во (предл.) - младост (имн.)

Вакви чувства секогаш го обземаа при селидбите во младоста.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Испраќањето во младоста беше речиси мал ритуал, со нежен допир на усните, но сега, со истата љубов, се допираа погледите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Никој не знаеше до кога ќе трае, но битно беше, колку и да траеше, да се искористи да зајакнат нашите животи, да се префрлат од детството во младоста, од младоста во зрелоста...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„Само повелете”, возврати владиката. „Во младоста и јас бев страстен пушач.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„О, кога сте се виделе со Карер?” - се направи недоветен митрополитот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Врати ми го нереченото, прободи ме со тој црн меч, за нешто неповторливо твое одново да ме врати во младоста низ која заедно со В.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Во младоста многу акав навака-натака. Се качив по многу скали, видов многу луѓе.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Од сонот, прв изнурнуваше, со своите пораки, со својот комплексен живот, неговиот вујко Фетхи-беј Окијар-Македонецот, од Прилеп, со кого, во младоста, Ататурк, токму во Битола, во која, според Татко, можеби се криеше тајната на вековите, ги коваше плановите за судбината на Отоманската Империја и на нова Турција.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Имаше и едно мало чибуче од килибар, купено уште во младоста, во Цариград.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во младоста, студирав во Цариград, право и исламска философија.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Оваа мисла ме обзеде уште во младоста кога, во Цариград, студирав правни науки и исламска философија.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Дедал е неговиот генијален архитект (“Дедалус” е име на главниот лик во Џојсовиот Портрет на уметникот во младоста!).
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Кошулата не мораше да му е нова, но секогаш чиста, испрана и испеглана, со закрпени лактови и изедени манжетни, а вратоврската секогаш иста, еднобојна и темновишнова, во знак на протест што уште во младоста му било забрането да врзува црвена врска.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Она што ќе го ветиме не знае кога да се преправа дека не нè препознава, кога смее да се повикува на нашето кусо паметење, а кога насмевката своја да ја пушти за да нè озарува со празнично славје Она што ќе го ветиме расте и по грмушките на нашиот заборав Како и гроздот на лозата кој не знае што да стори со листот што му го крие сонцето Она што ќе го ветиме не знае кога да ја прифати нерешителноста на нашата верба и нејзините забавени чекори а кога да се исплаши дека ќе остари со нас Каменот што случајно ме сретна во младоста (го фотографирав за да не го заборавам) го чував за да го соочам со песната што му ја ветив пред да го вратам во песокта на заборавот Станува збор за единствениот камен на пирамидата што требаше да ја изградам во дворот на моето детство (Требаше рогот на мојата градба да го досегне дури Млечниот пат) така гласеше неразумната заповед на сонот Инсектот одреден да почива во пирамидата одамна е исчезнат од саркофагот на сеќавањето.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Тој ме посетува не само затоа што сме роднини и затоа што многу сме другарувале како деца и во младоста, туку и затоа што ме почитува, има потреба да поприкажува со мене за да сподели некои грижи и мислења.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Сè повеќе последно време верувајте дека ако луѓето во младоста читаа повнимателно ќе беа многу попаметни ако не и помудри и, што е најважно, помалку глупави, мнозинска состојба што носи многу тегоби, па и несреќи.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И така, големиот потфат почна со заслужен ентузијазам како кога едно време во младоста одеа на ударнички работни акции.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Колку мудар во младоста своја беше ти, и полн со разум како река!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
О ти, моја душо страдна, О ти, ум мој – пламнат жар, не се нити сенки вијат, нити мајкин страден лик, туку, ах, е прво либе, сон не знае, гори в жал гради кине век да скрие – чека в младост ноќ и ден.
„Песни“ од Коле Неделковски (1941)
Косата уште му беше речиси исто толку руса и густа колку и во младоста – колку само ја сакаа сите оние девојки во Југославија кога одеше таму на одмор.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Се поднасмевна кога се сети на својот Харли, секогаш со две дисаѓи – едната за алиштата, а другата за гитарата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Разговорот финишира впечатливо. Еден по еден од присутните на масата почнаа да декламираат научени песни во младоста.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Што знаеш, што си слушал?“ „Знаат и другите - во младоста сте сакале иста девојка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јаков во младоста спиел на папри под дожд и се молел да дочека старост.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Веѓите му ги ослободија очите, челото му стана уште помало.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јаков Иконописец, сега со мудречка неизвесност на лицето, жолтеникав и мал, премал и за бостанско плашило, ги подал рацете кон петте сонливи старци што се доближиле со израмнет чекор. - Одбранете ме, стриковци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Господ и тоа грутче, тоа грутче па господ, и еве ти го Неделко Шијак, здрав како во младоста кога влечел по угорнини како маска.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И само тие знаеле дека во жолчката на секое стото воле од овој свет може да се најде грутка по големина и по боја слична на жолтка од сварено гулабово јајце.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
При секоја негова малку почудна постапка во неговото растење и во младоста постарите луѓе околу него климнуваа со главата и зборуваа сѐ за оној, за неговиот предедо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа го сакав во младоста и тој копнеж не ме напушти долги години потоа. - Се вмеша Јана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Па како е тоа можно кога во младост бев бремена од него? - се скамени Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ги научи сите занаети, како самоук, од потстрижување на децата, до плетење и везење, зашто да преде и да ткае имаше положено уште во младоста, како и сите полски работи, со алатки од феудализмот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Август стои пред кафезот на стариот лав Цезар; без мисла е, студен, со камен в гради, таму кај што имал во младоста срце.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И секое утро на Александар му се гадеше од овој студен поздрав, кој требаше да фалшира куртоазна почит помеѓу двајца возрасни луѓе кои се познавале во младоста.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Познати се неговите романи Портрет на уметникот во младоста (1916), Улис (1922) и Финегановото бдеење (1939), потоа збирката раскази Даблинци (1914), поетската збирка Камерна музика (1907) и драмата Прогонети (1918).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Боледува од туберкулоза и умира во својата 41 година во еден санаториум во близина на Виена.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Нема човек кој во младоста не поминал преку тие мостови.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Но дозволете ми да ве потсетам дека оваа мистериозна моќ и оваа двојна персоналност се замислени да произлезат чисто како консеквенца на меморизирање а потоа автоматизирање на група симболи и правила за нивно манипулирање (попрво одошто како консеквенца на сексуални злоупотреби во младоста или хистерична персоналност кои што се нормални причини за безредието на повеќекратната персоналност)!
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Боже, истата прашина што ја гледал порано во младоста, помислува; ништо не ѝ можело времето.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
А вината всушност била кај неа: од многуте абортуси што ги имала во младоста, сега ѝ се светеле.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Татко уште во младоста, за време на француската окупација на родната Корча, кога служел како преведувач во француската зона командантот Едуард Огист Мортје, добил на подарок неколку француски книги меѓу кои беа двете книги од Мотескје Персиски писма (Lettres persanes), Разгледување на причините за величината на Римјаните и нивната декаденција (Considrations sur les causes de la grandeur des Romains et de leur decandance).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И најпосле започна најзначајниот настан во животот на Климент Камилски откако се врати од Голи Оток кога требаше да ја покаже со Татко, како сојузник, својата полезност за човештвото, посебно во доменот на воспитувањето на детето, неговата тема на животот и одбранетата докторска дисертација во младоста.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се разбира дека сум ја читал, ама уште во младоста, кога студирав во Париз.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко во младоста, покрај право на Цариградскиот универзитет, студираше и исламска филозофија, додека нешто подоцна на парискиот универзитет Сорбона, Климент Камилски студираше и подоцна се здоби со докторат од областа на филозофијата и педагошките науки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Излезе на брзина до првото бистро да купи голем сендвич, полметарски багет со жамбон, како што правеше често во младоста во Париз кога го подготвуваше докторатот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој добро знаеше уште од студентските денови дека професорот Климент Камилски бил непоправлив идеалист, човек со изворна и ретка хуманост, добрина која не се сретнува, најсакан и најомилен професор, трибун во младоста со интелектуална храброст која ретко се сретнувала на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Додека Климент Камилски чекореше крај кутиите на букинистите, упатувајќи се кон местата каде што во младоста најчесто запирал и купувал книги, помислуваше и си се уверуваше со сопственото искуство дека во животот има две работи кои можат силно да влијаат на промената на човекот: големата љубов и читањето на големите книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Неговиот дедо по татко бил Французин, но татко му бил роден во Англија и го заборавил знаењето на францускиот во младоста.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко уште во младоста, кога го совлада францускиот јазик, дојде до книгата на Фаик Коница, пишувана под псевдонимот Пирус Бардхули (Pyrrhus Bardhyli), Essai pour les langues naturelles et les langues artificieles, (Брисел, 1903), со која сакаше да им зададе конечен удар на есперантистите и на другите приврзаници на вештачките јазици во големата меѓународна полемика, поддржан од Реми де Гурмон и Гијом Аполинер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
IV Татко во младоста имаше многу пријатели и малку книги. Но при крајот на животот имаше многу книги и малку пријатели.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски го спознал во младоста славниот книжар кој му бил и еден вид ментор во откривањето на книгите за изработката на својата докторска дисертација од областа на педагошките науки и тој му останал во незаборавно сеќавање.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој Коница му беше близок и по социјалистичките идеи кои ги изразувал во младоста во Париз кон самиот крај на XIX век и самиот почеток на XX век, соработувајќи и објавувајќи во некои левичарски париски весници.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Климент Камилски, во младоста, особено за време на студиите во Франција, беше љубител на добрата чашка, добро ги познаваше најдобрите француски коњаци и париските шансони од триесеттите години.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко можеби имаше поголема среќа со наследениот турски јазик од мајка со студиите во младоста во Цариград, во албанскиот беше целосен, го владееше францускиот, се служеше со италијанскиот и германскиот (знаењата на овие јазици им ги должеше на окупациите на родниот Поградец за време на Првата и на Втората светска војна), тешко се справуваше со македонскиот јазик, кој го научи, но и недоучи, доцна во животот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко во младоста бил распнуван помеѓу западниот предизвик кој завршуваше во неговите планови и илузии во Париз и источниот сон кој завршуваше во Цариград.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Книгата, објавена од еден од издавачите крај Универзитетот Сорбона, беше пишувана во младоста на Камилски, служејќи се со сознанијата на западната педагошка наука и дијалектичкиот материјализам што произлегуваше од Октомвриската советска пролетерска револуција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Каде се родил, кога, од каква мајка, од каков татко, - се разбира, од семејството на бедни родители, селани, работници, уште во младоста го почувствувал тешкиот живот, неправдата, црната експлоатација...
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Смешната желба „да се биде правилно сфатен и одобрен“ почесто се изразува во младоста, кога животните пријатели се чинат далеку или не ги ни бараме поради привремената семејна идила којашто ги диктира приватните настани од гледиште на својата ефикасност.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Малку подоцна, Г-ѓа Морисон ќе ја запознае младата вереница Г-цата Робертс и ќе ѝ ја раскаже својата својата животна приказна: Во младоста, Марсиа (Г-ѓа Морисон), станува голема оперска ѕвезда во Париз, каде што и живеела.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Во младоста беше прославен градинар.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Доцна ми стануваше јасно во животот дека револуцијата, покај примамливата дијалектичка патетика која те привлекува во младоста, во доцните години на животот принудува да се соочуваш со нејзината метафизичка завршница.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во младоста силата на молкот и премолкот е помалку присутна отколку силата на зборовите, на криковите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во вискито е храброста, а во млекото разумот!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Филозофското дело на Емил Сјоран го открив уште во раната младост.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во младоста пиев само виски. Како и вие сега. На здравје!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ја револтираше бомбардирањето на невиното население.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Лакхдар беше во право. Вилата во која некогаш живеел Андре Жид во Ла Марса беше со убав видик на морето, со градина сета обрасната во густо медитеранско билје, насекаде проникнато со стракови јасминово цвеќе, со шадрван на средината.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Идеалите на оптимизмот кои најсилно ферментираат во младоста, во кревката душа која верува во сите можни апсолути, кои ги пластев учејќи ја и читајќи ја француската книжевност и филозофија низ нејзините доминантни преставници, кои во мене ја извишуваа моралистичката крива, картезијанската логика, откако го открив Сјоран започнав да се сомневам во нив.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Лакхдар не знаеше дека Жид беше еден од моите најчитани автори во младоста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таа во младоста го беше спасила семејството од бомбардирање во старата куќа во Подградец, крај Охридското Езеро.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кога Гаврил ни го соопшти неговиот план за патување во Порто Рико, веднаш тоа ми асоцираше на една песна што ја имам слушнато во младоста "ај, ај, ај, јај, Puerto Rico"...
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
- Ах, тој рулет, тоа казино, и мене во младоста ме упропасти... - издивна Татули.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Претпоставувам, дека вие во младоста сте жуборкале меѓу многу бакнежи, како сите лажливи жени.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сја молит: во младост погрешки Да немат ни в старост она: С дни светли, не чрни, не тешки Душа ѝ да ет опколена.
„Пeсни“ од Рајко Жинзифов (1863)
Тоа, впрочем, и му се слу­чило во младоста, кога морал да замине, кришум, кон Цариград и, притоа, да мине повеќе граници. Но сега беа други времиња.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Миризбата на првите јоргованови цутови која допираше до бреговите на самото Езеро, потем неколкуте стракови анамска рака, чии жолти цутови ја враќаа во младоста, будеа во неа силен копнеж по минатото, по своите заминати, далеку, засекогаш.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
XLV Татко, уште во младоста, два пати се најде пред најго­лемите крстопати на балканските лавиринти: еднаш пред источниот, еднаш пред западниот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, уште во младоста, кога се запознал со Мајка, ѝ беше дарил големо шише со лимонова колонска вода со која таа често се смируваше при големите потреси во нејзиниот живот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тој имаше и едно скратено издание од оваа книга на старотурски, купена во младоста, во Цариград.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Стравуваше, еден ден, тој да не споулави од толку читање и заборавање на вистинскиот живот, да не му се случи како на едно друго дете од соседството кое, заминато во младоста во туѓина, во Романија и во Австрија, се врати со многу книги, а заврши зборувајќи си, со денови, самиот со себе чекорејќи брзо крај Езерото и служејќи им за потсмев на суријата деца.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во детството, во младоста, човек не престанува да ја чув­ству­ва мајкината приврзаност.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И таа, во младоста, во Прилеп, во кадиското семејство, беше опкружена со книги.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
На Татко му беше позната социјалистичката идеја, тој ја проучуваше во младоста, во Цариград, во француски книги.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе ви откријам дека уште во младоста на брегот на Балтикот ме обзеде големата загатка на патот на јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Колку беше тоа во младоста лудо, полно со мечта, во тие први налудничави години, да се постави телетронски мозок, ленти, интегрирани кругови, одредувајќи ги повиците преку временски релеи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Секогаш се чудев на реченицата што ја бев прочитал уште во младоста и којашто ја земав за мото на мојата прва книга; искажана е во разговорот на Нилс Бор со еден млад студент по физика што дошол да побара совет за некоја научна работа; реченицата е следна: „Господине, Вашата теза, всушност, е мошне интересна, но не е доволно будалеста за да има и најмала шанса да биде вистинита”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во својот патолошки облик тој се манифестира како одбрана наспроти чувството на немоќна зависност во младоста, што се обидува да се надмине со слепиот оптимизам и со грандиозните илузии на личната автархија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Прадедото Сечков во младоста лежеше на Родос, а како средовечен маж во Куршумли-ан, каде што на ѕидот од ќелијата го врежа своето име и презиме.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сакаш да видиш некого, нечекај да те покани, покани го на вкусна вечера, мирисите на домашно зготвени јадења секогаш не враќаат во младоста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ако сакаш да бидеш разбран,потруди се да објасниш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Бесмртна песна Таква песна се пишува во младоста и држи вода сѐ до староста – слава, влијание, лагоден живот, рецитации на цели генерации.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Одново се враќаме тука – Вие и јас, во младоста кајшто палевме огнови низ планината, на црвени коњи, со златни потковици, кајшто ги прескакавме бреговите на голема река, и саноќ, пеејќи му на летото, со непорочни чувства ја рисувавме својата татковина и ја населувавме меѓу ѕвездите.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Татко ми во младоста ќе се најде во Цариград, на Босфор, крај морето меѓу азискиот и европскиот континент, за конечно да се врати во почетокот на 20-tите години крај Езерото, од кое никогаш и по никаква цена не можеше да се раздели неговиот татко.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Посебно, кога во последното писмо во кое го поставувате прашањето за душата, коешто јас некогаш им го поставував на моите родители за нејзиното постоење (во романот Атеистички музеј), се сеќавам на фрагментот што ми го испративте, препишан во младоста од книгата на германскиот филозоф од еврејско потекло Макс Пикар, Светот на тишината.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тишината беше мудрата таткова потрага на одговорите од вревата на утрешниот живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И кога повторно го крена семејството на нозе, неговите синови пораснати, и можеби моќни како тој во младоста во Цариград, му понудија со малиот фиат 750, купен со заеднички средства, произведен во Југославија, според италијанска лиценца, да го одведат во Турција, тој со блага насмевка која освојуваше, само им рече: Синови мои, зар да се вратам како ритач во градот кај што можев да бидам господар!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Вие ваква обединувачка тишина откривате прикажана и во Татковите книги, Атеистички музеј...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Уште во младоста, кога го доживуваше падот на Отоманската Империја, крај Босфор, размислуваше за можната сталинистичка иднина на Балканот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Храброста во младоста можеби станува мудрост во староста.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Наводот од “Tlon, Uqbar, Orbis Tertius”, потекнува од списокот на различните филозофски школи во Укбар.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Наводот од Портретот на уметникот во младост стои во посложен однос спрема својот извор.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Одломката доаѓа од оној дел близу до крајот на романот, кога Стефан Дедалус треба да стане писател, што сосема одговара, бидејќи наводот алудира на преминот од симболот кон богот на пишу-вањето.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Одломката од Џојс е идентификувана: потекнува од Портретот на уметникот во младост, и гласи вака: “чувството на страв од непознато го допре срцето на неговата досада, страв од симболи и знаци, страв од човекот налик на сокол чиешто име го носеше полетувајќи од своето заточеништво на крило исплетено од врба, Тот, бог на писателите, кој со трска пишуваше врз таблица и на својата тесна ибисовска глава носеше рогата месечина.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Оваа одломка се наоѓа помеѓу два наводи преземени од Борхес, кои се дадени - helas - во француски превод, и чиишто извор не е наведен.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Последната реченица во Портретот на уметникот во младост упатува на таа замена, која е направена без страв и чувство на вина: “27 април: Стар мој татко, стар мајстору, поддржи ме сега и секогаш на добро место”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Авторот скоро ја врза работата со сопственикот на ресторанот „Пушка“ кој се покажа како човек кој во младоста и самиот пишувал поезија. Оттаму и неговата љубов кон Пушкин.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)