Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

(Мухиќ, Ферид, Циклус текстови од филозофската антропологија, под наслов Анатомија на душата, „Пулс“, Скопје, 24.01. до 30.08.1991 год.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Истото може да се најде во книгата „Ноуменологија на телото“, Табернакул, Скопје, 1994 ) 2 Oto, Klemm, "A History of Psychology", Transl. E. C. Wilm and R.Pinter, New York, Charles Scribner's and Sons, 1914, p.169, citirano vo: Klein,David, "The Concept of Consciousness", Universituy of Nebraska Press, Lincoln ѝ London, 1984, p.7 3 Margaret,Wilson,"Descartes", Routledge and Kegan Paul, London, 1978 (a), p.177-189 4 R.W.Sellars,"Aristotelian Philosophy of Mind",vo Philosophy for the Future, The Macmillan Co., 1949, p.569 Маргина 37 45 ~ Gесшрукциjа ~ /умешносш ~ 46 okno.mk пример 4 Aleksandar Brener Хроника на едно судење Руско-израелскиот уметник Александар Бренер во музеј со спреј, цртајќи зелен долар, ја испрска славната слика на Малевич, Бел крст на сиво, и со тоа, предвидливо, предизвика лавина реакции.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Ме изненади фактот што меѓу посетителите во тоа студеникаво, ситноврнежливо неделно прашко утро, единствен посетител во музејот бев само јас.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Кампина е летувалиште, а Дофтана е познато по некогашниот затвор за политички затвореници, сега претворен во музеј.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Претпоставувам дека, ако би ни биле познати сопствените коски, никогаш не би ги покопувале мртвите, туку би ги чувале како светињи во соби уредени онака како што би сакале да ги затекнеме кога ќе отидеме во посета; а нашите непријатели, доколку ги украдеме нивните тела од боиштето, треба да ги ставаме во музеј онака како што умреле, со сѐ уште видливиот челик во телата, со искривени шлемови, со неизносени заштитни капни на чевлите, па пријателот и непријателот би станале толку неверојатно историски што и за сто години би ја затекнувале устата отворена за истиот говор и сите делови со кои сме го минувале животот прободени какви што отсекогаш биле - градниот кош, околувратникот, черепот - сѐ уште повторувајќи се, сѐ уште предизвикувачки, лесни како ангели, сѐ уште вредни за сеќавање и љубов.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Во Музејот на трагичните сеќавања, сместен покрај големиот монумент на моќта.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Се насмеавме за сметка на тој европски, особено балкански обичај и така дознав дека д-р Астерид е дојден од Романија, како потомок на преживеани Евреи, дека по падот на режимот на Чаушеску допатувал и докторирал историја во Америка и дека го добил престижното место во Музејот, уште одамна решен дефинитивно да заживее на новиот континент.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Тоа никој не го забележува, но таму се толку близу човечката немоќ и човечката семоќ.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Можеби баш тоа непремислено движење ја потстакна неа да се засмее и, место да премине преку сето со молчење - како што би очекувал од неа - да ми рече пред целиот клас: „Ти треба да ги пратиш овие чевли в музеј”.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Потоа следи Париз: разочаран од современата уметност, Ботеро ги минува деновите во Лувр, проучувајќи ги старите мајстори. 1953 - 1954 Во Фиренца, во Академијата Сан Марко, во музеите на Венеција, Сиена и Равена, тој ја проучува уметноста на италијанската Ренесанса.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Поради реткоста, кршливоста и кратковечниот квалитет на делата на Дишан, секој обид тие да се изложат на разбирлив начин (надвор од непосредните рамки на колекцијата Аренсберг, во Музејот на уметноста на Филаделфија) неизоставно се потпира на реконструкции, реплики, копии и едиторски трудови. (2) Ова особено важи за редимејдите, од кои повеќето биле сметани за безвредни па затоа и исфрлени (дури и од самиот автор). okno.mk | Margina #4-5 [1994] 105

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

На долги и кратки патеки има да биде збркано, неодредено и чудесно. Robert Storr е креатор на современи ликовни дела и скулптури во Музејот за модерна уметност. Jir`i [ev~ik i Jana [ev~ikova

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

На сличен начин, во следната просторија од изложбата, познатото „Велосипедско тркало“ (1913 ) на Дишан, кое како и „Полицата за шишиња“ исчезна по кратко време од своето настанување, беше претставено со реплика на Линде, направена во 1961 год.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Катерина Кедрос ќе „блада на јазик што го мрази“, авторот ќе се моли за спас на душата на својата (можна) сонародничка, а книгата „Псалми“ ќе биде сместена во музеј крај црквиче во реонот на Фенер - за да остане засекогаш неодгатнато колку таа книга навистина била стара, кој ја напишал и која е нејзината смисла.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Дури потоа плескавицата беше потопена внатре.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Секако, на сите им беше објаснето дека го нурнуваат трупот по 60 години лежење; сам по себе, младичот Уљанов имаше чисти пориви и секако, беше достоен за во музеј.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Најблаго речено, нешто слично можел да доживее некој од мене разделен со стотици генерации, некој над чија черупка безгласно сум стоел во Музејот на животот и смртта.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Жеравот се почувствувал ништожен во споредба со големите жерави. Бескрајно очаен, слетал крај реката.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Небичас дамката оживеала и станала џуџест жерав, по многу нешта сличен на еден цртеж во Музејот на современата уметност во еден град.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Крај брегот на Сена, како еден од илјадниците сликари, сликал импресионистички слики според видените слики во Музејот на импресионизмот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Зарем не е речено дека земјата вистински се открива кога ќе се загуби!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Париз беше претворен во некаков арсенал на историјата, во музеј на времето, во еден вид енциклопедија на мртвите крај живите.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Ками ќе рече дека не може во музеј да се најде смислата на надежта.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

А Французите можеби имаа и најмногу историја со која се справуваа во текот на вековите.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

ВОСОК Да пишував за време на Тито Денес ќе бев привилегиран Ќе добиев восочна фигура во музеј

„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)

„Кога еднаш ќе се закачи во музеј, сите ќе можат да ја видат силата на таа слика”, вели Yaguchi.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

И во музеј бев од немај-каде.

„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)

По завршувањето на студиите, паралелно со сликарството, Џарман се занимаваше и со креирање на костими и сценографија за Ројал Балетот и за операта Колосеум во театарот Колосеум.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Досега има можеби неколку домови претворени во музеи на сликари од деветнаесеттиот век - помислувам на црквата Фредерик и Августус Св.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Дека создаде три значајни уметнички збирки? Фонограф Театар „26 Statements Re Duchamp“, A Year from Monday, str. 70-72. превод и подготовка: Игор Ангелков Тини Дишан, Марсел Дишан и Џон Кејџ играат шах за време на еден музички префоманс на Кејџ 194 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Derek Jarman okno.mk | Margina #11-12 [1994] 195

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Сепак, оваа нова институција е вистински предизвик.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Дерек Џарман сликар, сценограф, режисер, писател Неодамна во Музејот за современа уметност во Скопје беа прикажани петнаесеттина филмови на Џарман.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Последнава мисла би можела да биде и мантра за новиот музеј на Енди Ворхол. (...)Соединетите Американски Држави не можат да се пофалат со многу музеи од ваков карактер.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

После неговата смрт куќата е адаптирана во музеј.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Секој од нив во музеите, ископините од античките градови, арените, тврдините, требаше да ни ја дополни големата идеолошка лекција што ни беше наменета заедно со соц-реалистичките театарски претстави што требаше да ги гледаме.