Во непроѕирноста на мракот тој се спушта бргу и сигурно по скалата во потонот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Баритонот молкна и самиот се потопи во непроѕирноста. Само накај село борците се викаат еден со друг кај каменото црквиче.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)