Во зениците се разигрува пламенчето и низ набабрените солзи го гледа замаглениот лик на Богородица.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Диви ѕверови гонат невини души и диви ѕверови сега ја растргнуваат мојава душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Црн сјај во зениците, а на нивно место црни дупки, длабоки понори, бездни и степи.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Илузија во погледите на храбрите, заскитани во понорот на бескрајот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
„Конфузија во зениците на болните поради очајното барање на крајот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Прво погледна во зениците на нејзините очи, бидејќи како лекар знаеше дека тие се огледало на општата состојба на пациентот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Го видовте ли некаде лицето мое сончогледно?“ И истрчувам – од врвот на јазикот, од провалијата во зениците. И секогаш ноќно, пополноќно.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Сегде во светот и за сите бруцоши со уште неизгаснати млаки контури во зениците, контури на океанските острови кон кои ги носеле нивните гусарски бродови.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ги гледаше сега како се изгубуваат, но од тоа немаше никакво штипкање во зениците.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Хипнотизиран, ја гледаше светлата пруга во зеницата на мачешкото око: Тебе те ставаме меѓу тројцата судии.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Пламенот од шкорчето му се гаси во зениците.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Ќелиите се скроени за виновници Без вина јас се изборив и со катанец ќе се оковам Да не го видите сиромавиот валкан образ Се изморив од изгубени битки Но го видов крајот на војната како приведение Лебди во зеницата која затупува ко замаглени очила Во диви сенки од без трага Виорот избриша сѐ Ако патот те одведе во непознатото, таму ќе се сретнеме Ти со срце поцврсто од камен, а јас сенка в копана во камен.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Се преселив во зениците на твоите очи во урнатините на омразата рти формулата на нови откритија...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Размостување на мостот од судири... Во зениците молскавично се гаси последната светилка...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)