во (предл.) - илузија (имн.)

Копнежу мој, сакам да те сонам, љубовта моја од надежи живее буден те сонам и во илузии тонам.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Дејствувајќи врз слабите страни на српскиот народ и оставајќи го во илузии, само не чепкајќи го во националните чувства - со него може да се владее како што се сака”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
(213) Два скапоцени моменти, две скапоцени илузии: во претчувството за жена и за нејзиното поседување - илузијата на задоволството - и во сосема свежото искусување на нејзината загуба, додека сѐ уште сме маѓепсани, во илузијата на загубата.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Човекот го создаде компјутерот, а компјутерот го оддалечи човекот од природата и го принуди да живее во илузија.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Премногу време верувавме дека сме над Запад и Исток, но разбравме дека сме живееле и во илузии.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сфатив дека сум се заљубила во илузијата од слаткоречивоста на еден добар наратор.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
„Деконструкцијата” на бинарната опозиција затоа не е поништување на сите вредности или разлики; таа е обид да се следат фините, снажни последици на разликите што веќе делуваат во илузијата за бинарна опозиција.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Но бидејќи сме измамени, и со измама самите себе сме се измамиле од сопствената свест, те. од личниот свет на доживување - таа единствена смисла со која би можеле да го даруваме надворешниот свет - резултат на тоа прилагодување на општеството, е тоа што истовремено сме намамени во илузијата дека секој од нас е издвоено, „со кожа обвиткано его”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кога возбудата расте и умира Ко комета што во орбита влегува И допирот на воздухот ја претвора во илузија Така срцето во петици слегува Кога глумиш дека се шегуваш А знам што во мислите криеш Кога очите отворени мамат дека спиеш Кога смешкајќи се дланки триеш – кобно
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
- Јас уште пливам во илузии, уште како да не сум слегол на земја.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
XV Речиси нема човек кој не заборава дека на овој свет сме дојдени по чиста случајност.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но најчесто се случува луѓето кога ќе се најдат во спиралата на потрага по моќта за владеење, да се однесуваат како суштества кои живеат во илузијата дека нивното присуство во светот станува капитален чин, небаре неопходен за движењето на материјата, рамнотежата на светот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со разум може да се гарантира напредокот на земјата, но најчесто жртвите на големите идеали, кои често завршуваат и во илузии, идеалите си имаат работа со историјата...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Од владеењето на Бургиба длабоко навлезен во деветата деценија на животот стануваше јасно дека тој не беше исклучок на вистината дека нема тиранин кој признава дека старее.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Маргина 35 91 Подготвил: Енџи Есес Интервенција: Жилетко Тарапуза Љубов Не знаеш дали да живееш во илузија, дека твоето превртено ЈАС го кадрира замислениот суперортикон, или е поважно твоите постојано променливи по големина репродукции да бидат во профилактичниот код кој кружи интра туѓата набраздена полусфера.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Напуштеноста е фатален ефект, стапица во која луѓето упаѓаат благодарение на својата непромисленост и верување во илузии.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
За него Леонардо, меѓу другото, пишува: “Стојат со грб свртени, си противречат, имаат иста желба но не се усогласени.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Обете фигури живеат во илузија и тогаш кога се соединети.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)