во (предл.) - име (имн.)

Како и да е, Giancarlo Politi, главен уредник на Flash Art, ги гледа работите во друга светлина.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во написот „Слобода на Бренер во име на уметноста“, тој вели: „Според мое мислење, затворањето на Бренер е навреда за слободата на изразување на уметникот и исто така и репресивен чин.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Телото во деструкциската уметност сведочи за тоа и нуди парадигма низ „телото на отпорот“, приватниот, сложен, значењски систем на Себе - личност која едновремено дејствува во име на индивидуалното и на општественото тело. 7 Yoko Ono: Statemant, Village Voice, October 7, 1971. 8 Eleaine Scarry: The Body in Pain: The Making and Unmaking of the World, 1985. 62 okno.mk „ч.е.т.и.р.и“ Деструкцијата е ендемска за структурите на знаење и културните услови на Запад.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На западната култура секогаш ѝ требале субјекти да бидат сведоци за значењето на опстанокот и за историските тела во однос на коишто текстот на деструкцијата е запишан.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Писмено изработената пресуда мора да има увод, изрека и образложение.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако повеќе парници се споени заради заедничко расправање, а за конечна одлука узреала само една парница, може да се донесе пресуда само во поглед на таа парница (чл. 311, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Народниот правобранител 80 може да покрене постапка и по сопствена иницијатива, доколку оцени дека на граѓаните им се повредени утврдените уставни и законски права (чл. 13, ЗНП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Потоа, сопственикот како тужена странка, пред судот повика и двајца сведоци кои во тој момент беа вработени во неговата компанија, но овој пат тоа беа постари работници кои беа пријавени во АВРМ и беа на повисоки надзорни позиции – кои под притисок или можеби и со согласност, бидејќи се директно зависни од сопственикот за својата материјална состојба, сведочат против младиот Јакшиќ кој критичниот и кобен ден кога се случи несреќата, во име на пожртвуваноста за доброто на фирмата, а со цел „работата да не трпи“, изгуби најмногу од сите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Грешките во имињата и броевите, како и други очигледни грешки во пишувањето и сметањето, недостатоците во формата и несогласноста на преписот на пресудата со оригиналот, ќе ги поправи претседателот на советот, односно судијата поединец во секое време.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ова е толку симптоматично, што сосема е чудно како судијката (В. Каловска како претседател на советот) го вреднуваше овој факт како веродостоен и му поклони безрезервна верба, кога оди далеку од секоја нормална логика.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имено, во име на апстрактната „флексибилност на пазарот“ реално се жртвувани животите и благосостојбата на илјадници живи луѓе – па нашиот сон за бизнис рај, се претвори во работнички пекол!
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
6.  Судот пресудата ја донесува и објавува во име на граѓаните на РМ. Кога главната расправа се одржува пред советот, пресудата ја донесуваат претседателот на советот и членовите на советот кои учествувале на рочиштето на кое е заклучена главната расправа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Уводот на пресудата 81 содржи: назначување дека пресудата се изрекува во име на граѓаните на РМ, назив на судот, име и презиме на претседателот и на членовите на советот, односно судијата поединец, име и презиме, живеалиште, односно престојувалиште на странките, на нивните застапници и полномошници, кратко означување на предметот на спорот, денот на заклучувањето на главната расправа, назначување на странките, на нивните застапници и полномошници кои присуствувале на таа расправа, како и денот кога е донесена пресудата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Бесмислено се креваа граничните ѕидови, највисоките беа на Балканот, се градеа нови бетонски бункери, се урнуваа старите храмови на верувањето и сѐ во името на среќата на човекот!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чудовиштето се доближува, козичката се исправи гордо со роговите, ќе се бори во името на сиот козји род, во името на овие кутри козари слушатели на чело со Чанга, подобро да се бори отколку да ја изгуби слободата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Одродени, откинати од татко, мајка,од вера, од браќа и сестри, од сите свои уште како деца на воз­раст од 12 до 15 години, во името на законот, односно данокот во крв наречен девшурме (одбирање), ги учеле во Цариград, во специјални воени училишта, на сите воени вештини, па кога ќе завршеле, стапувале во елитните воени единици како јаничари.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ако во антиката луѓето се жртвувале во името на Дионис, сега тие треба да се жртвуваат за новиот господар, Сталин.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во името на „класната борба” човекот никогаш не бил повеќе понижуван.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Епизодата на пописот на козите е навистина антологиски извадок, а во исто време, постапката да се измами едно население во името на прогресот, лишувајќи ги овие животни од живот е толку монструозна.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми и Чанга прибираа нови докази во прилог на тезата дека козата во историјата на балканските народи се појавувала кога луѓето ја повикувале во името на некогашниот заеднички сон.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тешко се менуваа работите и по сталинското време, макар што постојано се нагласуваше дека сѐ што се прави е во името на прогресот, на промените, на среќата на луѓето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во името на идната работничка класа сторени се уште многу други дела...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Продолжуваше „ловот на вештерки”, се редеа монтираните процеси, се вршеа брутални кражби во името на „класната борба”, не престануваа верските и идеолошките погроми, течеше злата крв на делбите, тивките и гласните ликвидации.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Земјата минува низ мачни искушенија: следеа монтирани процеси во името на класната борба, се множеа идеолошки и верски прогонства, придружени од страшен лов на вештерки.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И особено кога внимаваш да не го повредиш другиот, кога нема да му го урнисаш животот со својата огромна, неизмерна себичност, а божем во името на Алтруизмот, Правдата, Уметноста, Искуството...
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Туку нема потреба понатаму да се опишува какви сè не здравици и благослови се роеја меѓу надојдените гости на бадниковата прослава, но кажете ми вие само едно: какви ли се тие луѓе што можат да наздравуваат во името на животот, директно соочени со смртта?!
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Да, животот е прогрес и во име на прогресот, овие стрелки треба да се движат, да означуваат движење кон напред, трансцеденција, моќ на заборавот над грозоморите на човештвото.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Мотивацијата за избор на псевдоним или на друго име најчесто произлегува од профилираноста на самата работа со која дотичниот уметник се занимава, односно во центарот секогаш е артистичкото дејствување кое го насочува и влијае на неговиот избор обликувајќи се во името како проектирана слика на самата личност и нејзината уметничка активност: Banana Queen, Texas Postal Art King, Art Tart, итн.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Уште подоцна, за време на средбите секогаш ми приоаѓаше со реченицата: „Кантор, јас не сум Monty Cantsin, тоа не е мојата приказна”, но во ова повеќе е содржан неговиот бес кон Давид, како и околу целиот метеж околу нашето друштво; но, во последниот број на Нео, Musicmaster во името на Monty Cantsin им упатува поздрави на сите неости.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Притоа исклучително ме радува што веднаш на почетокот од Вашето писмо нагласувате, во име на германските уметници, дека со благодарност и веселба го поздравувате повторното оживување на националното достоинство. (...) Ваше свето право е да се чувствувате како уметник и нештата да ги набљудувате од живо уметничко стојалиште.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Токму во име на неговата привидност, разболеност, монструозност, треба да се осмелиме да согледаме колку тој општествен систем беше само обична пројава, заболен израсток, монструозна деформација.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Затоа мора јасно да се каже, дека луѓето како Walter, Klemperer, Rainhardt итн. мораат и во иднина да ја имаат можноста во Германија да ја изразат својата уметност. (...) Во таа смисла апелирам до Вас во името на германската уметност, за да не се случат нешта, коишто можеби веќе не би можеле да се поправат.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Таа жртва ќе биде во името на вредностите на кои учеше Спасителот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
РЕЧНИК НА ПОМАЛКУ ПОЗНАТИ ПОИМИ
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Исѝ одос”, ќе се повика на солидарноста во името на Бога, ќе го заколне во споменот на Соломон, во Ерусалимскиот Храм, во Светијата на светиите...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Затоа и верувам дека не треба да се заборави ни еден народ, ни една страдална личност, во името на други страдалници.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тој стана градоначалникот на Закинтос, главниот град на истоимениот остров зашто беше омилен меѓу жителите и избран како честит и примерен жител, за прв човек на главниот град на островот, но според авторитетот, би се рекло и на целата островска заедница што броеше близу триесет илјади души.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Да предадеш, значи да бидеш загубен уште истиот миг.  Во мугрите, во присуство на Карер и уште неколку негови луѓе од доверба, ги свика свешениците и епитропите и со нив се договори, по другите гратчиња и по селата на островот, најитно да се подготват прифатилишта за Евреите во домовите на заможните домаќини.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во име на тоа уверување, им благодарам на сите што несебично ја поддржаа појавата оваа книга како во нејзиното прво, двојазично, така и во ова издание наменето за македонскиот читател. Авторот
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Така, радо ќе потсетеше Карер во своите говори, во име на наследениот соживот, во еден романтичен занес, големиот локален поетот Николо Уго Фосколо кон крајот на 18 век, со копач во рацете, ќе се обиде да го урне ѕидот што ја одвојувал еврејската од другите заедници на островот...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Гледа дека во него е згаснат секој пламен, па не се ни обидува да го пали оној тектонскиот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Adonai Господ, едно од имињата на единствениот Бог. Според еврејската традиција, божјите имиња се седум на број: El, Elohim, Adonai, JHVH, Eh’yeh-Asher-Eh’yeh, Shaddai i Tzevaot  Aggadah традиционална еврејска литература, посебно коментари, афоризми и легенди произлезени од Талмудот  Arur Haman!
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пишуваме во име на некоја идна пловидба за која сѐ уште не постои јазик.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сѐ што напишав беше во име на животот, okno.mk | Margina #22 [1995] 73 барем се надевам, и претставуваше некаква теорија на знаци и настани.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Имено: тоа писмо им наложуваше на раководствата да ги натераат сите дотогашни патријаршисти, што се сметаа за Грци, да се откажат од патријаршијата и да станат екзархисти или Бугари.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во тоа име, во името на споразумот, Брниклијата и Андон вртеа по еден брав крај чешмата на Клен како последен курбан на Толевото самстојно четување по Мариово.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Курирот му донесе извештај каде и кога да се сретнат војводите и да се изврши спојувањето на двете чети. Поправо да се прибере Толе со неговите другари.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ајде, кажувајте вие, ете понапред и кладоте главите во торбите; шо велите вие, ќе има ли некој спасибог од тоа вие шо го направите? — се замеша сега и коџабашијата Митре, зборувајќи во името на сите селани.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И го почна своето важно слово.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Битолскиот окружен револуционен комитет си ја присвои функцијата на бившиот Централен комитет и во името негово, којзнае по каква штура идеа, им испрати на сите организации едно окружно писмо, што ја застрани вистинската борба и ги расцепи и тие малку останати сили во народот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во името на сето тоа и во името на новите изгрејсонца мојот стар пријател Видое Видически и годинава ќе сврти по едно танго со секоја јаболкница посебно и скришем ќе и намигне на китката еделвајс што се напиња да расцути самотно, онаму горе, на високата планина.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
ПРОИГУМЕН - Еден продуцент му рекол на еден проигумен: „Да не сакаш да глумиш човек-игуана во еден проект?“ „Ти си некој проклетник, провокатор, простак?! Што проломоти, брат, само протојереј може да ти прости!“, рекол проигуменот. „Не ми држи проповед, попе! Можам да те промовирам! Пропаганда и за тебе и за протојерејот!“, рекол продуцентот. „Противприродно е тоа! Ако ја проиграм (т.е. проневерам) довербата на протојерејот - тоа е пропаст!“ рекол проигуменот. „Јас не ти фурам пропедевтика; ако сакаш да бидеш протагонист, пеки; ако не, простум нека ти биде, проследувам понатаму!“, рекол продуцентот. „А да ми пронајдеш некоја друга улога? Не можам игуана!“, рекол проигуменот. „Може Боргес во Името на Ружата 2?“, прашал продуцентот. „Пророк да бидам? Имаш прокламација за таа улога и од протојерејот и од протоѓаконот и од целата црква!“, рекол проигуменот. „Прокоцкана шанса...“, прошепотил продуцентот. 46 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Струјата што ја спровеле да го осветлат Подот беше единствено отстапување од нивната естетика, создадена во име на... ритуал, спорт, уметност?
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Во името на Исус стори сѐ за да им ја поврати нивата назад.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Но, кога тој, во уште подраматично време од својот живот, во Цариград, не ја прифати партијата на Ататурк која му нудеше брилијантна судиска кариера и висока позиција во новата власт, а не го прифати ни благословот на ниедна партија во родната земја кога, во времето на фашизмот, не ја прифати и понудата да ѝ се приклучи на Татковинската партија, по цена на губење на родното огниште и одење во траен егзил, не гледаше ниту сега посилна причина, во името на судиската кариера што му се нудеше, да стане член на Комунистичката партија! По никаква цена!
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не малку историчари, апологети на историската наука, во името на марксизмот и ленинизмот, си направија брзи политички и универзитетски кариери заработувајќи добри пари. И ништо повеќе.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не беше лесно, сине, по толку изминати векови, да се донесе одлука, во името намногу непознати предци и на потомците, одеднаш, да се замине...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Питон: Тоа не ти го дава правото да зборуваш во името на другарите.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Таа во знак на протест не порача ништо за пиење, освен обична, а не минерална, односно газирана вода, а во името на диетата се откажа и од предјадењето.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Во таа смисла, секое ослободително или еманципаторско движење кое има за цел поголема автономија, то ест едно длабинско уфрлување на сите облици на контрола и принуда во име на слободата, е една форма на назадување.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Српскиот претседател - во тој кошмар од елементи, каде што злосторствата се прават во име на (православниот) Бог, масакрирањето на другите во име на борбата против фашизмот, каде што никнуваат концентрациони логори во името на стравот од сопственото истребување - се претвора во чудовишна икона од која секој миг беснее Хитлеровиот поглед, Садамовото мрсно чело.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ќе се протегнам ко оној облак од огнови и од виножито за да го заграбам името твое но дали само во името злоста е?
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Оттогаш ова библијско ветре Води разговори во името на смртта.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Велам: македонската духовна географија, како резултат на историски неправди, денес се протега на сите континенти; велам: во име на тоа поетот има право ако веќе немаме празник што се вика „ден на разделените“- барем да си ја возобнови сликата на разделбата на оние што ја напуштаат татковината.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
“ 31 Кога трговското друштво, поради пренесувањето престанува да постои, телото кое одлучува за поделбата утврдува кое од новите основани трговски друштва ги презема правата и обврските од работните односи кај претходниот работодавач, како и кое трговско друштво е должно за исполнување на правата на вработените и кое трговско друштво ги побарува правата во име на трговското друштво кое престанало да постои.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Во името на Господа Бога, наречен Бог Израилев, си насобра злато како бакар и го умножи среброто како олово; но потоа телото твое на жени го даде, со телото твое роб нивни стана; врз славата твоја дамка стави, го оскверни родот свој: навлече гнев на породот свој.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- Јас... овде... - почна збунето Кузман; агентот рикна: - Во името на законот, губи се. Ѓубре...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ете зошто е кампот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кампот ѝ се одмаздува на љубовта поради моќта што љубовта ја има врз геј-мажите (затоа и добро се вклопува тоа што самиот камп е непривлечен), а тоа го прави во име на заедницата на геј-мажите во целина, со кои дели едно удобно, иако амбивалентно соучесништво.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нивното годишно појавување на фестивалот на Фајер Ајленд претставувало своевиден ритуал – јавно, заедничко одигрување на загуба и на болка – и на тој начин вдовиците послужиле како неофицијални жалосници во името на сите од тамошната заедница.190 Исто како што си го исмевале средоземното наследство додека истовремено гордо го прикажувале, тие и го исмевале сопственото страдање токму кога видливо го ставале на увид.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа беше доволно нивните најблиски да се наречат народни непријатели и во име на народната власт куќите да им бидат опљачкани до игла.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И пред тоа, речиси цела година, таму во рововите и во земјанките, и пред одење и враќање од борба, политичките секретари во името на партијата, најлошо ни зборуваа за Тито.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тие зборуваа во име на партијата, а ние безусловно ѝ верувавме на партијата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Големите држави изјавуваат оти немаат непосредни интереси во Македонија, а работат само во името на праведноста.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Прашањата што мене ме интересираат ми изгледаат дури неопходни во име на едно ново “просветителство” (Aufklarung).
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Тоа што сега ќе ви го речам, значи, ќе ви го речам не во името на една “типично” француска филозофија, туку од едно стојалиште кое е мое или можеби стојалиште на мал број филозофи што ми се блиски: внатре француското подрачје на филозофијата постојат многу дисконтинуитети, ломови и конфликти.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Дури и Петар, оној што сакаше себеси да се прикаже како најблизок на Учителот, го проколна Ананиј не поради неговите убедувања, туку поради тоа што овој го измами за пари кога, сакајќи да се откаже од материјалното во име на духовното, та продавајќи ја нивата за да им помогне на апостолите, не успеа сосема да ја победи својата потреба за имот, па на Петар му даде само половина од парите од продажбата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тоа бил удар од кој се паѓа. Кој е тој господ што едно вакво раскашавено човече ќе го стори видовито во името негово да гледа невидливи чудовишта, да ги слуша и да ги чувствува со мирис?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога најмалку претпоставувале, видовитиот Дмитар-Пејко паднал на коленици и ги подал рацете кон нив. - Ми истечува крвта. Болен сум.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа, останете таму над него и разгласете дека е тој убиецот на Ѓорчета и дека вие сте му одмаздиле во името на Македонија.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Затоа, сега, те молам во името на мојата радост и во името на Радината младост да ми исполниш две желби.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Во име на љубовта прости ми. Срцка!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Овојпат таа беше готова во името на љубовта понизно да клекне и да моли за прошка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Токму во името на тој што ме врати, направи да го видам плодот на моето искушение.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Секое започнуваше со зборовите, „Во име на љубовта прости ми“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Да живееме! - И во име на вербата, верноста и искреноста. - Да живееме. Да живееме!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не, не сакаше Никодин ќерка му дури ни во сенката да се изметне на неговата сестра, која во името на љубовта свесно ја ставаше „главата на трупец“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Тето те молам, во името на Севишниот!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Биди упорна, живеј за тој миг, во име на сите страдања низ кои мина. Те сака за навек твојата Јана“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ти простувам во името на нашата сегашна и идна голема љубов.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Во име на нашата чиста љубов , среќа и иднина, во име на новата страница на животот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, реков, во името на нашата љубов и иднина, ја сакам само вистината.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Дај Томо, доволно се мајтапеше. Знаеш дека во името на љубовта и нашата иднина запнувам на оваа искреност.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ете, одберете си сами наслов на делото што, во името на народот, како пресуда ќе го добие во институција која живее од таквите, „понављачи“ на испитот: „издржи до крај, или до смрт“ и како срамен крст ќе го понесе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Рада, моливот и листот в рака додека да проработе „чудовиштето“, а ние, во име на љубофффффта кон твоите приказни, ќе се стрпиме и ќе те очекуваме со нови приказни.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во тоа време, козјачките селани, иако единствени против окупаторот, се двоумеа, не можеа да погодат: на чија страна да бидат - со голобрадите партизани или со кралските војници на Михаиловиќ, кои во името господово и кралско, со секое минување низ Пелинце оставаа зад себе пустош.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Имаа темно сини униформи, беа кратко истрижани и очигледно, барем некои од нив беа нестрпливи претседателот што побрзо да го потпише указот со кој што се откажува од својата функција и во име на воспоставување на јавниот ред и мир, целата власт му ја препушта на нивниот водач, генералот Стојан.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Режимот во името на здравиот животен стил постојано преку реклами ги поттикнуваше поданиците да пијат газирани, наместо алхохолни пијалоци.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Поревносните партиски активисти не му ја мислеа многу и започнуваа тепачки во името на нова прераспределба на зградата.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Тогаш спогодбата важи, нели? – Важи. Се колнам во името на господа Исуса Христа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ако не преземе ништо, телото и душата ќе му се печат на вечниот пламен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Само, кој ќе го знае тоа име ако не го знае ни свети Ксавиер?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Вие се заколнавте во името на некој што јас не го спомнувам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Потоа со раката опиша широк круг и си ја симна шапката...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А бидејќи се заколна во името на господа Исуса Христа, не можеше да го прекрши ветувањето.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Затоа Барес може, во името на науката, на своите сонародници да им советува да се ослободат од крупните зборови какви што се вечно или секогаш, и како пример им го наведува идиомот кој, наместо зборовите „јас мислам“, ја остава можноста да се рече: Es denkt in mir, „тоа мисли во мене“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Логично е што поголемиот дел од државите ПОДАНИК родени во ваков дух си поставиле себеси цел да го конкретизираат она што повторно го пронашле, т.е. поединците цврсто да ги поврзат со колективот, да го цементираат единството на нацијата, решително да го гарантираат интегритетот и кохезијата на општественото тело, будно да внимаваат - во име на културата - никаква несоодветна критика да не го попречи култот на вековните предрасуди, накратко - да ја обезбедат конечната победа на грегарниот инстинкт над другите манифестации на човечкиот дух.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Од двата европски модели за нацијата, Третиот свет во најголем број случаи го усвои оној полошиот и тоа со активен благослов на учените луѓе од Запад. (...) Имено, токму во моментот кога на другиот човек му се враќа неговата култура, му се одзема слободата: неговото сопствено име исчезнува во име на неговата заедница; отсега тој е само примерок, безличен претставник на еден посебен вид суштества.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Револуцијата, според него, ја упропасти Франција залудно трошејќи ги националните вредности во име на еден божем правилен поим за нацијата: „Оној ден кога му ја отсече главата на својот крал, Франција изврши самоубиство“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во двата случаи, имено, луѓето трпат огромно развластување: во име на нивната најдлабока суштина тие стануваат лишени од правото на било какво располагање со своите судбини; расата или културата се вистината чии што се тие носители наспроти својата волја, вистината која ја обезвреднува нивната свесна желба.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Наизглед безусловно прифатен, нему му се ускратува било каков маневарски простор, прилика да избега, му се забранува оригиналноста и тој станува фатен во стапицата на својата различност; верувајќи дека од апстрактен се дошло до вистински човек, помеѓу личноста и колективитетот се укинува онаа игра во која просветителската антропологија не само што не чепкаше туку тежнееше да ја зацврсти; во име на алтруизам, Другиот се претвора во хомоген блок, па на тој ентитет му се жртвуваат останатите во нивната индивидуална стварност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
15 И продолжувам. Ништо не пропуштам. Зборувам за социјализмот, за менталитетот, за колективизмот, за колективното ние наместо индивидуалното јас, за тоа ние кое никогаш не ја снесува одговорноста, во името на кое со години се ветувала среќна иднина, во името на кое денес се коле...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Веќе не се знаеше што е злово името на доброто и што е добро во името на злото.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во тоа време, козјачките селани, иако едниствени против окупаторот, се двоумеа, неможеа да погодат: на чија страна да бидат - со голобрадите партизани или со кралските војници на Михаиловиќ, кои во името господово и Кралско, со секое минување низ Пелинце оставаа зад себе пустош.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
- Можеби ќе ме води човеков со два гласа?
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во името на сите другари ми одговори Водомар: - Слаби сме за борба.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Да претпоставиме дека програмот кој се извршува на компјутерот поминал некоја верзија од Turing-овиот тест (можеби кинеска конверзација) и според тоа, можеме да тврдиме, дека тој мора да добие некој когнитивен статус во име на емпириската чесност.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Новите јаничарски ешалони беа жртвувани во името на расата, во името на нацијата, во името на идеологијата, во името на партијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И сега како да се навестуваше пресметка со јазиците, во името на нивните чисти облици без туѓите примеси.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На Голи Оток, во името на нашето превоспитување, наводно поради сталинскиот грев, нѐ принудуваа да минеме низ вистински физички душевен пекол.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во мигот ништо не одговори, но синтагмата под нож, часум го пренесе во скоро изминатото време на масакрот на невините кози, во името на брзиот прогрес кој треба да го донесат козарите лишени од нивните кутри кози, како работничка класа; на затворениот пат на јагулите од Езерото, на пат кон Средоземното Море и Атлантскиот Океан; и на сите други забрани од тие времиња.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но тоа не го оправдува постоењето ниту на едниот ниту на другиот воен сојуз, а уште повеќе да дејствуваат врз јаничарски принцип, односно да се служат со туѓа крв за да остварат свои цели на доминација во името на нацијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Поетскиот хуманизам (а тоа е чинам вистинскиот збор за она што ја покренува и усвитува прозата на Чинго) во името на кого авторот толку дискретно и толку ненаметливо прозборува за човечките судбини на својата избраздена пасквелска земја е само еден од видовите на растреперениот и честопати трауматизиран сензибилитет на модерниот човек пред сето она што таа иста современост во својот незапирен победнички настап го донесува како перспектива и ослободување но и како страв од нови опасности и беспаќа.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Добра ноќ, Оче Симеоне, но кој лекар еднаш ти рече - урнете ги болниците во името на здравјето и преплавете го градот со зеленило и водоскоци?
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Измисли бесмислица и тихо смеурење: месечари од цел свет, излупете го месецот како диња и загризете во него во името на вашето спокојство.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Заради овој факт, ако, во името на Мисирков, некој чесен патриот ме обвини за предавство (служејќи се со нападот како најдобра сомнителна одбрана), би му рекла: „И вие сте предавник на светот!
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
„Јас не се мажам од интерес. Ни во името на ова ни некоја друга фамилија.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Затоа веќе да не се повикуваме на совеста на народот, туку да ја повикаме совеста на поединецот да проговори во име на одбрана на згазените граѓански слободи и загрозениот човечки живот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Веќе нема никакво оправдување за тоа молчење на многумина, бидејќи овде сега најдрастично е загрозен секој човечки морал - со неморалот што се спроведува „во име на нацијата и народот”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И така неизвесната надеж во подобар живот е отфрлена во име на извесната беда на живеењето.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Тие луѓе интелектуалната загриженост ја беа напуштиле во име на „склоноста на времето”, сопствениот индивидуалитет и борбата за слободни установи им ги потчинија на пракосмичката „желба на народот” и на варварски надирачката држава на апсолутната моќ.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Еден книжевен критичар се разбудил како „теоретичар” на војната и инсистира дека во име на националните цели мора да се лаже и дезинформира колку што се може, не прашувајќи се какви се целите што се остваруваат на тој начин.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Генералниот секретар на ООН Кофи Анан на крајот на кариерата на својот специјален пратеник му ја изрече во лично и во име на светската организација длабоката благодарност за неговата храброст во решавачки и пресудни моменти, за неговата мудрост и преданост во историските мисии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Народот (мислителот или историчарот кој го употребува без иронија се дисквалификува), добро си ја игра улогата која му е наменета: да се потчини на настаните и на фантазмите на владите, готов секогаш за нови потчинувања и страдања, прв на браникот на жртвувањата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најчесто во името на среќата на сите, се задоволува личниот егоизам, особено амбицијата низ илузијата да се остане во историјата, да се обезбеди место во вечноста без оглед на жртвите крај боговите...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Да се суди за себеси во историјата од позиција на владетел значи и соочување со фаталноста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нема војска која не е јаничарска! Нема војска со која не се манипулира. Најчесто во името на соочувањето со мирот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Арафат вознесено го следеше Бургиба и во тоа не виде ништо посебно, тоа беше и неговото мислење кое го делеа сите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ревносните воени хроничари бележат со сигурност дека Лакхдар, претходејќи им на сините шлемови, со сигурност има заслуги во спасувањето на животите и домовите на милиони луѓе во светот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нации и империи се формираат во името на потчинетиот народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бургиба ја забележа зачуденоста на Арафат и продолжи: Но јас овде денес дојден да ви кажам, во името на мојата организација, Ослободителната палестинска организација, која ги претставува Палестинците и ги брани нивните интереси дека јас сепак ја прифаќам поделбата за да се избегнат новите страдања на мојот народ и на нашите соседи...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Така, Партијата го отфрла и осудува секој принцип за кој првобитно се залагаше социјалистичкото движење и тоа го прави во името на социјализмот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Повеќето од времето тие му се извикуваа, го навредуваа и му се закануваа при секое негово премислување дека повторно ќе им биде предаден на стражарите; но понекогаш, ненадејно, ќе ја сменеа песната, го нарекуваа другар, го преколнуваа во името на Ангсоц и на Големиот Брат и го прашуваа тажно дали дури и сега во него не преостанало доволно лојалност спрема Партијата за да посака да го исправи злото што го направил.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа нè оддалечи и од самите себе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Секогаш тоа пред себеси го оправдувавме во името на професијата, но сè повеќе ни стануваше јасно дека токму тоа нè оддалечи од професијата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Човеку, а колку жртви во името на тој Исус! Плачкосувања и убивања на неверниците! Колку болести и бесмислени несреќи!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Во името на сите свети племиња Се колнам – ова се денови луди Дете мое неродено и неименувано Пред да бидеш каменувано Сакам да знаеш и да не те чуди Оти подобро се живее во блуд Отколку во заблуди! 2008
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Никој не се жртвува во името на другиот ако нема свои цели – НЕЛИ?! 2002
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
И обид да се биде нешто друго, туѓо, различно, да се прават отстапки пред себеси во името на истото такво - себеси - но на некој друг.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
На прво место тука е седиштето на царската управна власт — мудурлакот, на чие чело веќе дваесет и повеќе години седи стариот мудур Арсланбеј со десетина заптага и младото ќатипче и го претставува султанот пред рајата, ги гледа сите давии во името негово од сите деветнаесет мариовски села, тука е седиштето на мифеташот со пет шест души колџии што ги чуваат сите мариовски шуми; тука е седиштето на авџитабурот од двесте души аскер кој ги брка комитите и им помага на мудурот и мифетишот во тешките и одговорни државни работи; тука е седиштето на третокласното егзархиско училиште со архиерејскиот намесник на чело и четворица учители, во кое училиште учат децата на сите оние мариовци што сакаат да им прогледаат сшкдаи им и да станат попови или даскали; тука е изворот на попови од четирите поповски фамилии, и, најпосле, тука се: Влашкиот ан, анчето на Младена Чкулот, Петка Спасоев, Трајка Балето и Цулевото анче, во кои се враќаат и преноќуваат сите оние мариовци од другите села коишто за еден ден не можат да свршат работа во уќуматот доколку немаат блиски роднини и пријатели во селото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Стојанка како крената пушка веднаш одговори: — „Неда", а попот си продолжи: „Крешчаетсја раба божја Неда, во имја отца амин, амин", и му ги Изреди ,и на ова детенце оние исти благослови што им ги рече на тие пред него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Венчаетсја раб Божи Илко со рабина божја Доста во имја отца амин, амин, амин“, ги измени венците и ги запои зарани младенците, продолжувајќи си ги познатите молитви: „Причешчаетсја и прикасаетсја раб божи Илко и рабина божја Доста, во имја отца, амин, и сина, амин и свјатаго духа, амин, амин, амин.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И неговите денови минуваат во исполнување на прецизни перформанси за невидлив аудиториум, во име на некои неопипливи, но слатки идеали.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Ова го чинеше за прв пат. – Тогаш добив задача, во името на жените на Алба­нија, да ги поздравам италијанските функционери, на чело со грофот Чано! – рече потем весело Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Потоа, со години, веќе не се зборуваше за Мајка Те­реза во родното маало, по заминувањето на нејзината блиска рода, макар што нејзината слава во светот стануваше сѐ поголема, особено по нејзиното добивање на Нобелова­та награда за мир, во 1979 година, добивајќи ја и во името на сиромашните.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ги замолив војниците, уште еднаш, во името на Бога, да ја поштедат нашата куќа и да го постават митралезот на друго место.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка и сега, по многу минати години, му покажуваше на Татко дека умеела поуспешно да се справува, да ги употребува знамињата, отколку тие што ги натерале овие сиромашни италијански војничиња да ги веат во нивно име, во случајов, во името на фашизмот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Ве молам во името на бога и вистината, да не го приклучувате манастирот во Албанија...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Боже колку сме свои додека влегуваме без најава без потреба да се именуваме во име на нашата кратка историја што мириса на засушени риби на тротоарот на чај од коприва на дојденци, на овоштарници, на пчели.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
„Знам, вие не сте Наполеон. Вие сте лекар. Мобилизација во името на кралот и татковината.“ „Лекар, точно“, рече изненадено.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
А со оглед на тоа дека во овој роман станува збор за едно езеро и за браните што го загрозуваат животот, може да се помисли на една друга книга, Збогум на Матиора, од Сибирецот Валентин Распутин во кој една руска селска заедница, во советската епоха, мора да го напушти своето родно огниште, зашто во името на индустријализацијата и на одлуката донесена многу далеку одовде, нивниот крај ќе биде потопен.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Зарем Сталин не расели народи, не промени азбуки, не востанови нови граници во името на новото безграничие?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
На крајот, другари, ви посакувам во името на Централниот комитет на Партијата, големи успеси во остварувањето на историската задача.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сретен Јаворов веднаш додаде: - Почитувани, другарот Јагулче Дримски, сите присутни, во името на Дирекцијата, ве кани на јагулска вечера, во ресторанот „Езерска куќа”. Се слушна аплауз.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тој зборува во името на сите оние други: другите ние кои ги продол­жуваат нашите други приказни во тие други универзуми.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Но овој факт не треба да нè заслепува; тие и премногу знаат за смртта, толкупати поминале под нејзината сенка, а притоа платени се да постапуваат во името на животот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Само уште една изгубена битка во името на животот!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не ние, народот го одби јазикот со години што го правевме во име на власта и превласта да се разликува простото од ученото сочното од сувопарното да биде непрескоклив јазот меѓу Дворот и рајата меѓу зборот и животот.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Седумте смртни греови суетата, многубоштвото, блудот алчноста, слабоста, охолоста, злосторот прераната смрт и поделбата на раси и класи крволочноста, разбаштинетоста подземјето и теророт, сѐ во име на народот и правдата Платоне поредокот е устроен од човек за уметност е настроен, за појезис за вешто строење жални и страшни собитија митови и митарења - што дека ечи заносно стремежот по идеалното дело космичко Божјо!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Јас е јазик јаз'к да ми е ако не кажам што гледам што слушам ако не кажам што правам што направиле од мене што насетувам што насетиле и без мене и по мене за да има сеќавање јазикот ако не кажам кој се огрешил во име на народот, во име на Бога со предумисла со завист од зловолја во злодоба кој понижувал, истребувал, казнувал жива сода прскал со жив збор во очите на бедните и блудните крстените и недоречените слобода кој презирал не давал одземал кој се повлекувал предоцна и без крепост кој се тешел, кој се правдал ако зло правел - зло не кажал јавно!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Објава повеќе драми се случуваат во мигот на обраќање зборовите ги одгледавте но срцето неприпитомливо интимно тера по свое граѓани час е кога мораме да погледнеме во мисловните спреги од нив зависи тежината на зборот климата на подрачјето на душата обновата на смислата младоста граѓани час е да се свртиме еден спроти друг со силата на љубовта во име на огнот допуштам да се размножува симболиката на Дрвото.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Од друга страна: озонскиот ѕид е пробиен пролетта без пролет од студ не се чувствува должината на денот оваа 1991 година ни една ноќ без војна и сѐ така: сликите без перспектива од којашто би изгледале стварите нестварно обичниот свет необично без контекст во којшто би прозбориле без светлост со којашто би нѐ магепсале а нема уметност, нели (!) агол на гледање ако нема ако нема прекумерност особеност ако не шушне духот ако не се поместат границите видливото; јазикот нагрден сетилото за говор закржлавено граматиката без усет за ред ој додо додо ле „со цел уривање на системот“ „во името на слободата“ „прашање на стилот“ „во претходниот ден“ „голем број на бегалците на исчезнатите...“
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Да мижам значи сета слобода на гледањето да ја препуштам на моите прсти таму кајшто душата се сместува бесшумно, како во име и излегува надвор да допре и да ја допрат.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
__________ 17 Умберто Еко во Името на розата говори за таинствената мудрост поради којашто различни појави можат да се именуваат со слични зборови, а Божјите ствари да се означат со овоземски називи (1984, 271).
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Почувствува дека зад собата ракетата се извишува над пустинското тло, со подвиените огнени крилја, со притулениот огнен здив, чекајќи да проговори во името на три милијарди луѓе.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Во името на Земјината Влада ова го прогласувам за марсовска територија, што ќе им биде подеднакво поделена на зачленетите нации.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Не е случајно што фил­мот е снимен според мотивите на два раскази на Somerseth Maugham за „Ashenden” (алтер-его на писателот, зашто самиот Мом во текот на Првата светска војна работел како анг­лис­ ки агент и во 1917-та година бил испратен во Русија да ги спречи болшевиците да ја преземат власта!): Мом и Graham Greene беа оние кои меѓу двете војни го извлекоа шпионскиот расказ од црно-белите патриотско-садистички визии и внесоа во него момент на трагичното егзистенцијално искуство: шпионажата е валкана игра затоа што во неа, во име на патриотските „високи цели” не се манипулира толку со туѓите, колку со сопствените агенти, така што честопати одново нè присилува темелно да ја испробаме „човечноста” на другиот од другата страна на политичко-идеолошките разлики, некојпат и во трагичен облик зашто во име на тие разлики принудени сме да го негираме тоа „човечко”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
А: Невозможно! Па нели имињата на нотите се само од A до G !
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа едноставно е здрава одлука да се зборува за постмодернитетот повеќе отколку за доцниот модернитет, без нужното прифаќање на секоја глупост напишана во име на постмодерната теорија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Инаку, оваа терминолошка дискусија не е многу важна бидејќи со самиот термин постмодер­нитет се признава фактот дека сме врзани за модернитетот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Патем, знаевте ли Ахиле дека секоја од четирите букви во името на ВАСН е и име на една нота.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Или пак дошол до заклучок дека на красавицата не треба да ѝ се спомнува ничие име.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби и му порачал на мој Ролан да биде внимателен, нежен, и по можност да го стори тоа во името на газдата Иван Степанович.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дали да го наречеме негово (Дишановско) или со неговото име (името на предметот)?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не е работата во имињата. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 193
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Да речеме дека тоа не е (еден) Дишан. Превртете го и тој тоа е.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Помошници кои во негово име и во името на Нова Година, не е важно која по ред, ќе ги разнесуваат по разни градови, села.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Еленскиот хор му одговори: - Држ’ се, стопанину, во името на твоето непопуштање, а за твоја победа ние ти држиме палци.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Теми ја заврши средбата: „Во името на сите присутни, драга писателке, ви благодариме за оваа прекрасна средба и ве молиме пак да нè посетите!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Нејзиното поврзување на трагиката на тоталитаризмот со реваншот на невините кози во името на прогресот и жртвувањето на лудите крави со тоталитаризмот на потрошувачкото општество можеше да биде предизвик за ново пишување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Значи и Европа и Балканот страдаат од иста болест, но само симптомите се од различен вид!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Првин за човекот, а потоа за книгата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Вашата паралела има длабока логика: некогашниот пролетерски тоталитаризам во името на човекот низ жртвениот синдром посегаше кон животот на милиони луѓе.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Големите заблуди, се чини, секогаш доаѓале оттаму што во различни времиња, најголемите грешки се правеле во името токму на постоењето на новиот човек, натчовекот, неговото красење со незаслужени ореоли.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Припитомена меѓу првите животни од човекот во рајските градини на Месопотамија, козјата трагедија, според Жан Домек започнува по Француската буржоаска револуција во 1789 година, кога во името на прогресот, започнува борбата против козите, како животни кои, уништувајќи ги шумите и цветните градини во Франција, ја загрозуваа цветната иднина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Претседателот на писателите се најде во небрано, не знаеше како да продолжи.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Епизодата на пописот на козите е навистина антологиски извадок, а во исто време, постапката да се измами едно население е толку монструозна, во името на наводниот прогрес, лишувајќи ги овие животни од живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Попот го сече колачот во крст.) Во име оца, сина и свјатого духа, Амин. СИТЕ: Амин.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Па заминувате до најблиската кафеана и наздравувате со непознати намерници во името на нејасните визии за она што сте можеле да бидете.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во нив, главно, најмасовно учество зеле студентите од Универзитетот и средношколската младина што била изведена на улиците да демонстрира во име на Кралот и на Кралството Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Сугестиите дадени од страна на Форин офис биле прифатени и на 23 август 1944 година од Рим, од Британското претставништво била испратена телеграма до Форин офис, во која се истакнувало дека Черчил ја прифаќа сугестијата да не одговори туку, во име на Черчил, Форин офис да испрати потврда за прием на телеграмата од АСНОМ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На крајот од својот извештај американскиот разузнавач со право ќе заклучи дека „овие говори, изјави и протести се добар показател за интензитетот со кој народот на Југославија и Грција се однесува спрема македонското прашање, дури и сега пред да биде завршена војната“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Не можејќи да дојдат до солуција која би ги задоволила сите, американскиот министер Стетиниус сугерирал тоа прашање да биде разгледано во дискусијата на министрите за надворешни работи во Москва по одржувањето на Конференцијата.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Известувачот нагласува дека тоа, според Влахов, било кршење на „принципите на националното самоопределување и принципите на Атлантската повелба“ и дека тој, „во името на македонскиот народ“, кого го претставувал, најенергично протестира против изјавата на грчкиот Претседател на владата како „целосно неоснована“, а исто така протестира и „против угнетувањето и насилството на македонските антифашисти во Егејска Македонија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Реакцијата на Молотов била дека тој не може да зборува во име на Југославија и Бугарија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Очигледна е претпазливоста со која британскиот Форин офис се однесувал кон сè она што можело, на кој било начин, да претставува и најмал сигнал за поддршка на такви ставови коишто не влегувале во сферата на британската "реална политика".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Одделни македонски комунисти, без никаква директива, а спротивно на директивите на ПК на КПЈ, учествувале на нив, а Методија Шаторов-Шарло, секретар на ПК на КП на Македонија, бил сосема во право кога демонстрациите ги оценил како националистички.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тука ме пратија во името на народот да ги чувам народните непријатели.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А таа, слободата, небаре, легната меѓу двете борбени линии, опијанувачки не задушува нас, кои во нејзино име се колиме, бодиме, осакатуваме, распарчуваме, а таа, слободата, сакана, прижелкувана, сонувана, мечтаена, во нејзино име, во име на нашите желби, мечтаења и сонувања, не поттикнува што посвирепо и пожестоко да се биеме, осакатуваме и убиваме за неа, како два елена, како два коња за женка и не голта, мамејќи не со надежта и возвишените желби и стремежи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
До последниот здив, до последниот куршум, цедејќи ја од себе и последната капка крв - јуначки да изгинеме сите во име на ... зашто нема што да изгубиме освен главата што не мисли...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И оттогаш, да до денес затоа го слават и го жалат убедени дека тој во име на доброто со својата смрт ја победил смртта....
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И јас во името на народот ги чував народните непријатели добро да кршат камен, добро да го делкаат и со врвот на иглата мерев да видам дали добро налегнува камен врз камен ... дури - како што велеше командантот - воздух да не пропушта.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Можеби уште денес, а утре сигурно, таа ќе почне да плети нови чорапи ако не и го собрале преденото во име на народната револуција и во име на народот...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во паролите, се разбира, не се споменува името на Бога, но тие се составени во името на човекот кој станува Бог.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Уште што ќе ни измислиш во името на другите? – дофрли А.А. задоволно гледајќи во своите истомисленици кои беа готови да му аплаудираат.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Да, браќа, - продолжи директорот, свесен за превидот, - вие ќе се вклучите достојно во прославата во која нашата Партија на трудот, нашиот народ ќе ја покаже големата љубов кон великиот Сталин и почитта кон неговото дело, во името на целиот пролетерски и работнички свет.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во оваа изолирана земја, небаре заборавена од другите, се водеше проклета битка против човекот во името на чове­кот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мораше да се сведочи во името на сопствената, семејната рамнотежа, мораше да сведочи за нашата европска иднина...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На пример, Марија Австриска, во името на империјата на Австро-Унгарија, ги повикувала албанските католици да се борат против нападите на Отоманската Империја.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Скептиците на тоа ќе приговорат со посочување на променетата природа на современиот капитализам, кој е доста поприлагодлив и во името на профитот е подготвен во строго определен опсег да промовира и содржини и идеологии што на прв поглед му се спротиставуваат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За поддршка на оваа Декларација на Еволуцијата, со силна верба во заштитата на Божјата Провиденција и спокојна доверба во генерациите што доаѓаат, во чиешто име зборуваме, ние сега меѓусебно си ги доверуваме едни на други нашите животи, нашите Радости, и нашата Света чест. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 65
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ти и твоите пријатели можете да направите сѐ што направиле големите религии и етнички групи во име на нивниот Бог.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сите текстови во тематов се преземени од словенечкото списание “Casopis za kritiko znanosti”. превод: Ана Пејова okno.mk | Margina #32-33 [1996] 112 МУЗЕЈ НА ТОЛЕРАНЦИЈАТА Во Лос Ангелес, на булеварот Пико, што се наоѓа во средината на еврејскиот деловен кварт, неодамна отворија Музеј на толеранцијата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тимоти Лири РАЗГОВОР СО ВИЛИЈАМ ГИБСОН ТЛ: Кога би можел да го ставиш Неуроромансер во една реченица, како би го опишал? ВГ: Она што за мене е најважно е дека во него станува збор за сегашноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Затоа ние, Божјите почитувачи, љубителите на мирот животот, забавата, мажи и жени, апелираме на Врховниот Суд на Универзумот, за уважување на нашите намери, за, во името на Власта на сите живи суштества кои сакаат да се развиваат на оваа планета, свечено да објави дека ние сме слободни и независни, ослободени од секаква Верност кон Владата на САД и кон сите влади контролирани од менопаузните, и дека имаме право да се групираме во групи на истомисленици, имаме полно право да живееме и да се движиме на земјата, да обезбедуваме храна со сопствени раце и умови на начин што ни се чини неприкосновен и свет за нас, и да ги правиме сите Акции и Работи што независен Слободен маж и Слободна жена можат да ги прават без да ги загрозуваат истите права на другите видови и групи. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 64
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Замислата за него настанала во Центарот Simon Wiesenthal.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Само така можеме да разбереме дека некои ја негираат масовната култура и забава во име на 'високата култура' со подеднаква непопустливост како и Црквата што некогаш ја осуди таа иста култура во име на „светата вера“, и дека на моменталните успеси им го даваат за пример бесмртниот Racine и Monteverdi и при тоа ризикуваат тие великани да ги осамат во царството на совршеноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но, не значи ли тоа само неефикасна закана со побожни фетиши да ја избркаат несигурноста на сегашноста?” (Bruckner,69) Margina #32-33 [1996] | okno.mk 109
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
1 „Ни недостасуваа крстоносните војни, конечно ни се пружи убава прилика, но таа војна допира длабоко во нашата приватност и предизвикува пеколни маки или небесно блаженство: според тоа дали ќе слушате Bach или Mick Jagger, ќе бидете спасени или проклети.“ (Bruckner, 62)
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А секако имате и право да го направите тоа затоа што... па, погледнете во нивните заоставштини.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Нашиот Димостен мил мој Танаско не се простува од никого, туку во име на животот се движи на кај одамна поставената цел.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Меѓутоа, Револуционерната организација, во името на автономна Македонија успеала поголемиот дел од нашиот народ во Костурско, како и во целата земја, кој ја признавал религиозната власт на патријархот, да го придобие и да го вклучи во своите редови, што во Атина и во Фенер се сметало за крајно опасно по однос на великогрчките интереси.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Грчките фактори пред Цариград и пред Европа се претставувале како носители на мирот, а за оние што ја имале смелоста да се дигнат во името на слободата и на човечкото достоинство барале од султанот физички да ги уништи, а од големите сили да покажат разбирање за ваквиот грчки став.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Меѓутоа „кражбата“ била откриена и акцијата извршена во името на македонското ослободување, не успеала.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Паролата ни беше ’ќе се арчиме’, т.е. ќе умреме во името на слободата на народот“7.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
На забелешката од Манџуков дека таа одговорност ќе биде таква каква што била таа на раководителите на бугарските политички партии преземена за сите грешки и грабежи што се вршеле во името на “мајка Бугарија“ и во името на “милиот народ и татковината“, Орце одговорил: “Јас не мислам одговорност пред законите туку пред историјата, која никому не му простува и секому му го дава заслуженото“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Против туѓите колонизатори во Кина, во 1900 година се дигнало востание на “боксерите“, раководено од тајното друштво “Тупаница во името на правдата и слогата“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)