во (предл.) - историја (имн.)

Мамат сите кога велат дека не треба да се гледа назад во историјата, ама доколку се работи за туѓа историја, нивната ако им ја чепнете, веднаш се вознемируваат.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Тешко-нетешко, јас како Македонка решив да се вратам со анализите, многу длабоко во историјата.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Но оваа идеја беше најдолговечна во историјата на луѓето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Таму ми раскажаа и за еден незамислив, единствен настан во историјата на ликвидацијата на козите во југословенските републики...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Така првите блиски, вис­тински блиски на семејството ни стануваа козите, козлето што на овој светол ден во историјата на нашето семејство ни го купи татко ми.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Зарем беше можно овие кози што мирно пасеа, да се замешани толку многу во историјата на луѓето и на планетата?
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми веруваше во историјата на вистината, како што велеше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми и Чанга прибираа нови докази во прилог на тезата дека козата во историјата на балканските народи се појавувала кога луѓето ја повикувале во името на некогашниот заеднички сон.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во историјата на овие краишта не се паметеше поголемо разбирање меѓу луѓето и животните: никогаш луѓето од овој град не биле толку блиски меѓу себе.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми и Чанга собираа докази и за вредноста, за полезноста на козите во историјата и во сегашноста, особено во сегашноста, свесни за големиот заговор што се подготвуваше против козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој ми се прикажува во сите ликови за да ми укаже на клучните личности во историјата на ковењето на судбината на балканските народи.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Листајќи ги биографиите на историските големци, прочитав дека и најголемите имиња во историјата на уметноста беше биле влезени во брачни заедници, па некои дури и со истиот пол.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Во мејл-арт мрежата може да се вклучи секој, без никакви предуслови, и денес се смета дека тоа е најмасовното уметничко движење во историјата на човештвото.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ова е најдоследно сфа­ќање на единството на филмското време во историјата на филмот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Реалното време на филмот, или како што Ворхол го нарекува „протекување на времето во внатрешноста на кадарот“ и во овој, како и во други случаи, се покажа како неиздржлива постапка за гледачот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Следењето на правила е обичај, пракса okno.mk | Margina #15-16 [1995] 63 (PI, I, 198, 202); би било нонсенс да се каже дека во историјата на светот некое правило било следено (или некоја игра играна, некоја реченица изговорена), само еднаш (RFM, 332-328).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Едни кои сакаат да бидат успешни и комерцијални и со своите работи да влезат во главните текови на културата, и оние кои сакаат да останат таму кадешто се - надвор од општеството.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ова, се разбира, веднаш го отфрла.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Условите на појавувањето Појавата на мејл-артот во историјата на уметноста пред сè треба да се врзе со светскиот бум на комуникациските системи (телефон, радио, побрз копнен, поморски и воздушен поштенски сообраќај, а од шеесеттите се појавуваат телевизијата - масовно, сателитите, компјутерите, ласерите) кој се рефлектира во областа на творештвото.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тој претставуваше пресвртница во историјата на театарот, како што тоа во филмот идната година го направи Полноќниот Каубој.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
На првата изложба на „Салонот на Независните” во Њујорк, овој редимејд на Duchamp, односно R.(ichard) Mutt, беше изложен под името Fountain, и од тогаш со ова име тој е влезен во историјата на уметноста, станувајќи не само прифатено уметничко дело туку и еден од многу важните патокази во сеопштата еволуција на уметноста од дваесетиот век.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ова е најекстремен пример на тотално неекспресивен, чист (апсолутен) документаризам во историјата на филмот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ворхол во филмската традиција Ворхоловиот однос кон филмската традиција е поинаков од оној кон сликарската, па затоа е потешко да се постави во историјата на филмот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во сликарството неговиот пат одеше од илустратор и дизајнер до ексклузивен портретист, а во филмот обратно, од езотеричен авангарден автор до продуцент на комерцијални филмови и видео-спотови.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сега веќе стана јасно дека постојат два вида луѓе кои се занимаваат со контракултура.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Монтажната постапка е сведена на спојување на ролните, и во ретки случаи на нивно одбирање.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Иако вренеше снег, патот беше чист и така речиси во првите попладневни часови се најдовме во убавата Прага, расечена од бујната вода на познатата река во историјата на чешкиот народ - Влтава.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ом наслов на оригиналот: Hildegard Brenner, Die Kunstpolitik des Nationalsocialismus, Ro- wohlt Taschenbuch Verlag GmbH, Reink bei Hamburg, 1963 62 okno.mk Потсетување: За “изопачено” во уметноста” нацистите го сметаа речиси сето она што во историјата на уметноста денес се нарекува Модернизам во првата половина на дваесеттиот век и што во совремиево вредносно е оценето како најзначајна уметност во веков што изминува.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Структурата на моќ на групата собрана околу една уметничка насока затоа останува важен момент на откривање во историјата на уметноста.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Во историјата на хрватскиот народ пророчки стигматизации и визии имало мошне малку.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
И зошто интелектуалецот треба да игра конструктивна улога во историјата на некој народ?
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Маргина 35 49 Hildegard Brenner “УМЕТНОСТА И ПОЛИТИКАТА” енциклопедиска одредница На националсоцијализмот му припаѓа сомнителната заслуга: тој ја осозна социјалната активност на “уметноста” и направи единствен обид во историјата на модерното раководење со државата, подрачјето на уметноста техно-владеачки да го искористи, односно да го употреби за сопствени цели.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Посетителот добива клаустрофобично чувство.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Секој спрат подлабоко во историјата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Мај ‘68-та беше иднина што продре во историјата и затоа таа толку слабо го разбра, а историското општество толку лошо го прифати. 74 Margina #22 [1995] | okno.mk Ни зборуваат за историјата на Европа и за потребата од поврзување на банките, осигурителните компании, внатрешните пазари, полициите, консензус, консензус, но кога станува збор за иднината на луѓето дали Европа ни подготвува нови чудесни збиднувања како ‘68-та?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
На гротеската (и гротескното) денес во книжевната наука се гледа како на континуиран "род" во историјата на европската литература.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- Ваков пример и ваква снаодливост и храброст само во историјата може да се сретне...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Името, пак, на таа нивна сурија постојано го менуваат, те вакво, те такво, те како некое страшно ѕвериште, те како некое грабливо птичиште, те некои имиња од оние познати освојувачи во историјата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Прво па машко си вели поп Данаил Москополчанин и цврсто ја стиска под мишки книгата во која што и љубовта и татковината четиријазично се пробиваат низ светската заматеност и одважно влегуваат во историјата.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Охридскиот сакеларија Стефан таму им се радува на светулките кои ги галат сновиденијата на мајчин јазик пред да се слеат во изгрејсонцата.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
на дуњава има многу дупки: дупки во времето дупки на патиштата (кон посветла иднина) дупки во умот и помнењето дупки во историјата дупки на кофите дупки во самите дупки во дупнатите дупки секој глас мигум исчезнува нема довикување, нема ехо нема навивање за нашите нема паради на гордоста нема врескање во маалата нема лелекања во градските населби ги нема ни паролите на пролетерите од сите земји дупнатите дупки се царство на глувотијата, мавзолеј во изградба на глувата глувотија во глувите дупки оглувуват деца пред да вкусат кисела зелка а старците веќе одамна оглувнати го трпат неизбежниот пораз што пред да пропаднат во глувите дупки им го претставуваа како живот некои старци сакаат да им пукне бојлерот додека се тушираат арно ама во глувите дупки и бојлерите експлодираат глуво и на тој начин го даваат својот придонес во размножувањето на општата глувотија во која старците загинуваат од глуви експлозии.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Секако, Сиоран не е, а не е ниту Расин, затоа што ова место нема никаква смисла во историјата на уметноста.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Со тоа започнал, во почетокот како европски, а потоа како светски, еден од најголемите воени судири во историјата на човештвото.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
ОКУПАЦИЈА НА КРАЛСТВОТО ЈУГОСЛАВИЈА На 25 март 1941 Кралството Југославија пристапило кон Тројниот пакт.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Нивните меѓусебни војни во историјата, познати како Пунски војни, Филип V сакал да ги искористи за нови освојувања на запад.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Македонија беше земја со најголем број инвалиди во историјата на човештвото затоа што скоро секое второ работоспособно лице земаше инвалидска пензија.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Во историјата, победниците побргу се заморуваат од поразените. За тоа има многу докази.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко чувствуваше дека станува заложник на револуционерниот суд во чија забрзаност во историјата и во неговата улога во множењето на жртвите, воопшто не веруваше.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тогаш, толкувањето на сиџилите, ги одведе двајцата балкански пријатели во размислувања и во разговор за потрагата по генезата, по смислата и по последиците на религиозните и на другите конверзии на Балканот и во Европа, во историјата на човештвото.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Адолф Хитлер, надвор од хуманистичкиот морал на дваесеттиот век сигурно би бил една од најмаркантните фигури во историјата на светот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
“национални литератури”, судбоносниот пресврт во историјата на духот кој доведе до разорување на континуитетот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Всушност Лабрис беше антиципација на војната во СФРЈ но и на една друга војна - војната во Ирак или првата медиски драматизирана војна во историјата на војните.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Градот, меѓутоа, секогаш имал важна улога во историјата, така што оваа промена само ја зацврстува неговата општа важност и го означува почетокот на урбаноцентричната епоха.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Нивната суровост, нивната смелост, веќе се познати во историјата на криминалот...
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
За маниристите на 20-иот век, што лесно може да се покаже со примери од европската литература, фигурата на „државник“ на досегашната европска историја станува симбол за неуспех на човекот во историјата, доколку се мисли дека во историјата дејствуваат „апсолутните“ вредности (во платоновска смисла) на Доброто, Вистинитото и Убавото или, во христијанска смисла, Љубовта. Giuseppe Arcimboldi, Рудолф II okno.mk | Margina #26-28 [1995] 220 Политиката за Балтазар Грасиан, на пример, е „хаос од државни причини“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во тоа време беше актуелен еден од најголемите грабежи во историјата на Mejzer Melouz Town, близок град- комшија на Gazy Baby Par. Av., кои беа поделени со големата река „Гомнар“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во историјата сè е запишано... А дента по нивното заминување планината поцрнела од бугарски шлемови.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Меѓутоа, на лаичката публика што не располагаше со такви сонди за да продре толку длабоко во историјата на уметноста, ѝ остануваше или со бегол па и презрив поглед да помине преку мачканиците на платната или да се препушти на начудувањето пред ѓаволското оро од богатство до експлозија на бои, во кои можеше да си замисли или препознае што сака: расцветан трн, изгниен чинар, скршена играчка, дел од човечки лик со око во уплав.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Низ вечноста во историјата запишана, по два века изминати, те запознав, се запознав-себе.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Таа е исто така неверојатно слична со приказната за смртта на Пјетро Аретино, познат ренесансен сатиричар, кој толку силно се засмеал по една шега по вечера, што паднал од столот, си го скршил черепот и умрел. За Дишан, се чини, единствената смрт што му одговарала е да умре со насмевка на лицето. 118 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Каков крај, подобар од овој, може да има еден уметник чии контраверзни идеи поставија основа за некои од највжештените полемики во историјата на уметноста на дваесеттиот век?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И секоја геј-генерација или полугенерација по нашата го правела токму истото, цело време мислејќи дека е првата генерација што направила така, првата геј-генерација во историјата што не гледа ништо интересно и вредно во наследената, традиционална геј-култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Меѓутоа, треба да се разграничи меѓу оној вид геј-култура што се состои од нови дела од (во случајов) геј-мажи што за првпат во историјата непосредно, отворено и експлицитно се осврнуваат на машкото геј-искуство како што се живее, односно како што може да се живее (или можеби се одживеало), од една страна, и оној вид геј-култура што паразитира врз главнотековната култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Списокот на оригинални дела од геј-мажи што за поаѓалиште ги земаат стрејт-општеството или главнотековната култура може да се проширува речиси бескрајно.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Слично така, во Летот на една стрела (An Arrow’s Flight, 1998), Марк Мерлис нуди геј-прераскажување на Падот на Троја и приказната за грчкиот јунак Филоктет – иако може и да се разбере дека создава хомерски мит за Виетнамската војна, за геј-ослободувањето и за почетокот на епидемијата на ХИВ/сидата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Џејми О’Нил ја презапоседнува ирската републиканска историја за геј-ослободувањето и за машката геј-љубов во својот роман Кај Пливале, двајца момци (At Swim, Two Boys, 2001), чиј наслов упатува на еден претходен, класичен, негеј-роман од Флан Обраен.*435 И најуспешното дело на Мајкл Канингам, Часовите (1998), изгледа најгеј не кога се труди да ги прикаже машките геј-ликови, туку кога авторот се обидува да пишува како – или, впрочем, да биде – Вирџинија Вулф – некако како Руфус кога ја канализира Џуди.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Разликата меѓу овие две верзии на машката геј-култура може да се сфати во смисла на поширока разграниченост (иако, одново ќе кажам, нехерметичка) помеѓу културата и поткултурата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Вдахновен (чувство кое одамна и со таква силина го немаше обземено), зеде да направи скулптура по која ќе го паметат сите и со која, поверува, трајно и достојно ќе влезе во историјата на уметноста.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Така ќе влезете во историјата како нови Вавилонци, на кои им успеало да се израмнат со Бога и да бидат троа повисоко од него.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ние поминавме во своето историско развивање веќе важни стадиуми што можат да претставуваат епоха во историјата на кој и да е народ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но ако во историјата на културниот развиток на еден народ има два периода, меѓу коишто има еден како трети, но којшто е период на застој и е како непреодна стена меѓу нив, – тогаш во новиот период на развитокот на националното самосознание имаме преродба на народниот дух, коешто станува вистина врз стара основа, но во него влегуваат многу нови начела, во согласност со духот на времето и со специјалните потреби на народниот живот и неговите пројави. 160Таа преродба се одбележува и во книжевниот јазик и правописот: како едниот така и другиот се горе-долу слободни од некои традиции што не се согласни со современата состојба на разговорниот јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Затоа во историјата ништо не се зборува за покрстувањето на нашиот народ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
134. Во историјата не е познато да постоела и посебна словенечка држава под какво и да е име.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
65. Таа нова ера во историјата на Бугарија, таа самостојна политика се започна од присоединувањетој на Бугарија со Источна Румелија и од нарушувањето на Берлинскиот договор од Бугарија врз којшто почиваше и правото на Македонците на автономија со христијанин генерал-губернатор.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Насекаде во историјата на филозофијата , а не само со теоријата за возвишеното на Кант туку веќе и кај Платон, постоел некаков однос спрема не- презентноста или спрема неприкажливото.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Притоа мора да се избегнуваат етикетирањата, паушалностите и пребрзите синтези.  Ако да се филозофира значи да се поставуваат прашања и во врска со умот, кои пак самите не можат да бидат контролирани од умот, дали тогаш воопшто постои некоја општа филозофска метода на поставување прашања?  Она што во историјата на филозофијата се нарекуваше ирационализам, настана во исто време како и етаблирањето на принципот на умот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Со други зборови, како што беше речено во моите воведни забелешки за феминизмот и модернитетот, феминистичката теорија како философија на полови разлики го пронаоѓа поимот за жена како историски есенцијален токму во оној период во историјата кога овој поим е деконструиран и разнишан.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Дали во интересот за неприкажливото гледате модерно поставување на прашање што настанува врз темелот на новата констелација од проблеми, или барањето на неприкажливото отсекогаш било присутно во историјата на филозофијата?  Можеби сте забележале дека систематски никогаш или само случајно ги употребувам периодизациите како класично, модерно или постмодерно.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Во истата, изјавува: „Не е прв пат во историјата, театарот да ја дели судбината на економската криза што се случува во општеството.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Кога луѓето би почнале да се разбираат, многу институции и прагми ќе заминат во историјата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
За него „ако писателите им ја препуштат задачата на политичарите да создаваат слика за светот, тоа би било најболната абдикација во историјата на нашиот род“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во историјата на театарот постојат податоци кои зборуваат дека театрите и театарџиите многу одамна ги сметале како чума во градовите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
А таа е мртва, одамна мртва, првин во нашиве срца а после таму каде што ја бараш ти - во Историјата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Партијата на власт (меланж од Хард-рок тепачишта до тнр. „елитисти“), либерали-ротаријанци што не им пратиле ни пет кила леб на нивните сограѓани од Шутка, на пример, потенцијални нови центри на моќ збутани во екстремно жолти списанија, второкласни спортски клубови, море пиратирани филмови, телевизии ко видео-клубови - инертни и предвидливи, најнепрофесионалиот балкански државен весник „Н.Макетонија“ („Темница“ - популистичка глупарија, „Мртовечки здив во огледало“ - „независен“ лист со компактно најступидните колумни во историјата на новинарството) - тоа е духот на оваа средина?! Се препознавате?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Преводот на Аверченко, А. е извршен според “Одбрани раскази”, Москва, 1985 година.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сите телевизии фураат идентична шема, сите весници исто (па го има ли тоа негде, два кретена со, до скоро, потполно исти текстови - од кои зрачат бескрајно мрзоволие и тапост - во ист ден 40 години да се појавуваат ко тотална навреда за било кое чувство за плурализам и две страни на било каков аспект!?), сите културни списанија се исти, државата е исто што и невладините организации, фондациите личат на министерства, ко да сме чувари на најсветата ебена вистина во историјата на човештвото, толку проклето оркестрирано сѐ изгледа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Иља Иљф, Јевгениј Петров - најпознат тандем во историјата на литературата воопшто, единствено перо на двајца автори, творци на “Дванаесет столици”, руски пикарски роман (од каде е извлечена една глава во нашиот избор), со главен лик Остап Бендер - заедничка именка за сите луѓе од определен ков, кои се занимаваат со потера по своето дванаесетто столче. А такви, барем денес, има колку сакаш. okno.mk 209
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Абе боросана, најглуп чевел во историјата, стана статусен симбол зашто тие редовно ги носеа.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Расфрлени од ветар и од претчувства дека ќе се случи нешто големо и незаборавно, нешто што ќе е важен дел во историјата на животот и на светот, на небото плачеа жерави.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Не се знае впрочем дали тоа име ѝ е вистинското, а во историјата, во поширока смисла, нејзиниот живот и нејзиното минато се штура безначајност.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Омарина. Вжештен пекол. И најжилав трн ќе свене.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во историјата на човештвото се случувало и порано измамниците да бидат измамени.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Беше тоа настан во историјата на американското сликарство.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Зар не беа наброени најголемите лавиринти во историјата на човекот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но тој, најмногу внесен во историјата на Балканот низ падовите на империите, веруваше дека, сепак, и во најтемните периоди можат да се појават зраци на надеж.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Секој обид за чистење на јазикот од семиотичките траги на Другиот во јазичната супстанција, води кон крвопролевање: Во еден од заклучоците на Татко и Камилски, беше забележано дека во историјата на народите, на балканските посебно, според кои и настана поимот на балканизацијата, по етничките чистења на народите, обично следеле и чистења на јазиците од туѓите заемки, а понекогаш редоследот бил и обратен...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но и обајцата беа свесни дека уште многу копја, односно пера, ќе се кршат во иднина за одредување на неговото место во историјата на народите на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко не беше начисто каде целеше Камилски со својата тирада за Рабле и неговата гастрономија, имајќи чувство дека тој се оддалечува од нивната тема, но тој веруваше дека е длабоко во темата: Имало многу обиди во историјата на човештвото во време на револуции и окупации, побуни и нови режими, да се чистат јазиците од зборовите на другите, со помал или поголем успех, но најтешко се менувале заемките за јадењата, односно за гастрономијата...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Нѐ викате на ударничка акција. Да копаме земја, а ние копаме длабоко во историјата за вас. Да се спасите...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И едните и другите биле делови од вечните поворки на платенички војски во историјата на војните.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И обајцата, секој одделно, дојдоа до замислата и обајцата во заклучокот на нивниот проект да состават Речник на опасните османизми, претставувајќи ја нивната хуморно-гротескна конотација, ослободувајќи ги од нивната драматичност во историјата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Времето брзо минуваше. Татко имаше чувство дека присуствува на автентичните, неповторливи часови на еден единствен универзитет, од човекот кој му беше и толкувач и протагонист во историјата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Постои примерот на Андалузија и седумте и половина векови на парцијалното владеење над Шпанија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Согласен сум, брате мој, со предлогот, не сме ние тие кои ќе предложат во историјата брзо да се промени смислата на овој збор.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Битна институција во историјата на Османското Царство, ако се превртел казанот, следела буна на јаничарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко внимателно го слушаше Камилски, кој навлегуваше и преку неговата омилена тема за империите на Балканот: Со падот на Византиската Империја во 1469 година, се свртува нова страница и во историјата на гастрономијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се повикуваат, во одбрана на оваа космополитска теза и врвни авторитети, како Гијом Аполинер, кој бил цврст во ставот дека не може да прифати ваква војна против францускиот јазик која започна во Германија, зашто истото би можеле да го направат Французите во Франција, да се ослободат од германските зборови, потоа Англичаните, па Шпанците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Чувствуваа дека овде ќе се соочат со незавршените битки во историјата, особено во доменот на балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Припаѓаа на три вери, беа рисјани (православни и католици) и во голем број преобратени во муслимани, без да бидат тврди во ниту една религија, повеќе од различните вери најмногу ги поврзуваше албанството, стапуваа често во мешани брачни заедници, не познаваа верски судири во историјата, видни дејци, интелектуалци, писатели, живеејќи во туѓина повеќе беа прелеани со клучни вредности кај другите отколку кај своите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Новите освојувачи на Балканот, Османлиите ќе го наложат новото тројство: шеќер- ориз- путер, од кои првиот и последниот елемент влегуваат во составот на баклавата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко внимателно слушаше, задоволен што Камилски најпосле се доближува до нивната тема за називите на османскотурцизмите во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Нема балкански народ кој не се повикува во историјата на својата курбан-судбина, жалејќи што се нашол помеѓу бедемите на Западот и Истокот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Да не заборавиме, мој Камилски, дека чистењето на јазиците се јавува во историјата кога победниците воспоставуваат нов поредок.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Откако се раздели доцна во ноќта со Камилски, Татко продолжи да размислува за јаничарството поим институција во историјата на Балканот и на Европа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сакајќи да им биде победата целосна, тие посегаат и во историјата на јазикот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа беше единствен чин во историјата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
37. КАЈГАНА.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во историјата на човештвото, големите победи на владетелите, кои често се претставуваат како резултат на генијални стратегиски планови, често биле резултат на чудните и случајни одлуки според нивните табиети!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Навистина, се работело за дијаболичен план, можеби единствен во историјата на воената деспотија во старите и нови времиња го цитираше Климент Камилски делото на Хамер Историја на Османското Царство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но и на поразените владетели? се огласи Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но мораше уште еднаш јасно да се наведат причините за крајот на јаничарството во историјата кое остави последици не само врз натамошниот тек на Империјата туку и врз натамошниот развој на Балканот и Европа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во еден од заклучоците на Татко и Камилски беше забележано дека во историјата на народите, на балканските посебно, според кои и настана поимот на балканизацијата, по етничките чистења на народите, обично следеле и чистења на јазиците од туѓите заемки, а понекогаш редоследот бил и обратен...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
ЛИСТА НА (БЕЗ)ОПАСНИТЕ ОСМАНСКОТУРСКИ ЗАЕМКИ ВО БАЛКАНСКИТЕ ЈАЗИЦИ
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше подготвен да го слуша цела ноќ, но во кажувањето на вујко Али Фети имаше цела стратегија Татко да се придобие да се приклучи кон семејната традиција да стане нов кадија во Република Турција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски еднаш му рече на Татко дека нема ништо покомплетно од неговата библиотека на тишината, нема подобар пријател од тишината што никогаш не изневерува.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Татко и Камилски завршија со разгледот на првите десет османизми со генерално значење, првиот османизмите со навидум позитивна конотација, а вториот со негативна.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Едноставно веруваше дека мирните периоди во историјата се само како заграда во една реченица.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога ќе ти го прочитам заклучокот на мојата дисертација, можеби сѐ ќе ти биде јасно! одговори мигум Камилски и продолжи: Замисли, мој пријателе, пред угледните професори, без оглед дали се од десничарско или левичарско убедување, а во комисијата на одбраната и од обете, можев слободно во заклучокот да го изнесам своето убедување: Педагогијата претставува грандиозна епоха во историјата на педагошката наука и нејзината примена ќе може да се остварува по Октомвриската револуција......
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И така Татко и Камилски ја завршија работата околу зборот табиет, за кој претходно мислеа дека ќе имаат многу работа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ретки се личностите во историјата во чија лична судбина се проникнала толку силно и судбината на еден народ.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа не беше неговото вообичаено подготвување за ново физичко заминување, туку беше едноставно патување во историјата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И ете сега со Татко требаше да се справат со вистинските и виртуелните кодоши, во историјата и во сегашноста, запрени во речниците и енциклопедиите, но излезени и од нив, од минатото, присутни во сегашноста, зачекорени дури во иднината.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но и за госпоѓа Камилска и за Мајка најбитно беше што нивните сопрузи колку и да се оддалечуваа со нивните идеали, со метафизиката на нивниот бег во историјата, тие си остануваа уште поцврсто на Балканот со нивните здружени библиотеки...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој не можеше да не го запраша Татко: Дали имало во историјата слична заедница меѓу христијаните, муслиманите и Евреите?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Твојата книга го поддржува најправедниот и најсмелиот подвиг во историјата на филозофијата и на науката за детето..
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И еве сега со Камилски требаше да им пресудат на неколку стотини зборови кои се огрешиле во историјата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ех, ех! Истрајте, другари, им вели другарот Марко, вашите имиња со златни букви ќе бидат испишани во историјата, да живее слободата, да живее револуцијата!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Само за првите неколку месеци изведе шест такви акции, од кои две со сигурност ќе останат во историјата на домот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Р.Јакобсон забележува во кои услови се остварува таа духовна синтеза: „Започнува (во текот на XVII век - заб. моја) секуларизацијата на пишуваната литература; првпат во историјата на Русија се прави обид да се пишува световна литература.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Веќе нема сеопфатна приказна - како што некогаш беше онаа просветителската за рационализација на светот, или идеалистичката за кон себе вратениот дух во историјата, или марксистичката за еманципација на човештвото - која би била кадарна да ги сосредоточи сите тежненија и да ги насочи кон едно единствено - својата цел, всушност.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
За да се нарече уметник, дизајнерот - тој или таа - мора да балансира во историјата на фонт-дизајнот, да ги споредува нејзините парадигми и стандарди со современите естетики и вкусови, и во исто време да покажува волја за експериментирање.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Конструктивистите не им веруваат на толку длабоките структурални објаснувања и својот поглед го насочуваат кон социјалните, економските, политичките и културните судири во историјата, за да можат да го интерпретираат и анализираат оформувањето на идентитетот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Уметниците од воениот пекол излегоа како жигосани, често до дното на душата погодени и променети (Бекман, Кирхнер, Грос, Дикс), а таа фаза Курт Пинтус, издавачот Маргина 36 83 на најзначајната збирка експресионистичка лирика „Самрак на човештвото” од 1920 г., ја нарече „најдив и највалкан период во историјата на светот”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Се случувало во историјата на еден јазик да биле користени неколку смерови, како во раниот грчки јазик, кој во различни периоди од својот развој бил пишуван од десно кон лево, од лево кон десно, па дури и во двата смера наизменично (како бустрофедон).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Кој беше Јасер Арафат? Тој веќе беше во историјата без да го подготвувал педантно, методично и фанатично своето место во неа како неговиот друг соборец од Картагина, раизот Хабиб Бургиба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како во картагинска арена од римскиот период како да беше завршена за Хабиб Бургиба една невидлива гладијаторска борба на живот и смрт во доменот на владеењето и борба за место во историјата, во која тој не се сметаше ниту за победник, ниту за губитник.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бургиба не ги криеше ниту пред меѓународната јавност своите аспирации да заземе високо место во историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Посебно беше тешко како амбасадор во неврзана земја да се бранат идеали кои во земјата беа згаснати, а неврзаните веруваа сѐ уште, а во некои земји постоеше и култен однос Следеше, како и многупати во историјата, новиот пеколен круг на жртвениот синдром!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Меѓутоа, еве го повторно на припомош Сјоран.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И Арафат сакаше да остане и вистински ќе остане во историјата, како мит, како икона, како татко- основач на палестинската нација отколку како моќен лидер кој со својот навидум политички донкихотизам сакаше да го обедини светот за да ја разбере неговата борба за слободна Палестина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тоа беше вистинскиот крај на Јасер Арафат. Немаше друг крај.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но татковите книги, нивното занесено читање, со траги пепел, ми го покажуваа патот на истрајувањето кој минуваше крај победите и поразите на другите, покрај илузиите и амбициите да се впише својот живот во историјата на минливоста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Набргу се помири со судбината. Неговата стратегија од младоста да си го подготви еден ден државниот удар и на чело на земјата да дојде еден од неговите синови беше остварена.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој не веруваше дека судбината на човекот во историјата е проблем кој би можел да се разреши во внатрешноста на историското време.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тоа не беше неговиот вистински син Бургиба Јуниор, туку историскиот посинок Зине Абедин Бен Али, којшто го запре таткото на нацијата во имагинарниот дел од патот до конечното место во историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој беше новиот трагичен херој во недрата на Картагина кој влегуваше во историјата, различно од Хабиб Бургиба, но обајцата имаа иста цел - да му донесат слобода на својот народ...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Да се суди за себеси во историјата од позиција на владетел значи и соочување со фаталноста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Арафат, минувајќи низ пеколот, ќе живее со митот, идеалот, да влезе во историјата како човек кој му дал татковина, независна држава на својот народ, без оглед на нејзините димензии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но тој кога се здоби со ореолот на тиранијата сѐ повеќе се оддалечуваше од народот опседнат од метафизичката идеја да се овековечи во историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Животот му беше однапред жртвуван за да му ја утврди, потврди слободната држава на својот народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше на еден посебен, можеби единствен начин обземен од демонот на политиката, владеењето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во свеста ми шетаат тираните од страниците на есејот на Сјоран, неговиот горчлив и рационален песимизам, можеби произлезен од балканскиот трагизам, длабоко потиснат во неговата свест.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ретко ќе се сретне во поновата историја на народите револуционер со долгогодишен стаж, револуција со подолго траење од палестинската.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бургиба ќе живее уште неколку години со митот на својата ограничена величина, но сигурен дека ќе заземе високо место во историјата
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И така се случуваше во далечната 1978 година, на брегот на светската поезија да се слават две чудесни враќања од егзил, можеби единствени во светот во книжевната историја (еден друг начин на влегување во историјата освен владетелското), овозможени од моќта на поезијата, на шпанската и палестинската поезија, на поезијата воопшто.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Заврши последната есен на диктаторот во раскошната палата на Картагина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Феникс се раѓа само еднаш, во случајот на Арафат тоа ќе биде повеќепати...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со вакви мисли, обземен од судбината на Бургиба, сопрен натрапнички да се овековечи во историјата, појдов со дипломатскиот чопор кон Сиди Дауд на вистинската матанѕа, на лов на туни...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се сеќавам и на однесувањето на претседателот на Француската република Франсоа Митеран, кој во последните години од владеењето, дури под притисокот на неизлечивата болест, чинеше натчовечки напори и усилби како да остане во историјата, макар што во граѓанска Франција, вечните мандати беа ограничени, а демократските традиции силни Минував близу претседателската палата, близу улицата, кога Бургиба, пред неколку дена продолжуваше, добро облечен да ги врши своите утрински прошетки за да ја убедува нацијата дека е тој жив и здрав и дека ведро чекори.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Според Мајка, бев премногу замешан во историјата, така што тешко ќе го најдев излезот од неа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но притоа не забораваше на својата животна мисија, на неговата опсесија како да си обезбеди трајно место во историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во храмот Света Софија, на чии ѕидови запрела светоста, летот на синиот ангел, како симбол на човековото вечнеење меѓу земјата и небото, потоа на поетскиот мост на излезот на реката Дрим од Охридското Езеро, на пат кон морињата на светот во далечната 1978 година се славеше враќањето од егзил на големиот шпански поет Рафаел Алберти, но и другото враќање од егзил на палестинските поети на чело со нивниот бард Махмуд Дарвиш.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Земјата првин со декрет требаше да се ослободи од неговото насилно, организирано и систематско влегување во историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се сеќавав на неколку сведоштва на Бургибини врсници и сопатници во апсолутната власт, без оглед на режимот кој владееше во земјата и до која степен тие владееја со него, кај кои беше силно чувството што ќе се случува во историјата со нив откако ќе ги нема.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Медицинскиот државен удар ја спаси земјата од неговите илузии да го стигне местото во историјата, за кое повеќе немаше моќ, со што можеше да ја загрози стабилноста на малата држава под налетите на исламскиот интегризам кој експлодира во светот по големата петролејска криза во 1973 година.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најчесто во името на среќата на сите, се задоволува личниот егоизам, особено амбицијата низ илузијата да се остане во историјата, да се обезбеди место во вечноста без оглед на жртвите крај боговите...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И маршалот Тито, во последните години од животот, во едно исповедно интервју, поставувајќи си го отворено прашање дали ќе живее во историјата, ќе рече дека е свесен дека малку животи загрозил за да спаси многу повеќе.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Слични состојби, и подраматични, имаше и во историјата на нашиот Балкан.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со години ќе го толкуваат историчарите овој човек-феномен во историјата...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во таква состојба ќе се најде кралот Шарл Кине, кога на врвот од својата слава ќе абдицира во Брисел, за да предизвика восхит за покажаната храброст.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Републиката која си се почитува би требало да се мобилизира кога ќе се појави голем човек за да ја води, да го спречи да создаде легенда околу себе, да заземе место во историјата...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Палестинскиот народ во овие услови ќе се соочи со два големи егзодуса (во 1948-та и 1967-та), кога не само што ќе биде истеран од својата земја, распрскан на четирите страни на светот, главно во логори за бегалци во мизерни услови за живеење, зависни од репресивните арапски режими кои го инструментализираа палестинското прашање за свои цели, но, исто така, и пред упорното одбивање да се признае историската неправда што му беше нанесена на овој народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Посебна тема, во историјата низ падовите на империите му беше и речиси ендемското страдање на Балканците.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во историјата на ослободителните движења во светот ретко ќе се сретнат меѓу успешните водачи на револуциите во нивните личности и успешни градители на државите по ослободувањето!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во претходните денови Јасер Арафат ќе настојува да биде посредник меѓу Багдад и Кувајт Сити.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ќе биде тоа организирана балканска матанѕа на јагулите, кои се беа разминале со јатото туни, кои ќе ја доживеале или избегнале медитеранската апокалипса.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXIX Историските личности се создаваат во долг временски процес, во пресрет и вкрстување на бројни околности и противречности, така што нивната блескотна појава во клучни моменти во историјата останува целосна енигма.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Арафат очигледно ќе избере и друг пат за проширување на својата улога во историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тешко можеше да се дојде до историски компромис меѓу Израелците и Палестинците.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јасер Арафат, како ретко кој владетел во светот, требаше да најде свој пат за својот народ во историјата, да го врати од светскиот егзил во својата татковина Палестина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јасер Арафат како ретко кој друг успеа да ја ревидира судбината на својот палестински народ, да го обедини на патиштата на слободата по вековниот егзил и самиот да стане маченик на враќањето во Палестина, историска жртва, фатен во подготвената стапица од јастребот Шарон!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Додека беше жив тој беше пресилно во историјата, но најмногу го мачеа неговите трансцедентни илузии со овоземски апетити.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ми се наложуваат нови прашања за кои мислителот има одговори: А народот? Каква е неговата улога во историјата? Дали тој ги слави и создава тираните? Каква е улогата на мислителите или историчарите?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но владеењето како историски феномен на човештвото е можеби само последица на судирот и противречностите на нашите фаталности, чија жртва најчесто се вечните владетели.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Татко, од овој аспект, од оваа призма, ја следеше балканската историја, проникнат во падовите на империите, кога историјата зрачеше најмногу со својата трагичност, со проклетството како што тој го нарекуваше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XVIII Судбината сакаше во мојата сложена дипломатска мисија да се најдам во Картагина во времето кога владетелската арена принудно ја напушташе стариот Хабиб Бургиба, верувајќи до последниот ден оти е непобедливиот Југурта, а овде го продолжуваше своето владеење со својата далечна Палестина - Јасер Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но случајот на владетелот Бургиба како и на многумина други во историјата е сосема спротивен.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Извлекуваше од своите историски книги, енциклопедии, на различни јазици аргументи од сите згаснати царства за големите умови кои го одржувале во историјата толерантното балканство како дел на европејството.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Или беше нешто друго, непознато, единствено во историјата?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И така врховниот борец, новиот Југурта, не ја дозна тајната на вечноста на телото разделено од душата...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Амбасадор на земјата која беше осудена да не постои во историјата на балканските империи. Се враќав во земјата на која се наѕираше картагинската судбина, но во една нова проекција.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но како да не беше свесен дека не можеше да го продолжи своето дело над своите биолошки и ментални можности.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но младоста на секого има свои импулси кои речиси никогаш не можат да се диригираат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Освен оној што беше воедно и почеток на легендата, на неговото стапување во историјата, што не си го постави како цел за себе...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За волја на вистината, Хабиб Бургиба ја промени судбината на Тунис, стори многу повеќе за својот народ под стегите на колонијализмот отколку други африкански владетели.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Требаше да сведочам со своја Историја на Балканот низ падот на југословенската империја како еден од нејзините врвни дипломатски протагонисти.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Делови од триумфалните фрази се пробиваа низ вревата од гласови: „Голем стратешки маневар... совршена координација... целосен распад... половина милион заробеници... комплетна деморализација... контрола над цела Африка... војната доведена на одмерлива далечина од крајот... победа... најголема победа во историјата на човештвото... победа, победа, победа!“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И ако сите други ја прифаќаат лагата што ја наметна Партијата - ако сите записи ја кажуваат истата приказна - тогаш лагата поминува во историјата и станува вистина.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во историите на Партијата, се разбира, Големиот Брат фигурираше како водач и чувар на Револуцијата уште од нејзините најрани денови.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Проучувајќи ја историјата пред нас, најдов некои византиски списи во историјата на Никита Акоминат, за вашите самостојни господари на тврдината Просек. Добромир Хрис и Добромир Стрез, така ли се викаа?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Навистина големи пари ќе се вртат кај Облекувањето филмовите, ТВ емисиите и книгите тогаш, кога компјутерска облека ќе малиот човек ќе може да купи евтини помагала, биде во историјата на со кои што ќе може самиот на екранот да човештвото исто толку го направи она што го прават ѕвездите и важно, колку што било режисерите. важно нагрнувањето Денешниот просечен Американец минува седум кожа во палеолитот. часа дневно пред “идиот-кутијата”.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Облекувањето компјутерска облека ќе биде во историјата на човештвото исто толку важно, колку што било важно облекувањето во палеолитикот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И низ песни прескокнуваа цели епохи Од Самол па до наши дни Што има Македонците да се плеткаат Во подемот и пропаѓањата на сите империи Одвреме навреме во песната на Македонците Ќе им влеташе по некое клето Турче И тогаш ќе се сепнеа и ќе си речеа колку ќе се изрезилеја Ако го скокнеа времето на Отоманската империја Баш во тоа време се збрани сите македонски страдања Сите порази и загушени востанија Баш во тоа време на Македонците им се нанесоа најголемите неправдини И некако природно се прими што Отоманското царство Го урниса човек роден и учен во Македонија Природно беше што во тоа време Некои Македонци влегоа во Стамбол на бели коњи Иако беше сосема неприродно и уште понеправедно Што по по урнисувањето на Царската порта Македонија ја распарчија балканските орли И оттогаш наваму така распарчена се тетерави И во соништата за сите царштини Ја римски ја византиски ја турски биле Тадури и австро-унгарски И на Австро-унгарците Македонците им најдоа маана Да стасаше нивната царштина до Македонија И тука одамна ќе имаше филхармонии и универзитети А не само амами тек и чифте амами и секакви анови Одвреме навреме Македонците ќе запееја Под московски вечери Рабјинушка Калинка и такви песни Знаеја многу такви песни како да не знаеја И од порано беа начуле по некоја Ама особено научија да пеат по руски Откако се најдоа во црвеното царство Неоти знаеја како се најдоа во црвеното царство А отпосле дознаа дека баш во времето На црвениот император Јосиф Висарионович Сталин Се стави печат на старите делби на Македонија За сега Македонците севезден да се прашуваат Има ли во историјата печати што бледнеат Има ли печати на кои им истекува рокот на траење Ако има такви печати тогаш сетики ќе дојде денот Кога на најубавиот и најбелиот потомок на Букефал Македонците ќе ја качат најубавата им мома Угул гола ќе ја седнат врз знамето со шеснаесеткракото сонце Префрлено наместо седло преку грбот На најубавиот и најбелиот потомок на Букефал Во наизменичен патриотски кас и галоп Да го обиколи сиот свет И да ја разнесе насекаде славата и гордоста на Македонците Секако ќе има и такви кои ќе се противат на ова И ќе велат дека тоа ја навредува честа на Македонците И особено честа на Македонките А Македонките се рамноправни со Македонците Ако не од времето на Роза Луксембург Тогаш барем од времето на Валентина Терешкова Македонките уште пред да се родат знаат дека се рамноправни Македонците нека си мислат дека се порамноправни Впрочем какви и да се Македонците никогаш не се сложиле за ништо Па нема да се сложат ни за голата мома гордо јавната На најубавиот и најбелиот потомок на Букефал Оти сите Македонци знаат дека жена гола ако видат Голема кавга ќе се роди во тие што ќе ја видат и сонуваат А во кавгаџиско настроение се заборават без исклучок Сите соништа од циклусот за пропаднатите империи.
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
А уште поважно е што во историјата на денешниот ден Некогаш поразените сили повторно креваат глава И до кајшто ќе стасаат наплатуваат стари сметки Удираат и печати и штембили ако треба да се завери нивната вратка
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Значаен настан во историјата на Татковата библио­тека во егзил беше кога неговиот пријател Климент Камилски му донесе монографија за сликарот Марк Шагал, од една изложба во Париз.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се разбира, обете патувања, по многу години, извлечени од некогашниот историски контекст, можеше да се сметаат за помалку значајни епизоди, но во историја­та на нашето семејство во егзил, тие можеа, во времето на погромите, особено патувањето во Италија, да се сме­таат за сомнителни настани кои тешко можеа да им се објаснат на тогашните идеолошки умови, а да се немаше после­дици врз спокојот на доселеничкото семејство кое постоја­но трагаше по рамнотежата помеѓу напуштената и новона­се­лената земја. ***
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
II Во историјата на животот на Мајка имаше повеќе премолчувања отколку кажувања.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ова нејзино кажување, кое­што повеќепати го повторуваше, секогаш предизвикано од самите настани, не ја открива само суштината на нејзината храброст да се соочува со неизбежните настани во историјата на нашето бегалско семејството туку и вербата во мајкината метафизичка верба, во нејзината натфизичка сила.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татковиот проект, во кој секој балкански народ би бил посебно претставен, заврши како што завршуваше секоја илузија на големите балкански автодидакти, поради големите празнини во историјата на нивните народи, во недостиг на институциите кои би го бележеле, континуирано, нивното сеќавање, како очајнички монументален подвиг.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И сега Партијата како што велат, по прв пат во историјата, сите ќе не соберела од град и од село, млади и стари, сите ќе нè доизгради, нови луѓе од нас ќе стори.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Игор Лозински јасно ја насетуваше постојаната надоврзувачка паралела на Татко помеѓу патот на луѓето и патот на јагулите, помеѓу движењето во природата и движењето на луѓето во историјата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И така би во историјата на луѓето и земјата. Грешките ја одредувале историјата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но, сега во овој половина век на европското пресоздавање и згуснување на границите, јагулите го водеа кон Америка, кон новата Империја, наспроти Советската, која изронуваше во историјата со новите победници.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Така, другари, за прв пат во историјата на овие предели, ќе проработат турбини, огромни турбини, со кои ќе се доближиме до тешката индустрија.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Неговите мисли и идеи проникнати со научни докази за пошироката мисла на патот на јагулите, дојдоа во вистинско време: кога Татко ја донесуваше најзначајната одлука во историјата на семејството - следењето на патот на јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И тука Татко, како и во својата Историја на Балканот низ падовите на империите, се судираше со болното прашање на континуитетот и дисконтинуитетот во историјата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Колку малку се изменило во историјата на семејството од двете страни на границата!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Татко беше најмногу задлабочен во Историјата на Отоманската историја на Балканот и на нејзините последици врз судбината на семејството.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Татко, нестрпливо очекуваше да види во кој правец ќе продолжи неговата мисла: - Не е најлошото во историјата несреќата, катастрофата, туку грешката, големата грешка рамна на глупост, која води до катастрофи, до несреќи.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
После умерено бурното детство, Бароуз се запиша на Харвард, каде што неговата интелигенција, хомосексуалноста, литерарната софистицираност и зависноста од најразлични дроги, го лансираа во долготрајна одисеја во алтернативните состојби и невролошките реалности кои во историјата биле истражувани само од страна на мистиците. 100 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Дали било кога правите љубовници во историјата на светот вака зборувале во кревет?“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Лежевме ден и ноќ, ноќи и дни, а горе во времето светкаше крст и ние невини влегувавме во историјата и таму земјата каде што престануваше – ние продолжувавме сами.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Црни, прави, издолжени зеници кабаре бастуни, караван плајвази камбани нечујни, витки ќулафки од грб гледани стожерниот дел на крстот језуити озрачени со водена светлост најстрогиот Ред во историјата на езерото, чудо во Охрид!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
3. Разбирање и вера Ти се чини како да ги разбираш празните места во историјата темните периоди кои страдаат од недостаток на материјални докази и сведоштва.  Како да го насетуваш топлиот бран кој доаѓа од задграничните предели на раз-умот кајшто расудувањето се слева во едно со верата.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Неоткриениот збор името на она пред „смртта“ е прекрасен немир кој ќе нè врати во Стоби или на друго место во историјата и наследството на Земјата;
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
2. Од збор до зло-дело Се згрозив, Бела Троице18живата реч ја сведов на зашеметен шум зелен страв и црн смев иронија алегорија карикатура убавото го нагрдив оти видов на секоја педа од домот мој похота по туѓ имот стрвност по стихијност ставање рецки на почеток и крај во историјата (за да може да се викне „мое“ и да се потегне!) оти видов луѓе се насладуваат во јадот на ближниот се ситат ненаситно еда просто ситење својствено човеку створу божјему, ѕверу, укору! оти очите ми претекоа од гледање зборот ми се преврте наопаку - опак камшик очигледен!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ќе бараш поука во историјата ќе одиш сѐ подалеку и подалеку сѐ по-залудно.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
„Можеби заради тоа што никогаш до сега не бил 19 октомври, токму оваа година, а сега е, и тоа е така; можеби затоа што овој датум значи повеќе отколку било кој друг датум во историјата; затоа што е оваа година токму ваква каква што е, во сиот свет, и токму затоа е ова крајот.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Би рекол дека е ова, белки првпат во историјата на светот, кога секој точно знае што ќе прави следната ноќ.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тој за 125 долари ја купи машината за пишување „ремингтон” кога таа се појави 1874-та година. 1875-та Твен стана првиот писател во историјата којшто на *** Lance - копје, англ. (заб. на прев.) Margina #21 [1995] | okno.mk 101 издавачот му предал ракопис отчукан на машина за пишување.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Типично за тој временски слободњак е што тој ги комбинира храброста со големото љубопитство, и со крајното самопочитување.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Имаме, значи, искучителна шанса, каква што досега во историјата не сме имале.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тој настан е наречен црна дамка во историјата на англиската полиција.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Никогаш досега во историјата на човечкото општество не постоело такво гледиште.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа беа Доживувањата на Том Соер.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Националната држава беше единствена институција во историјата, која ги обединуваше економското управување, политичката власт и културната хегемонија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во историјата на човештвото, тој ефект барем пет до шест векови предизвикува најтешки кризи.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во текот на модернитетот секогаш постоеше малцинство од привилегирани луѓе, членови на елитите, кои сакаа што помало мешање од страна на општеството, но мнозинството, доколку тоа му беше допуштено, нив ги прегласуваше и ја фаворизираше државната редистрибуција на доходот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Секој период во историјата произвел име и херојска легенда за моќниот, упорен, креативен поединец што ги испитува новите граници, собира и донесува нови информации и се наметнува како водич низ генскиот пул* до следното ниво.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Денес, економското управување излегува од националната држава поради глобализацијата на економијата.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во својата последна книга Галбрајт пишува дека за прв пат во историјата на модернитетот поголемиот број луѓе сакаат можности за онаа слобода што носи ризик.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Обичното човечко суштество, кога е тажно, гледа како небото станува темно и како сонцето го прекриваат облаци.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Со првиот игран филм Себастијан (Sebastiane), Џарман учествува на Филмскиот фестивал во Локарно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
(Е) гледа предмети во поетското меѓусебно проникнување (Куќата на лудакот). (Ж) стои доволно оддалечен за да гледа панорамски (Нуркач).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Најпознати се четири. 1. UNIQUE SELLING PROPOSITION (POINT) - (UPS) методата прв ја дефинирал славниот Розер Ривс, еден од бардовите во историјата на огласувањето.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Следниот филм, Jubilee (1977), прикажан на програмот “Недела на критиката” на Канскиот фестивал, е резултат на сликање со камера, вообичаена филмска постапка на Џарман.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Наспроти привидот, оваа смрт на книгата несомнено ја навестува (на извесен начин, отсекогаш) само смртта на зборот (на еден самонаречен полн збор) и новата промена во историјата на писмото, во историјата како писмо. 52 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Поправениот „јагуар“ спремен за возење стои во гаражата неупотребен. Таму е од октомври.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се разбира, тврдењето дека поимот на писмото го пречекорува и го опфаќа поимот на говорот, претпоставува извесна дефиниција на говорот и на писмото.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во случајов, а тој е само еден од примерите, кон онаа смрт на цивилизацијата на книгата, за која толку се зборува и која најнапред се пројавува преку грчевитото намножување на библиотеки.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бидејќи и во животот има повеќе патишта до иста работа, најпознатите стручњаци за огласување развиле неколку интересни постапки за доаѓање до ваква идеја.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во тоа време подробно ја проучував положбата на пишуваниот збор во историјата на науката.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но и покрај тоа што зградата е обвиткана со глази­ рана теракота, ќе се држам до мојата прва импресија за новиот дом на Енди Ворхол: таа сепак личи на нешто понакитен роднина на зградата од која, според официјал­ ните записи беше убиен претседателот Кенеди.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Текстовите што следуваа по Уводот во потеклото на геометријата и Глас и феномен и понатаму, наспроти тоа, се сосредоточуваат на проблематиката на пишување која во одредена мера ја систематизирав и формализирав во книгата За граматологијата. 4Прашањето што ве преокупираше беше, значи - што е литературата?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Аналогијата резонира со иронија: убиството на претседателот како еден вид американска трагедија што го прослави Ворхол; Џеки Кенеди во жалост како една од Ворхоловите трајни теми; (речиси фаталниот) атентат извршен врз самиот уметник неколку години подоцна, само еден ден пред да го убијат Роберт Кенеди; веројатноста дека после Кенеди, Ворхол е првата личност во историјата на Америка со која се поистовету­ваа толку голем број на луѓе по шеесетите години; сфаќањето дека Ворхоловата уметност, исто како и убиството на Кенеди, не е толку едноставна како што изгледа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Славна е кампањата за мобил 1 моторното масло, карактеристично по тоа што тогаш можело да издржи многу повисока работна температура на моторот од конкурентските масла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Гауденс - но колку што можам да се сетам, Ворхол е првиот американски уметник кој бил така почествуван од оваа земја, со исклучок на Норман Роквел, the master of Hallmark sentimentalia. (...)Од исказите на екипата која стои зад организирањето на овој проект, ова е досега најсеопфатна институција од ваков вид.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Овој фестивал, кој открива нови таленти, со изборот на Џармановиот филм го инаугурира првото дело на латински јазик во историјата на играниот филм коешто, при тоа, не е финансирано од страна на Ватикан.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
(З) се запишува во историјата /Извајај му чевел на Ширл Хендрикс во метал со огледало на прстите - да се употреби за гледање под фустанот на девојчињата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но тешко можеше да се разберат суштинските причини за вечното траење на војната.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И ова чувствување од читањето на овие книги е единственото охрабрување во вербата дека има излез.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Како да се чекаше самиот крај на векот за да се урне и балканскиот ѕид, да се ослободи границата помеѓу Албанија и Македонија, да се ослободи од старите сеништа!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И Пјотр Илич Чајковски налетал ненадејно на својата таинствена дама-заштитничка, која цели тринаесет години треперела над него, грижејќи се за сите негови потреби, вклучително и оние најбанални и најсекојдневни, а не само за неговата музика; бидејќи композиторот и односната (грофица Надежда Филаретовна фон Мек) никогаш не се сретнале (на двапати случајно се нашле на исто место, меѓутоа молскавично избегале еден од друг!), морале да разменуваат многу писма зачувани се околу 1200...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Почитувана госпоѓо Лејбовиц, Обично народите кои силно страдале во историјата се толерантни.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ги бранеше во историјата, живееше со нив.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се ближеше крајот на XX век, сигурно еден од најкрвавите векови во историјата на човештвото.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Двапати во историјата на XX век САД ја спасуваа Европа од самата себе, од фашизмот и од власта на тоталитарните идеологии.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Го правев токму спротивното: пишувајќи ти за маркизата од Пескара, за грофицата фон Мек или за Евелина Ханска јас се обидував да ја откривам, но и да ја дефинирам суштествената разлика помеѓу сите нив, од една, и Твојата суптилна француска заштитничка, од друга страна.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Внесена во мојата балканска сага таа не можеше да остане индиферентна на настаните кои ги следеше преку медиумите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кога првпат ми ја спомна таинствената госпоѓа Лејбовиц, раскажувајќи ми (попатно) за необичноста на вашата двегодишна епистоларна врска, во текот на која разменивте повеќе од стотина писма (за жал, не си ги собрал сите; некои од нејзините очигледно недостасуваат, што е голема штета!), помислив: си имал среќа каква што ја имале и редица големи автори во историјата на уметностите, кои, по сплет на разни околности, налетале на некои умни и внимателни жени, кои се посветувале на нивното дело.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јас сум, сигурно, мошне неупатена во историјата и културата кои се претставени во книгите за да можам да ја согледам како што треба политичката димензија во нив.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Македонија, како дел од Европа, отсекогаш во историјата го привлекувала вниманието на ГОЛЕМИТЕ, пред сè, поради нејзината стратегиска положба.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Меѓутоа, тие биле сосема свесни дека меѓу балканските држави имало голем број национални и територијални нерешени прашања, кои во историјата секогаш биле користени од големите сили, играјќи на картата "раздели па владеј".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Како што спомнавме и претходно, и американскиот претседател Франклин Делано Рузвелт бил сосема согласен со Британците дека на Балканот би требало да му се зададе дефинитивен удар на Хитлер.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Секој обид на критиката, медиите, или на другите уметници да ја дефинираат оваа нова визија, беше попречен од уште едниот придонес на Ворхол во историјата на уметноста: неговата личност.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Друг пат ми рече да насликам крави, “знаеш, тие се така прекрасно пасторални и претставуваат потполно траен израз во историјата на уметноста”. (Иван, инаку, знаеше вака да паѓа во несвест).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Неговиот технички придонес во ликовните уметности лежи во легитимирањето на комерцијалната техника свилено сито, процес кој е една автентичната „новина“ во историјата на сликањето.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Таа историска, дијалектичка реалност добро ја разбра и примени во историјата на нашиот народ славниот Водач.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во Централата се понираше длабокото и разгрането во историјата, душата на семејството низ неколку генера­ции и посебно кај сегашните припадници на двете страни од границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На крајот прозборев: - Другар А. А. , вие сте неправедни од оценката на придонесот на албанските католички дејци во одбраната на албанскиот идентитет во историјата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ретко некој хотел во историјата на една земја имал толку нагласено, дури и мистериозно значење за државата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Од благиот занес ме тргна громкиот глас на задовол­ниот А.А. од својот ревносен соработник К.К.: - Гледате, другари, како земјата се ослободи од најголемото зло во историјата: католичката религија длабоко вкоренета во душата на нашите луѓе!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Не заборавајте, трите конфесии со кои го вкоренуваа народот во историјата беа и три јасни можности за негова постепена асимилација, исчезнување од историјата, претопување во други народи...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Кој сум јас за оваа машинерија за создавање непријатели, за да се осмелам го „рехабилитирам најголемиот албански непријател во историјата”, дури да го бранам неговото дело во докторска дисертација?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И неговото кажување ја следеше шемата на К.К.: - Со декретот од 22 ноември 1967 нашата земја се прогласи и официјално за прва атеистичка земја во светот и во историјата на човештвото и со Уставот беше забрането секакво верско изразување.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Заборавивте на улогата на човекот во историјата?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Чувствуваше, кога беше далеку од своите дека само по овие древни песни му припаѓа на својот народ, често осамен во историјата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но, тој продолжи без да чека на моја реакција, верувајќи дека сигурно ќе ја предиз­вика: - Кога конечно нашиот Водач насети дека остануваме повторно сами, изолирани во историјата, без пријатели, а опкружени само со непријатели, тој во народот го разбуди вечниот одбранбен инстинкт...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во тие денови ќе следи обидот за демонтажа на еден човек со отворена и хумана култура, кој немал нега­ти­вен однос кон културата на религиите и верувањето туку јасно го претпочитал значењето на религискиот феномен во историјата на цивилизациите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Јас продолжив охрабрен: - И така другар А.А., комунизмот настапи во историјата не само како нов политички режим, како нов социјален поредок, но и како нова религија која ги негираше сите други верувања.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Кому требаше да му служи овој вероцид против толерантноста и соживотот на албанскиот народ во историјата?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Толерантноста на народот произлегува од големото страдање во историјата...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И така, започнаа да нè делат во историјата на три вери.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Како ретко кој друг во историјата, Фаик Коница со својот живот и творештво ја изразуваше судбината на Албанците распнати помеѓу Западот и Истокот, минатото и иднината, родната земја и егзилот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Го менува во Larry Rivers во 1940 година, кога почнува професионално да се бави со музика, свирејќи со Џез групи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А воедно кога почна да се чини дека може техниката со телевизијата и компјутерските мрежи да се погрижи сето знаење да дојде во секој дом, тогаш потрошувачката логика ја уништи културата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но можеме ли ние Борхес да го проникнеме со толку пресудна моќ во историјата?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Со други зборови, можеме ли да ги претвориме неговите текстови, а со нив и целата латиноамериканска литература, во изворен надоместок, ако ми се дозволи овој оксиморон?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговата неприкосновена искреност, за добро и за зло, го покрива целото негово дело и ги прави достоинствени дури и неговите најголеми гафови. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 235 Риверс никогаш не е помалку од потполно вклучен во задачата што си ја поставил: да го украси своето доделено место во историјата на уметноста со толку многу незауздано изобилство колку што самиот може да поднесе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Риверс е роден во 1923 година, во Бронкс, Њујорк.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На располагање му стојат слободите што во долгите векови мачно ги заработил спојот на филозофската генијалност и политичкото јунаштво, благословено со крвта на мачениците; по заслуга на најпродуктивното стопанство во историјата на човештвото гарантирани му се удобност и слободно време; науката продре во тајните на природата, за да го снабди со чудесна, на оригиналот верна репродукција на звук и слика.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И каков е врвот на тој напредок?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Откако занаетчиското посредување на енциклопедистите го заменија Џебните книги, видео касетите и банките на податоци, нема веќе материјални пречки за ширење на Просветеноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дете што расте, чиешто тело го тресат оргазмични ритми; чиишто чувства се изразени во химни што ја слават радоста на онанијата или убивањето родители; чијашто желба по слава и пари нашла свој пример во бисексуалниот музичар.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Секако: индивидуите не се лишени од осознавање; напротив: можеме да речеме дека првпат во историјата на Западот непосредно е на располагање целокупното духовно наследство на човештвото.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вистинското име му еYitzroch Loi- za Grossberg.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
По војната во Битола се доселија цели деведесет илјади главно селани, приближно колку што имаше во турско кога таму живееле неколку илјади турски офицери со своите семејства, до или во времто кога Милтон Манаки во Париз купи камера, се врати во Битола и стана првиот граѓанин на Македонија кој ја крена раката пред Неговото Величество султанот на Отоманската империја Рашид и му нареди: „Застанете Височество„“ Неговото височество му се потчини на битолскиот фотограф и така во историјата на уште долго непостоечката македонска кинематографија и на Балканот беше втемелен првиот документарен филм.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тие се подготвувале да се жртвуваат за Македонија и, освен своето дело, не сакале да остават никаква трага за себеси во историјата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Со тоа бил огласен почетокот на врховистичките оружени акции познати во историјата како “Горноџумајско востание“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Голем подвиг! Големо дело! Каде да го бараме во историјата?
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)