ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Пепел и плева грабаше од водоскоците жито што во гумната на Имотот и чифлизите еден за друг прскаа право пругоре (раетините го вееја житото а спахиите, во сенките на дрвјата и во сенките на новите копи што со секој изминат час нараснуваа и нараснуваа, се сладеа со шербет, студена вода и татли кафе) и ги развеваше на сите страни, па воздухот во Потковицата беше исполнета со пепел и плева, со мирис на младо жито и тишина.

Максим Акиноски се истави од прозорецот, оди кај масата,се наведнува над цртежот прострен на неа со намера да продолжи да црта, но веднаш потоа со брзи и долги чекори пак се враќа на прозорецот и лут на себеси, првин што се зафаќа да ги слуша гласовите на лишките, а потоа што подлегнува на народските верувања во нивните способности да искобат нешто лошо, го гледа Васила Митрески кој постојано навалувајќи се на лева страна, на страната на покусата нога, откај `рвениците и низ огратчето оди кај копите во гумното.

- Што правиш, сестрице, ми вели Уља и влегува во гумното.

Децата легнале на едно снопче ’ржаница во гумното и се тресат.

Лазор го зема ножот и почнува да го точи, да го намавнува на еден камен во гумното.

Во гумното Вендиоско житото се чукало на земја, и само се веело. Се отсејувало.

Еда, дури во гумното од Мисајлета Ковачон ми текна да се свртам назад. Еда да не иди уште по мене, да ме бара.

Гледам во гумното, а оздола од под куќа, ете го Јон, човекот мој. Наближува и се смее.

По едно време, а големо време, ете го пак татко, слегува по скалите во гумното.

Како во гумноно наше да паѓам.

Ќе легнам и уште недозаспана слушам: Велико, Велико, излези мори во гумното, да си ја земеш вечерата.

Се разгледувам: во гумното е изметено, чисто. Пипер да макаш на него.

Во гумното стои Јон, како непознат човек, истуѓен.

После ќе излезам во гумното, ќе завртам околу стожерот, вршам околу куќата.

Идемо даље. Во гумното нѐ среќава Дуковица.

И влегуваат луѓе, жени, деца во гумното, се чудат. Јон им кажува што сум направила. Децата се смеат. Кажувањето негово се верува.

Влегуваат и во гумното наше и прашуваат за Чако, за кучето.

Може да жниела. Може да врзувала снопчиња со нас, може заедно сме вршеле во гумната.

Беше есено време и во гумното обделкуваше еден влек платици.

И така беше сум паднала, сум се изгубила. На голи катови, во гумното.

Во гумното влегува Давиде Недолетниот и уште од далеку почнува да зборува: - Еда, вели Давиде Недолетниот, за малку денеска ќе бев мечкин измет.

А народ се собрал во гумното и нѐ гледа.

Слегувам во гумното, го вабам кучето. Викам: на, Чако, на!

- Ами од кај дојде, Јоне, му велам јас на мажот, како дозна дека надотекла вода во гумново, му велам, во сонот: - Така дознав, ми вели тој, како што спиев во окопот ми се кажа и дотрчав, вели.

И нема ни Бадник, ни Божиќ, нема коледари, нема што да раздадеш, нема што да дадеш. Никој оган не запали во гумната и на роговите од говедата.

- Така од нешто, од ништо, им велам и ги пофаќам по косата, по обравчињата, а за Водата и за големата дупка во гумното не им кажувам.

Трајче го врза Дорча во гумното и со мајка му влегоа во изгорената куќа.