во (предл.) - лудница (имн.)

Излегуваат од колата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Таксистот (За себе): Боже, а мене две недели ме држеа во лудница зашто кога дував ја видов тетка ми гола како игра трбушњаци!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Џуџето (чита): Бешиката ми беше раскината.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мочав 20 пати дневно и мислев дека ќе завршам во лудница.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За да испровоцира разговор покрај чашка, пред писателите тврдеше дека Достоевски би завршил во лудница да не пишувал како лудак, пред драматичарите тврдеше дека Шекспир би бил убиец ако не ги напишел своите трагедии; а во секој сретнат познајник, на маса, меѓу чаши, гледаше свој можен, ако не иден пациент - што итроманите приближно колку него му го припишуваа како професионална деформација.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Го барав и во лудница, да не се мрднал од умот па да се кажува друг.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Куќата набрзо беше урната, мачката отруена, синот исфрлен од училиштето, жената во лудница, а филологот во затвор поради инцест.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ако човек случајно се најде во лудница, не е препорачливо да се потпира на логиката на надворешниот свет, треба да се прилагоди и да го почитува лудилото како нова норма на однесување?
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сакал уште тогаш, но, како умно пореметен го однеле в лудница.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Лудниците, му кажуваше Клара на Зигмунд, се преполни со нормални жени: нема ништо полесно од тоа некоја жена да биде обвинета од таткото, сопругот, братот или синот, како опасна за себе и за другите, па да заврши во лудница.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нецел месец подоцна, откако е сместен во лудницата во Сен Реми, Винсент му пишува на Тео: “Сакам да ти кажам дека направив добро што дојдов овде, пред сѐ кога ја гледам реалноста на животот на лудаците и на разни чукнати типови во оваа установа, го губам оној нејасен страв, стравот од лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Му кажуваше дека доволно е некоја жена да се побуни за своите права во бракот, и мажот да ја пријави како луда, па да ја сместат зад решетки; доволно е сестрата да побара имотни права по смртта на родителите, и браќата да ја сместат во лудница.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го прашуваше за совет – како може да се промени нешто, а тој ѝ велеше дека ништо не може да се промени.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа, малку по малку, доаѓам во состојба да го гледам лудилото како болест слична на секоја друга болест.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тоа е така: ако го затвориш другиот во лудница, ти не си го докажал својот ум.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Се потсетив на шпанската шега, кога Французите пред два и пол века првата лудница кај себе ја изградија: “Тие ги затворија сите свои будали во посебна куќа за да уверат дека самите тие се паметни луѓе”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Речениците му беа неуверливи и смешни, едно такво писмо можеше да го испрати в лудница.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не бев сигурен за што точно размислуваше Роза, таму, на игранката, но забележав дека со лесни женски движења на левата рака, бркаше некоја мушичка што ѝ сновеше околу трепките, а потоа наеднаш ме погледна и речиси прошепоти: „Нели, умните ги праќаат во лудница за да ги снема, а нас, лудите, нѐ оставаат овде, да бркаме мушички. Убаво збогатување на секидневието.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Им реков јас на оние во Граждано25 дека не можеме да ја добиеме борбата со стари, американски џипови.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Високиот се фали дека, ако најде пиштол кај тебе, ќе те прати пред воен суд или во лудница.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Нумо подзастана, полека сврте глава и рече: - Не мисли дека јас му се плашам на Високиот или треперам од страв да не одам пред воен суд или во лудница.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Па, - прозбори Кире - кој знае дали онака, како што живеевме со Маријанти, кој знае дали ние бевме во лудница или Ѓорѓи?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А кога дојде Маријанти, штом го виде таков рече: - Ова дете е будала, - и го прати во лудница.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Сказмос, ре пусти!23 Ако слушнам уште еднаш да ми зборуваш вака, не на фронт, туку во лудница ќе те пратам.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Примаат едноноги и еднооки, се само да можеш да пукаш...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
На патот стоеја многу, многу луѓе и други доаѓаа од горе, каде што се наоѓаат неколку бели куќи.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И командантот, фалбаџијата, загина. Го распарчи граната.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И се слушна глас: „Дојде Ѓорѓи будалата“ и сите истрчавме и се собравме околу пајтонот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ж го затворија во лудница.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Знаеш зошто сум затворен во лудница? НОВЕ: Не.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
НОВЕ: Штом си во лудница, луд си.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Не сме биле на никаква куртоазна посета во лудница.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Вие ми ја потпишавте казната, ефенди Кајмакам. Не се сеќавате. Бевте пијани. Седум години во затвор. Две во лудница.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ќе те снема на правда божја. Седум години во затвор, две години во лудница.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Овој човек господа бил во лудница. Две години. Прво бил во затвор. Обвинет за работи против царството. Нешто политички, како обичио. Таму полудел. После две години е пуштен.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
БОЖО: Затоа си во лудница.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)