во (предл.) - музика (имн.)

Краста: Ова е музика, Тики.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Чедо Вампирот беше вљубен во музиката на Ирвин Берлин, а степуваше исто така генијално како и Фред Астер.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Станав свесен, дека сега ние живеевме во два различни света, јас во мојот свет на маказарските белутраци и ендеци, свет на луѓе на кои не можев докрај да им влезам во душевната трага, свет на сеќавања и на обид да се дофати течението на времето и на судбините во него, додека нејзиниот свет беше свет на главниот град, на секојдневното одење-идење на работа во Центарот, на пробивањето меѓу автомобилите наутро, на ситните и покрупните злоби и зависти, на студијата за проблемот на власта која требаше дефинитивно да се напише, на борбата со тој проблем како со личен проблем или на повременото уживање во музиката на големите концерти, кои таа ги сакаше.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Според Marx сетилата се развиваат и обликуваат со помош на „предметно развиеното богатство на човековото битие”, значи со помош на за нив значаен 44 Margina #15-16 [1995] | okno.mk и суштински предмет.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кон хуманизација на сетилата и нивната теоретска, а тоа ќе рече дистанцирана, „култивирана” димензија, припомага развојот на посебните предмети; слухот како теоретичар се потврдува и дополнува во музиката и со неа.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Вариациите, понекогаш налик на оние во музиката, одекнуваат во неколку негови прозни дела, па и во неговото веројатно најпопуларно дело, кусиот роман Казнување на беби-ситерката (1982), во кој Кувер на трагикомичен начин се впушта во едно длабоко истражување на садистичкото искуство, варирајќи еден единствен настан во текот на целиот текст.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Во периодот од 1600 до 1660-та, на врвот на тогашниот маниризам, анаморфозата Leonardo Da Vinci, Анаморфотички цртеж станува голема мода; како концептуализмот во поезијата, како повеќеслојниот мадригализам со својата предизвикувачка хроматика и дисонанци во музиката, и како систематскиот сомнеж во вистинитоста на појавниот свет (картезијанството). okno.mk | Margina #26-28 [1995] 202
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во делата Шеснаесет танца (1951) и Концерт за препариран клавир и оркестар (1951), Кејџ ги воведува табелите за варирање на структурата, направени според основата на Ји Џинг, кои на композиторот му овозможуваат немешање во прашањето на изборот и го спречуваат во наметнувањето на сопствениот вкус.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во 1948 година Кејџ беше повикан на Black Mountain колеџот да одржи фестивал и семинар на Сати-евата музика што му овозможи, претставувајќи го Сати, да ги афирмира сопствените ставови околу проблемот на времето во музиката.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Деперсонализацијата на композиторовата улога и самоорганизацијата на структурата имаа за цел ослободување на звуците од било чии емоции, идеи, намери, проекции, а не автоматизација на композиторовата постапка, како што често погрешно се толкуваше.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Врв помеѓу делата од индиската фаза се Сонати и интерлудии (1946), обичен циклус со медитативен карактер со форми кои се повторуваат(сонати) и кои не се повторуваат (интерлудии).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сати и Веберн за Кејџ беа единствени композитори од западната традиција кои ја сфатија важноста на временската димензија во музиката; првиот, со ставот дека времето е рамка која треба да се исполни (со тонови), а вториот, со сензибилната организација на тоновите и паузите истакнувајќи го траењето како нивен заеднички параметар. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 173
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Повнимателно се заслуша во музиката.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бидејќи комплетната еквивалентност (во смисла на синонимност или еднообразност) не може да биде замена за која и да е од неговите категории, Јакобсон изјавува дека сета поетска уметност, според тоа, е технички непреведлива: Можно е само креативно транспонирање: или интралингвално транспонирање - од еден поетски облик во друг, или интерлингвално транспонирање - од еден јазик во друг, или конечно, интерсемиотичко транспонирање - од еден систем на знаци во друг, на пример, од вербална уметност во музика, танц, филм или слика.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Главното во музиката е - нечујно, во пластичните уметности - невидливо и неопипливо”.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Кутрите, од страв дека се жива бласфемија во музиката, она што сакаа да го кажат пеејќи, го кажаа на туѓ јазик и тоа во годината која е прогласена за Година на македонскиот јазик.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Мислам дека татко или имал потреба да ми го покаже она што, според него, е добро во музиката или само сакал да биде поинаков од другите татковци.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Како крава кога џвака трева, претпоставувам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сѐ уште, мојата глава е сѐ уште обвиткана со врелата покривка на свиленото задоволство, која ме пецка и навистина уживам во музиката што ја прават возбудениот говор на луѓето и басот на хеви фанкот што оди.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Посакав да уживам во музиката, во храната, во виното, во оној што го сакам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Навлегуваш во музиката и патуваш. Јаваш на секој зрак светлина.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Нешто се промени во музиката што ѕвецкаше од телекранот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кралот Фридрих најмногу од сѐ бил заинтересиран стариот Бах да ги испроба новите пијана Зилберман, зашто со право му се чинело дека тој инструмент ќе внесе револуција во музиката.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Интересно, системите и правилата во музиката овозможуваат да дојдете до нешта коишто вашиот вкус никогаш не би ви ги дозволил.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Г. С.: ...наоѓајки го истото јадро идеи во музиката на Бах, сликите на Ешер и доказот на Геделовата теорема, за на крај да заврши со јазичната фуга во 6 гласа: Ахил, Желката, Ракот, Бебиџ, Тјуринг и самиот Автор, во која се дискутира за проблемите на човечкиот ум, свеста, слободната волја, вештачката интелигенција, Тјуринговиот тест и други нешта загатнати во претходните глави. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 11
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сега, еве, најдобро што можев ја завршив таа задача, задача со која само посакав, на скромен начин, да го славам прочуениот монарх, на чија величина и моќ во науките на војната и на мирот, а особено во музиката, човек може само да им се восхитува и да ги обожава.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Многу од нештата што ги сакам во музиката произлегуваат од тој судир.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Па и јас, зборувам сешто - има толку многу начини нешто да се сокрие во музиката.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
А: Ѕвонењето престана, зар не? Да, да, ви верувам дека има безброј начини да сокриеш некаква порака во некое музичко дело, како впрочем и во песните на пример.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Моќта кон метаморфозата – да се биде насилен, дрзок потоа без напор ранлив, кревок – во музиката е вродена и поради тоа, што таа, во сета своја валентност, останува женствена, нејзините визии сонувани.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Но додека во зборот, тие често делуваат несмасно, во музиката нивната моќ е директна, пред неа немаме одбрана.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Чудото во музиката е што кај неа и распаѓањето е целосно.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Детската виолина собира многу роса отшто никогаш не се знаело кога ќе ожеднат багремите што дедовците ги саделе да расцутат баш во музиката на внуците некаде многу далеку, отаде времето.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Се подразбира дека потем ќе испратам и електронски одговор во татковината - да не би да папсам во туѓина од толку многу тајни во музиката на ѕвездите од татковината.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Во новонастанатата ситуација, основна музичка категорија станува времето, односно траењето и тоа во моментот кога Кејџ, на трагата на Сати и Веберн, во тишината, порано разбирана како целосен музички негативум, открива нова, недвосмислено позитивна димензија на звучност; неговото често наведувано доживување во глувата соба на Харвардскиот универзитет(каде, и покрај апсолутната технолошка тишина, се слушаат два звука, еден висок и еден длабок: работата на нервниот систем и циркулацијата на крвта) го содржи клучот за разбирање на неговиот новововеден концепт во музиката.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Меѓутоа, по Втората светска војна во делата на американските автори насочени во правец на експериментирање во музиката, почнува да се чувствува тенденција во музичкото дело да се воведе димензијата на случајноста и неодреденоста, а најупорен и најубедлив експонент на оваа алеаторична струја е секако Џон Кејџ.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во архитектурата, каде работата е поделена како и во музиката, исто така сѐ уште не може да се забележи таа слобода која ја има музиката.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Поради тоа сѐ уште се интересирам за многу нешта во музиката, за многу музика која не е изразно авангардна туку има нов вид тенденција, како делови од Attice и слични работи - мислам дека Гарет Лист направи неколку слични дела...  К: Да, направи.  Б: ...
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Секој облик, секоја линија емитуваше свој еквивалент во музиката во совршена хармонија со шарата.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
- Кога ќе се каже мода, не се мисли само на мода во облекување – ме поучи мајка ми – има мода во музиката, во однесувањето, во разонодувањето.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Еве, гледај ги ти кафулињата во нашиот трговски центар, па ќе забележиш, едни се сосема празни, додека другите се преполни.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Иако требаше да се убијам од миење чаши, успеав да најдам малку задоволство во музиката, па дури си поигрував како тоа да беше многу лесно.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)