во (предл.) - вис (имн.)

Ова е барем јасно: кога посакуваниот полусон, некоја опиеност предизвикана во длабочините, како да е од мока, со еден трепет, дрско, ќе и прискокне на свеста? кога, за жал, ќе бидеме испалени во вис, кон светлата?
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Хрватскиот претседател носи бели сакоа како и Тито (убеден дека ги носи како Европа); им дели на децата праски од својата градина (Тито од своите градини им праќаше на југословенските деца кошнички со мандарини); го бакнува, го штипка за образите и го крева во вис (секако, пред телевизиските камери) секое дете што ќе му се најде на патот (и Тито со задоволство ги цмакаше децата).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И јас се смешкам, и подигајќи ја чашката во вис, неодредено наздравувам во празно... TRASH Во книгата за Гогољ Набоков говори за пошлоста.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Полицаецот: Рацете во вис!
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
А, и назад кога се враќам,дома, не дека имало некој што во несвест ќе падне кога ќе ме здогледа (со исклучок на ТОТО, кој како луд скокаше по едно метро во вис): „Дошла мама, ќе ми даде кучешки бисквит“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ја подигам неговата машина, тешката, натежнатата... ја дигам целата во вис.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сѐ ми е лигаво... Ми се лизгаат рацете...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се згрчува... Ми се лизнува низ прсти.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Трите тетки со носевите во вис јурнаа нагоре по скалите пред што било да изустам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дента кога подготви сè, нејзе ја снема.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)