Крвавата нишка се губеше некаде во коријата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Често навлегуваше во коријата. Ги обиколуваше полјаните, береше китки руен и друго есенско цвеќе, правеше букетчиња, за да ги расфрла после над својата глава и да ги чувствува како му паѓаат на лицето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Уште наредниот ден по невремето ги пронајдоа однесените шатори во коријата спроти Рамни Ливади.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Грозно закрцкаа буките во коријата отспротива.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Една крвава трага се влечеше угоре, по долот, навлегувајќи во коријата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И другите волци свртеа назад и ги снема во коријата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
„Овој плати за Караман!“ - мислеше. „Не стигнал далеку, а сигурно и неговите браќа му помогнале да го заврши животот. Го распарчиле некаде во коријата.“
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Дојдовме над селото Смрдеш и тука цела ноќ ја преседовме. Скриени во коријата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Длабоко во коријата исвирка кос.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Во коријата најде една дебела кутната сува бука.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Паметиш ли, - му рече стрико Настас на деда Лика, - кога нѐ начека Луман во коријата над Бистар кладенец?
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тамам се расположи, ја одврза шамијата од под брадата, и кога беше готова да се предаде на пријатноста на ладот,чу како нешто во коријата зашуме.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)