во (предл.) - невеста (имн.)

Оти има денови чиешто сонце пред да помине над нас се распрснува како жито и како зрнесто благо над главите на сватовите И грдо е тогаш со поглед заводлив да гледаш во невестата Додека среќата во нејзините очи танцува.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тоа може да биде во смисла на „Преминување на девица во невеста“ (наслов на една од сликите на Дишан, ... „наслов кој не претставува губиток на невиноста туку пред сѐ премин од еден лик во друг... дијалекталното сфаќање на именката “passage”, поврзано со преобразбата, има длабоко значење за Дишан“), или тоа може да значи исчезнување или смрт на семејството.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
(12) Најголемите сличности, несомнено, се наоѓаат овде, во овој дистанциран поглед насочен кон скриеното функционирање на организмот, во овие биомеханоморфии што ги цртаа и едниот и другиот: во Leonardo-виот анатомски цртеж на женско тело, во Duchamp-овите женски актови без кожа, какви што се Невестата од 1912. и Преминувањето на девицата во Невеста.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
„Млади луѓе" — си правеше сметка — „поарно да не ѕурат во невестата Јовка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Под ова небо што не ноќева во празни срца она што беше еднаш видено или наслушнато само се побрзо се оддалечува во чудесна преобразба од бегалец во прогонувач кој не верува дека некогаш пак ќе ни се придружи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
ТАТКО МИ ОДИСЕЈ
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)