А тие - кој со камера на рамо, кој со статив на плеќи, кој со акумулатор на колк - скокаат по крупните камења во брзакот на притоката, небаре по грбови на биволи, не како настрвени жабоци туку како трудни жаби.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Што се однесува до мене, имав поголема среќа, поминав многу полесно од Кошевски.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ќе ги закопаш колената в трева ќе се потпреш на лактите и ќе го пикнеш клунот во брзакот.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Се разбира, не само што беше исмејан поради ова негово, како што беше наречено дрско капитуланство туку и го фрлија во брзакот, за да го проголта.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)