љубовни авантури со несоответни личности (ова обвинување всушност ми годеше иако спаѓаше во оние таканаречени голи измислици со оглед на моето сиромашно љубовно искуство кое во тој период сѐ уште беше сместено во одделот желби и соништа) итн.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе напоменам уште дека дури ни Загорка Пеперутката не успеа да ме придобие за нејзините идеи.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нејзиното работно место беше комерцијалист и, пред да настане конкретниот спор опишан подолу, имаше 14 години работен стаж во истата фирма.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сепак, барем во одделот каде што таа работеше, постоеше солидарност и добра соработка меѓу колегите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во ова прилично големо претпријатие работеа околу 250 вработени, а самата структура во фирмата беше поставена строго хиерархиски – однапред се знаеше „кој e кој“, а одлучувачкиот фактор беше директорот, којшто истовремено беше и газда на компанијата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)