во (предл.) - долина (имн.)

Одамна заковани за планината, немоќни да слегуваат во долината, старите ја примија Мила како свое чедо.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во седумнаесеттиот век таа расцутела и во Бугарија, во долината меѓу Стара Планина и Среда Гора...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Денешниот град ќе се прошири уште со пет нови градови, кои се лоцираат во долините на реките Сена, Марна и Оза, чии локалитети обилуваат со шуми.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И не е случајност за Пјештани да се вели дека е бисер во долината на словачката река Вах.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кога ќе им здодее камената тишина, врвовите ги начучулуваат ушите и ги наслушуваат во долината брзаците на Урубамба - баш кога една снегулка од Андите се топи во сеќавањата на една избраздена бабичка која на железничката станица продава шарени плетени капи и ракавици.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Кога ќе излезат од подземната шетачка миса сите гризаат јаболка – да си ги отсолат здивот и душата, а потем во долината купуваат шарени китки, од оние за извоз, - да си ја вратат миризбата на простосмртната живеачка.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Повторно доаѓаше... си одеше во долината...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Апостолски има договорено да купи храна за нив во долината, но ќе му бидат потребни триесет повторувам триесет милиони лева за да купи доволно за еден месец. Дали ова може да биде испратено, бидејќи е најитно потребно“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
ѓ) Четвртата македонска бригада со Плачковичкиот, Малешевскиот и Струмичкиот одред добиле задача да дејствуваат на комуникациите во долината на реката Брегалница: е) останатите единици на НОВ и ПО на Македонија требало да преземат акции на комуникациите во своите реони.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
103 По заминувањето на капетанот Ламби и британската воена мисија Mulligatawny од Македонија во првите денови на декември 1943 година Германците презеле офанзивни дејства во Западна Македонија во содејство со балистите од реонот на Тетово, Гостивар, Дебар и од Албанија со цел да ги ослободат комуникациите што служат за врска на германските единици во Албанија и северозападниот дел на Грција преку Скопје т.е. со комуникациите во долините на реките Вардар и Морава.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
На оваа област ѝ се давало предност, а не на Приштина, бидејќи, според британските сознанија: а) “Областа меѓу Тетово, Прилеп, Дебар и Битола е предоминантно српска и населението е пријателски настроено. б) Од Пореч групата можела да се спушти“во долината на реката Вардар под заштита на пријатели“, спуштањето на територијата на Приштина било различно поради тоа што членовите на мисијата ќе морале да патуваат “приближно околу 180 км преку непријателска територија со несигурно население“ в) Се сметало дека Порече би бил “подобра база за операции против рудникот Алатини“. 57
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Тој шум, сред оваа неначната тишина, добиваше размери на експлозија и за сѐ живо, а притаено во долината, беше настан, беше напнување на слухот, потреперување на срцето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во долината осамени скитници црвени усти од каменот на сушите а небото во боите на морето на мојот осамен Полуостров.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Ископана од оревот, од срцевината, нежната Елена; натежнал гроздот сместен во долината помеѓу двата бели брега на нејзините гради.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
По патот син што тоне во долината со од на мали питоми инсекти берачките на спомени поминаа.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Пергаментниот запис во ковчежето со златен клуч и со сребрен катинар му го напишал и му го оставил во дамни времиња неговиот пра-пра-прадедо, махараџата Раџнапур од Мохенџо Даро*, најстариот и најпознатиот град во долината на реката Инд.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Холанд и неговите колеги од институтот во долината на Санта Фе трагаат по една обединета теорија која би ја објаснила динамиката на сите живи системи без оглед дали тоа се горички од дрва, колонии на бактерии, заедници на животни или човечки општества.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Мажот Косров седел на столот и загрмел.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пред него беше нашиот вујко Косров, огромен човек со калеша глава и со најголеми мустаќи во долината Сан Јоаким, човек толку буен по темперамент, толку раздразлив, толку невнимателен, што секого го запираше да зборува со рикање.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Звучниците пиштеа во долината и го покриваа шумот на водата што истекуваше.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Гледав во ѕидот и во белите четириаголници врз кои некогаш виселе “тополи свиткани од ветерот, а ветерот само што не излегол од сликата; коњи во галоп и зајдисонце во долината”, и ги повикував боите во сеќавање. 64 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Трајче го јавна Дорча и тргна... Го мина полето и навлезе во долината.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Парот се довезе во градот од своето селско престојувалиште во долината Делавер на отворање на изложбата на акварели на Џоен подоцна таа вечер во галеријата на нејзиниот агент во квартот Сосајети Хил.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Да се влезе во долината да се навлезе во неа како да се оди во сон по краишта непознати во кои сѐ се знае.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Прозрачна есен низ маховина ѕвони Со црквен од и молитва Се раскопуваш Соѕидан во долината што гори.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Тој што го прескочи Светото дрво Беше од таа страна на сонцето Во долина на вечен студ и темно. . . . . . . . . . . . . . . . . .
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Познато ви е, нели, дека и најмалиот поток никој не го води, никој не му одредува патека по која ќе се движи, а сепак слегува во долината и ќе се влее во големата вода.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Полноќната дивина беше пресечена од чудовишниот продор, додека змејот рикаше сѐ поблиску; неговиот жолт блесок доаѓаше преку ридот и потоа, извивајќи се со темното тело, виден оддалеку, та затоа неразговетен, надоаѓаше преку ридот и нурна, исчезнувајќи во долината.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Одѕивот од пукотот во долината стивна и пак се заслуша бучењето на реката која спокојно го продолжуваше својот пат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Во долината на Радика се наоѓа и манастирот Свети Јован Бигорски, културно - историски споменик од XIV век, со чудесен иконостас во резба.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Во политичката анализа за расположението на народот во Македонија, тој ќе истакне дека „поголемиот дел од цивилите ги имаат почувствувано ударите на војната и сега се подготвени за формирање сопствена влада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нивните села се концентрација на нечистотија и сиромаштија, дури и во поголемите села во долините каде што луѓето се во многу подобра ситуација".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Не верував дека ќе ми се појави повторно како дете во долината која претскажуваше најубава претстава а ладни женски тела пловеа со своите кораби кон небото на детските соништа.
„Чекајќи го ангелот“ од Милчо Мисоски (1991)
Влажните облаци беа спуштени ниско, а ветерот го двиѓеше сињакот околу селото, така што куќите во долината изгледаа како во вител без дно, недостижни.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Кога Србин и Шишман од рудината на Војник ја здогледаа Брзница долу во долината под нив, подзастанаа од што им се зеде здивот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)