во (предл.) - галерија (имн.)

Единствени што навистина веруваат во фантоми се самите фантоми, како што тоа го потврдува прочуениот дијалог во галеријата на слики.** Ако во било кој поредок на фантастичното би го постигнале тој степен, Теодор веќе не би бил единствениот што застанува неподвижен, кутра животинка, посматрајќи го она што сѐ уште не знаеме да го видиме.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Отсекогаш знаев дека најголемите изненадувања нè очекуваат токму на местото каде што конечно би научиле дека ништо нѐ не изненадува, разбирајќи под тоа да не се вџашуваме пред нарушувањата на поредокот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дека пределите во заднината, направени од сончеви ритчиња, обраснати со разлистани дрвја, со водата која тече и паѓа во слапови во малото езеро, потсетуваат, заобиколно но неодоливо, на оној славен Леонардов пејсаж во галеријата Uffizi на кој стои записот didi Sta Maria dell neve addi 5 d’aghossto 1473?
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тој обично има кучешка куќичка направена во галерија, во која живее дено­ноќ­но сосема гол, однесувајќи се како куче, ше­тај­ќи како куче, лаејќи итн.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Како слики во галерија, Бароузовите параграфи не треба да се сканираат по линеарен редослед.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Парот се довезе во градот од своето селско престојувалиште во долината Делавер на отворање на изложбата на акварели на Џоен подоцна таа вечер во галеријата на нејзиниот агент во квартот Сосајети Хил.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Кога ќе видат пари за нив е сеедно дали е на улица, во галерија или им е наменет на бездомници, кога ќе видат илјада толари си помислуваат ‘Пиво’ и ги земаат.“
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Речиси е потребно да пишува “Слободен влез” со дијагонални букви на дното, бидејќи сме сретнале обични луѓе коишто нема да влезат во галерија порадо одошто ние би влегле во продавница за накит или крзно на Вест Енд.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Јас прво излагав по излози, па дури потоа во галерии. DD ПТ: Дали, можеби може да се направи паралела со сегашната ситуација? DD ЕВ: Не, денеска речиси секој ден се отвора по една нова галерија.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Дури ни за педесет години од сега обичните луѓе нема наеднаш да го препознаат тоа парче жица како уметност.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Но, нашите слики би морале да им се допаѓаат и на луѓето од елитата, ние мораме и ним да им се обраќаме.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Но и денес интересот за инсталации сѐ уште е премногу мал, одење по улици со кофа, собирање на нешта, и носење во галерија, тоа е она што секој го прави.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Крај еден од тие мои гоблени што беа изложени во галеријата на еден колекционер, најмногу застануваа луѓето, најмногу се интересираа, најмногу го разгледуваа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)