Фрлете ја тогаш во огон”.18 Дерида исто така се чини дека го споделува модернистичкиот антипредрасудски етос.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сите коски и лушпи беше 'и собрала и 'и врлила во огон да изгорат, чунки се сеќаала оти можи нешто да се стори и да оживи пак како што била.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Арно ама коа да неќи Госпот да го губи човека, чоек ништо нема што да му стори.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Дали таа содржи какво и да е експериментално расудување за фактичките прашања и постоењето? Не.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Змијата што гореше во огон и овчаро што ја извади Се запалило едно трниште од некоја нива.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Кога посочува на традиционалното претпочитање на суштинското и централното наспроти акциденталното и маргиналното тој идентификува и преиспитува некои од најстарите, најопшти и најдлабоко вкоренети убедувања на нашата култура.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
И враќањето беше тешко; ја минав цела Русија, цела Романија, додека стигнав овде; ме фаќаа сите болести што војните ги оставиле: тифус, маларија, грип; некои ги прележував по пат, а некои по болниците; паѓав во трески, во огнови, во несвест, но се храбрев, си давав кураж да истраам, да се вратам жив...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)