во (предл.) - котле (имн.)

„Килав во мозокот, прости ми господи. Затоа лежеше ноќе по празните вади и по сувите лозја и им пееше попски песни на црцорците.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се сеќавам кога Јаков Иконописец еднаш ја нурна главата во котле топла ракија. Бездруго се сеќавате што се случи.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Разбирам, не сум исушена црпка. Значи, господ е виновен кога ни прска тиквата од вино?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа стави во котлето вода до половина и го закачи на веригата од оџакот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сепак, можеше да се измие, па попладнето стопли вода во котлето, го принесе до огништето дрвеното корито, го разгоре убаво огнот, пронајде во долапчето на ѕидот и малку сапунче, заостанато таму од летото, и се изми за првпат откако беше дојден потемелно, поубаво.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Нурни ја главата во котле со ракија и ќе видиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)