во (предл.) - контекст (имн.)

(Ова е голема тема, и само ја зачнуваме овде, во контекст на една симулирана експликација, затоа што стратешките игри се бескрајни а борбата дури и кога е фронтална дури и кога е идеолошка - што значи кога тие ги диктираат правилата - пак има свои финеси, свои слепи катчиња - се сеќавате на собата во 84?!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кантата за ѓубре е реална во контекст на нашата задлабоченост во работата, иако вон компјутерскиот работен простор ние не би зборувале за канта за ѓубре, освен како за виртуелна канта за ѓубре.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Битното овде е начинот на стапување во интеракција со кантата за ѓубре како нешто што произведува ефект при нашата работа.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Се разбира дека на фонот на завршената (?!) војна на Балканот (која беше приготвена токму од некои “уметници” и “идеолози” и која содржеше прилична доза на сè уште потпламнувачката фашисоидност), во околности на специфични меѓунационални тензии кои продуцираат одреден културен и идеолошки рефлекс и овде кај нас, во Македонија, а најпосле и во контекст на нашето, како држава, ново дефинирање на она што значи културна политика и културни цели, постојат сериозни причини “вечната тема” за односот меѓу “уметноста” и “идеологијата” одново да се актуелизира.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Затоа Ласиќевиот идеален интелектуалец, оној значи „со димензии на библиски пророк”, е сместен во контекстот на историјата на (хрватскиот) народ.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Но, зошто зборот се појавува токму во 17-иот век и што значи во контекст на некои други манифестации од тоа време?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Од структурален аспект, “Маклабас” е конципиран како голем мозаик на сцени кои кореспондираат една со друга во контекст на апстрактниот чудотворен минерал наречен - “Зелен Дијамант”. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 36 Зелениот дијамант е всушност минерал кој има самосвест и кој може да ги менува просторно- временските димензии како и да се инкарнира во човечко суштество (Горан Ивановски).
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Дефиницијата станува необична како што се перспективите на оптичката спирала. TETE, исто така, зад себе привлекува повеќе импликации: 1. доење, цицање, споменување на цицањето во контекст полн со сексуални алузии мора да го подразбира инцестот, што исто така претставува внатрешно спирално движење. (Во врска со овие теми, интересно е да се напомене дека според француското народно предание, децата се раѓаат од CHOU-FLEUR, односно главата на цветот.) 2.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Овие карти ги разгледуваше своевремено, Кноблох во контекст на односите меѓу Русија и Византија; тој вели дека терминот Rus- sia rosa посочува на врска меѓу источното словенско населено подрачје и Константинопол како центар на православното христијанство.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Потсетувајќи се на тоа а во контексот на оваа медитација, сѐ повеќе се уверувам и осознавам дека не само не е едноставен туку напротив, дека е многу сложен и честопати несовладлив проблемот авторот сестрано да го согледа и проучи феноменот на видливото.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Во контекст на оваа измена кршењето на работниот ред и дисциплина веќе не се смета како лична причина на страна на работникот, а сега ваквото поведение е издвоено и подведено како засебна причина (на вина) поради која работникот може да добие отказ (чл. 15 од ЗИДЗРО/фев.13); в) новитет е обврската на работодавачот да ги наведе во писменото образложение основот за отказот кој мора да биде утврден со закон, колективен договор и акт на работодавачот и докажаната основаност на причината која го оправдува отказот (чл. 17 од ЗИДЗРО/септ.10); г) се интервенираше и кај листата на неосновани причини за отказ дадени од страна на работодавачот, кои беа дополнети со неплатеното родителско отсуство како основ по кој не може да се даде „оправдан“ отказ (чл. 1 од ЗИДЗРО/дек.13); д) две промени претрпе и склучувањето на променет договор пред отказ, едната само техничко- терминолошка, а втората посуштинска.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Ваквата забрана за дискриминација се однесува на пристапот до вработување, условите за работа, како и откажувањето на договорот за вработување на работничка во состојба на бременост или пак кога користи права кои произлегуваат од раѓање (во т.н. постнатален период) и родителство (чл. 1 од ЗИДЗРО/ јан.13); г) во контекст на погоре анализираниот чл. 9-б, измена претрпе и чл. 11 од ЗРО, кој го регулира товарот на докажување (onus probandi) во случај на спор и измените предвидеа дека кога е постапено спротивно на чл. 9-б, товарот на докажување, при евентуален работен спор, паѓа врз работодавачот (чл. 2 од ЗИДЗРО/јан.13).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Постапки за издавање работна дозвола врз основа на барање на странец и барање на работодавач и корисник на услуги а) кај постапката за издавање на работна дозвола врз основа на поднесено барање на странец дојде до бришење на обврската на странецот заедно со барањето да достави и деловен план за подобност од самовработување, каде што ќе биде приложена инвестиционата и економската придобивка за државата, бројот на нови вработувања, како и доказ за расположливите фондови за реализација на активноста, а секако се ова во контекст на интенцијата на Владата нашата земја да ја претвори во „бизнис рај“ за крупниот капитал.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Но, во врска со стекнувањето на право на плата за време на штрајк треба да се истакне дека како во овој случај, така и во претходните, ваквите одредби се воведуваат во контекст на отежнување на можноста за остварување на правото на штрајк со што реалната можност за остварување на ова право е намалена.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Што значи терминот “тераписки” во контекст на “тераписка комуникација” или “терапијата како разговор”?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Решението на кризата беше да им се покаже на студентите дека за знаењето може да се суди само во контекст.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Бидејќи работам како “терапевт” по струка, при моето okno.mk | Margina #4-5 [1994] 35 осврнување на јазикот морав да погледнам што значи терминот “терапија”).
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Неговата задача, сфати тој, “беше онаа на многу рафиниран, многу софистициран гонич на робови”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Терапевтите можат да ја доведат во прашање идејата дека поседуваат објективен и непристрасен опис на реалноста, и да ја поткопаат можноста дека индивидуата ќе биде подложена на наметнување на идеи, со поттикнување на клиентите да ги интервјуираат во врска со интервјуто.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Како резултат на ова, терапевтот е во состојба да ги деконструира одговорите (вклучувајќи ги прашањата, коментарите, мислите), сместувајќи ги во контекст на своите лични искуства, имагинација и внатрешни состојби.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Алузијата на Аида, така, служи за консолидирање на идентитетот на членовите на клубот како припадници на посебна општествена група – група составена од геј-мажи – која ѝ припаѓа на особена, типична или стереотипна култура. ‌Накратко, многубројните иронии што се создаваат со упатувањето на опера во контекст на спортски настан им даваат на членовите на клубот заедничка свест дека се дел од конкретно геј-колективитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто Циганка експлицитно е мјузикл за мјузиклот, сместен во контекст на водвиљот, а Милер ја поврзува мајката со пристапот до сцената, со дозволата што му се дава на настраното машко дете да изведува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Цитатот имплицира, прво, меѓуродова идентификација од страна на геј-мажите, културен однос со женственоста – на барем толку укажуваат женственото кодирање на самата оперска форма и женскиот субјект на изговореното што авторот на известувањето во шкафчето и неговиот читател го цитираат како стомакозборци.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Машките геј-практики, значи, се сфатливи во контекст на поширокиот систем на меѓусебно поврзаните културни вредности што колективно ги дефинираат и личниот и општествениот идентитет во рамките на современото американско општество.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Досеткава, да беше насочена кон друг, а не кон себе, или кон некого друг, а не кон саканиот, ќе поминеше како чисто омаловажување поради имплицитното уназадување на маж од благородната положба на машката достоинственост во пониската положба на женската тривијалност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Уште еден дел од ефектот на цитатот произлегува од неговата намерна, свесна неусогласеност, од свеста за комичната несоодветност на цитирањето велика опера во контекст на некаков натпреварувачки спортски настан – особено со оглед на женствената родова кодираност на великата опера и мажествената кодираност на спортскиот настан, како и со оглед на великоучената кодираност на великата опера како елитна уметничка форма која налага само ладнокрвно, емотивно невнесено гледателство и непрефинетата кодираност на спортскиот настан како активност во која се учествува масовно и која ѝ е соодветна на масовната култура, а која налага да се препоти секој што тврди дека е вистински маж. ‌Најпосле, многубројните намерни иронии на овој несообразен цитат се во основата на едно чувство на внатрегрупова особеност, солидарност и единство на чувство кај членството на клубот – односно, чувство на колективен идентитет (нешто што е соодветно за локалните спортски друштва кои навиваат за одредени тимови).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но само тој контекст не одредува како дејствуваат геј-културните практики и какви ефекти остваруваат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Откако минав низ таа геј-иницијација воден од мојот многу помлад љубовник, сега сум устројствено отпорен на тврдењето дека претстоунволската машка геј-култура е безначајна за поскорешните поколенија геј-мажи или дека е застарена – дури и да е, што е неспорно, а сепак чудесно, старинска... и дури и да не може, а да не изгледа древна од нашево сегашно, постоунволско гледиште. ‌Да се изучува машкиот геј-субјективитет преку изучување на традиционалната машка геј-култура денеска се чини толку многу занимливо токму затоа што изгледа противинтуитивно, толку невидено назадно, особено во контекст на општествените, концепциските и генерациските промени што предмалку ги исцртав.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа нѐ потсетува дека пред „кампот“ да стане назив за сензибилитет, зборот бил ознака за еден вид личност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Машките геј-културни практики и идентификации (како кампскиот цитат Ritorna vincitor!) се илустрација за кажаново.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„О, никако,“ вели засмеан, „ќе се испокараме кој да носи венчаница“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во случајот со Циганка, тврди Милер, ликот на мајката се здобива со посебно значење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нејзиниот осврт за тој лик покажува и дека функцијата на кампот може полесно да се посочи и да се објасни ако кампот се смести во контекст на општественото окружување од кое произлегол.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Поконкретно, постоунволската победа на геј-идентитетот над лезбачите и над кралиците од една претходна ера сега веќе не наликува толку на мугра на ослободувањето колку што наликува на само уште една стратегија за доминација – последното поглавје во долгата историја на трансродовото угнетување од кое, дури сега, добро е, почнуваме да излегуваме.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Значи, зборовите Ritorna vincitor! веќе се многу оптоварени со драматична иронија во самиот текст на Вердиевата опера, а ирониите се умножуваат кога тие зборови ги цитираат и ги користат геј-мажи повеќе од еден век подоцна во контекст на некој локален натпревар.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Она што некого го правело геј-маж не биле неговиот нестандарден родов стил и неговиот женствен субјективитет, туку насоченоста на неговата сексуална желба, неговата еротска привлеченост кон мажи, неговата општествена припадност на машки геј-свет на рамноправници, квантитетот и мажественоста на неговите сексуални партнери.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеме да продолжиме онаму каде што запревме на крајот од поглавје 10 и да ја толкуваме привлечноста на тие филмови за геј-мажите и на двете веќе издвоени сцени од нив, и тоа во контекст на нашево сфаќање на кампот. ‌Глетката со лутата мајка би функционирала, според ова толкување, како начин на нова изведба и дејствување преку еден од најголемите ужаси или потенцијални ужаси, од настраното детство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“, а Аида ги следи како екот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Денес, во контекст на квир- и на трансродовите движења, тој постоунволски модел на машката геј-мажественост, иако сѐ уште има многу обожаватели (како што видовме предмалку во претходното поглавје), почнува да изгледа „старински“.360 Стоунволскиот бунт веќе не изгледа како некаков светскоисториски пораз на хомофобичното родово стереотипизирање, како конечно ослободување на геј-мажите од вековното робување на омаловажувачките родови идентитети, туку повеќе личи на празниот и кратковечен триумф на заблудената фантазија за безродова хомосексуалност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Затоа, Пруст сметал дека единствениот начин геј-мажите да го надминат посакувањето стрејт-мажи и да успеат да се посакуваат меѓусебно, би бил да се прелажуваат, да ги глумат вистинските мажи какви што самите толку катастрофално не успеале да бидат и што е можно подолго да ја одржуваат шарената лага (иако никако нема да им успее да се преправаат многу долго).319 Така било, се разбира, во старите лоши времиња, пред геј-ослободувањето, кога геј-светот сѐ уште бил поларизиран поради поделбата на кралици и трејдови.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Успешноста на ова машко геј-присвојување на операта, тогаш, не зависи само од нејзината кодираност за родот туку и – барем откако геј-субјектот ќе се постави во субјектна положба на стрејт-жена што посакува – од нејзината кодираност за геј-сексуалност. ‌Понатаму, треба да се нагласи мелодраматичната тематика на тајната, незаконита, забранета, предосудена љубов, која придонесува љубовта на Аида да стане возможна основа за хомосексуална идентификација.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А ќе беше и двојно поомаловажувачка во контекст на машката геј-љубов: бидејќи машката хомосексуалност во мажественоста гледа суштинска еротска вредност, да се претставиш себеси или да го претставиш партнерот како да се одликува со женствена идентификација, па уште и да ја изложиш таа женствена идентификација на јавен потсмев, би било да се омаловажиш себеси или да го омаловажиш дечкото како сексуален предмет и како средство за остварување сексуална фантазија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој на овој ужас му дава средишно место во напорот да ја објасни геј-привлечноста на Циганка, еден бродвејски мјузикл чиј заплет – мошне битно – повторно се врти околу судир на мајка и ќерка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Фактот дека навивачите на овој тим можат да си ги бодрат спортистите служејќи се со ова упатување на Аида укажува дека имаат или дека може да се претпостави дека имаат (сигурно имало и типови што не скопчале) заеднички склоп на општествени практики и културни сфаќања што им се својствени на геј-мажите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тие иронии, исто така, го поткопуваат и шовинизмот што по правило се сврзува со тимските спортови: невозможно е поздравот Ritorna vincitor! да се сфати стрејт за готово.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби не е возможно да се однаправи општествената позиционираност, но можно е да се поседува, да се искористи, да се преориентира, да се стави во перверзни преупотреби.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во прочуената арија што следува, таа се грчи од ужас и од збунетост поради чувството што предмалку го изговорила, повторувајќи го, од јад и запрепастена, велепредавничкиот поздрав што му го рекла на својот љубовник и си ги коментира предавство на татковината и на татка си кое се подразбира, размислувајќи за растргнатоста меѓу еротската љубов и патриотската љубов, меѓу семејството и сопругот, меѓу должноста и желбата, па ги моли бозите да ѝ се смилуваат во таа нејзина гибелна и абјектна (несомнено и гламурозна) положба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Овој заобиколен пристап можеби изгледа дигресиски, но, всушност, е осмислен степенесто да прираснува и да биде кумулативен: се стреми, чекор по чекор и врз основа на низа меѓусебно поврзани согледби, да конструира кохерентен и, најпосле, систематски опис на машката хомосексуалност како културна практика.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ете што значело геј-ослободувањето, барем делумно: ослободување на сексуалноста од родот, слобода да се биде мажествен и умножување на сексуалните можности кои ги создавале новите буч-стилови на хомосексуалноста – токму со тоа што им овозможувале на геј-мажите да еротизираат други геј-мажи како геј-мажи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Алузијата на Аида им дава посебна еротска димензија на обичните практики и задоволства на обожавањето спортски херои, при што истовремено ги буквализира и сексуално ги алегоризира јуначките својства на спортскиот јунак.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа исто така го анализира особеното значење кое приватната сфера и семејството го имаа за слободата на жената во контекст на еден авторитарен државен систем.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Во шестото поглавје Холанд се сосредоточува врз делото на Витиг, Кристева, Сиксу и Иригаре, поставувајќи ги нивните придонеси во контекст на американскиот феминизам и континенталната философија.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Кога вака изнесените податоци би ги ставиле во контекст на денешното живеење, би можеле ли да си го поставиме прашањето: Имаме ли луѓе кои би си ги дале гаќите од газот за ескалација на културниот миг?
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Изразот солипсизам овде треба да се сфати во контекст на приматот на Јас. 21. E. Husserl ‘KARTEZIJANSKE MEDITACIJE I‘, цит изд., точка 44, стр 116. 22.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Камилски слушајќи го Татко со наплив на видлива возбуда, кога тој го спомна рајот на детството, почувствува дека се дојдени неговите вистински пет минути за да изнесе прв пат на Балканот една од скриените пораки на неговата париска дисертација Придонес за студија на детето во контекстот на јаничарската судбина на децата и воопшто на народите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пол Фехтер, напротив, 1914 г., во својата книга „Експресионизам”, поимов го ограничил на германските современици за коишто сметал дека треба да се посматраат во контекст на една специфично нордиска, метафизички обоена и вонвременска уметност.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во моите дела и досега беше присутна употребата на ready made предмети кои во контекст на високо развиените општества со супериорна технологија на производство Маргина 36 121 се логичен уметнички чин.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Се обидував да ја растолкувам и оваа од приказна од илјада и едната од картагинската градина на мудриот Раиз, во контекстот на историските настани во древната Картагина, каде што не престануваше, како од оживеан вулкан да избива историјата, како од далечно делфиско пророчиште, близу пунските гробници на жртвуваните новороденчиња...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Идната пролет на местото на искорнатиот фикус забележи како растат мали палмички, а покрај палмата мали фикуси...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мало подобрување на правата на невработените лица, но повеќе теоретско отколку реално кога ќе се стави во контекст, претставува одредбата усвоена во декември 2008 година според која за лицата кои имаат право на паричен надоместок подолго од 12 месеца, паричниот надоместок за првите 12 месеца изнесува 50% од нивната просечна месечна нето плата за последните 24 месеца, а за преостанатото време 40% од таа просечна нето плата (чл. 5, ЗИДЗВОСН/дек.08).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Во контекст, пак, на должината на годишните одмори, во август 2008, одредбата којашто предвидуваше дека работникот има право на годишен одмор во траење од 20 до 26 работни дена – се замени со формулација според која „работникот има право на платен годишен одмор од најмалку 20 дена“.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Новата свежина, трепетот на еден нов сензибилитет во контекстот на урбаната атмосфера, обично се врзува за младата генерација раскажувачи, што од друга страна пак, не значи дека расказот Самураи на Славко Јаневски, на пример, не звучи „модерно”, дури и „помодерно” од расказите и на најмладите и најавангардни автори поместени во овој избор.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ова прашање е уште поважно и ургентно во пост-социјалистичките држави, во контекст на нивната транзиција кон неолиберален капитализам, каде што јавниот простор сè повеќе е узурпиран од приватниот капитал.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Истовремено, сè 69 поголемата „ерозија на некорпоративниот простор“78 само го потенцира фактот дека овој важен инфраструктурен елемент на демократијата не е нешто вечно, туку претставува право кое треба постојано да се бара и преговара.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Почитувана госпоѓо Лејбовиц, Јас во својот живот, со своето верување и пишување, верувајќи во заедништвото и соживотот, а не во делби и територијално разграничување според етничка определба, пишував на мојот мајчин албански јазик, но и на македонски јазик, завршувајќи го семејниот егзил, без да и се преруштам на друга дестинација.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се разбира дипломатскиот балет е необична синтагма, но никогаш не сум помислувала дотогаш колку е смешна нејзината конотација во контекстот што го означува.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На територијата на Западна Македонија, во периодот од септември до декември 1943 година, дошло до формирање на поголем број партизански одреди, а на 11 ноември 1943 година во с. Сливово била формирана и Првата македонско-косовска народнослободителна ударна бригада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Пристигнувањето на првите воени мисии на територијата на Македонија треба да се стави во контекст на сѐ позасилената активност на единиците на НОВ и ПОМ на територијата на Македонија при крајот на 1943 година.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
За да добиеме целосна слика за тоа како Риверс се вклопува во развојот на современата уметност, неопходно е да го истражиме не само неговиот живот туку и мислењата формирани и објавувани од коментаторите и анализаторите - и тоа како оние што го поддржуваат, така и оние што го омаловажуваат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во светлина на обновената уметничка фигурација, се чини дека тој, како добар домаќин на своите современици, го подготви патот за враќање во живот на обидите за синтетизирање и помирување на фигуративната ликовност и експресивната употреба на медиумот - навистина, голем број од Риверсовите платна од 1950-тите и 1960-тите, во контекст на современите слики делуваат фантастично свежо и витално.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговите експериментални техники и присвојувањето на ортодоксните медии сега се општи места, и никој не се буни премногу ако уметничкото дело е сирово или измешано, сѐ додека уметнковата мотивација е силна и неговата сериозност не се доведува во прашање. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 234
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Уметноста што е навредувачка, конфронтирачка и брутална, се појави во ерата на бунтот против студенилото на формалистите, и во таквата атмосфера Риверс се вклопува совршено, ако не и пророчки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)