Распустот се сврши и јас се вратив во интернатот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Било што Еднаш одамна додека (ако било така) спиев во интернатот сонував дека имам во црна кутија совршен алат.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Двете постари деца во интернат, за Патрик ме имаше мене, а за чистење и готвење ја имаше Никол.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Тој беше сместен во интернат во АНН Арбор, студентски град во близина на Детроит.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Во истата соба во која спиел Војне додека, како ученик во битолската гимназија, бил во интернатот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ние, девојчињата на 14-15 години кои бевме во интернатот, почнавме да ја шириме македонштината.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Јас бев во интернат, а брат ми Пане во дом.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Мајка ми која го преживеа крлежот во увото во планинско село во минатиот век и пукнување на слепо црево во интернат во туѓина каде што ја идентификувале со плочка со бројче околу вратот далеку од дома и од родителите, почина на клиниката која е на десетина метри од моето работно место во истиот момент додека на брифингот се фалевме колку се успешни реформите во здравството.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Татко ми не поверува.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Син ми живееше во интернат.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
По еден месец ѝ се јави од Италија. Ѝ пишуваше дека е здрав и жив и дека со некој си другар што биле порано во интернатот, ја минал кришум границата и дека сега се наоѓа во привремен логор, во кој ќе помине извесно време, а потоа ќе замине за Америка.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Дојде есента и денот кога мораше да замине за Скопје каде што Мил го запиша и му обезбеди место во интернатот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)