Зашто Рацин е тој што нѐ учеше и сѐ уште нѐ учи како се боледува и тагува, како се мечтае и копнее и како се верува и надева во иднината на човекот и во убавината, волшепството и во моќта на зборот.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Премногу верувавме во моќта на нашиот меч.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Бувар и Пекуше со нивните експерименти и потези во различни области сакаат со идеалистичките вознеси да се вивнат кон апсолутното и не можејќи да ги поднесат противречностите, веруваат во моќта на човековиот дух да им се спротивстави на сите феномени за кои науката нудела според нив свои незадоволителни решенија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Знаењето што било на располагање не можело да се претвори во моќ.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Во сиот арапски свет како на колективна молитва илјадници луѓе ги шепотат неговите стихови, како заедничка молитва на судбината, во потрага по излез од фаталноста на историјата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Губењето на митската верба во моќта на родното место, семејството, мајката, таткото, браќата, сестрите, блиските и предавањето на фугата на егзилот, предизвикуваат поетот најсилно упориште да најде во татковината на јазикот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Не беше можно расположливото знаење да се претвори во моќ.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Ако Бог постои, тој сигурно е всаден и во моќта на јагулите да се обновуваат и да се продолжуваат од исечените парчиња.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
И да ти речам: Запри се во моќта, Гавриле
и да ти го земам крикот, и да си го палам одот,
како да сум рекла – Услишено си, во тајната, пиле
се разбираме, во бегството среќен ни е родот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Овие самонаречени ‘чувари’ на словото, а не на духот на законот, работејќи во една системски корумпирана атмосфера, така дрско и безобразно, застанаа зад парчето интриганство – кое се состои во тврдењето дека меѓу работодавачот и работникот постои божемна ‘слобода на договарање’.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ним, како од раце да им се лизна Правичноста, според која договорот направен помеѓу човек кој ручал добро и човек кој го продава својот труд за гола егзистенција, помеѓу силниот и слабиот, помеѓу богатиот и сиромавиот, помеѓу господарот и робот – не е воопшто ‘договор’.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Всушност, диспаритетот во моќта на пазарењето меѓу работникот и работодавачот е уште понагласен со енормната разлика во богатството и општественото влијание на договорните страни – но, нашите кутри судии, сепак, не сакаат да бидат социјални реформатори.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)