Едниот го врзувал коњот и потпевнувал, Другиот се огледувал во секината осветлена од огнот, Третиот загледан во искрите нагоре Се преведувал себеси во пепел.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Јас сум за Југославија, велам и гледам во искрите што ги растура локомотивата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)