Затоа Акиноските го имаа како свој, како брат на Петара, и затоа му допуштија, кога се ожени, да соѕида куќа на Имотот, но и за да му помага на Амета во водењето на Имотот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Работата на Судот била тајна, што давала повод да се прават разни претпоставки за објективноста во водењето на истрагата и на самото судење.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Но Ангеле си тераше по свое - ништо не работеше и само шаки правеше.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)