во (предл.) - влага (имн.)

„Проклет да си, попе Георги Тушев“, викна, и самиот влага и мрак во влагата на ноќта.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не можеше да и ги види очите, не знаеше дали се седеф во влага.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Изгледаше дека ќе падне и ќе се разлее како влага во влагата, додека коњот ќе продолжи да ја влече својата тешка судбина, незнано некаде во магла и неврат.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Му се стори како да стапнал во влагата на некаков гроб и не се чувствуваше ни малку подобро затоа што отсекогаш знаеше дека гробот е таму некаде и дека го очекува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)