во (предл.) - бавча (имн.)

Забележувам дека сѐ почесто од работната маса бегам во дворот и во бавчите. Работам физичка работа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Убаво потстори во бавчата, копна, потпосади и подизрежа, ами зошто не ја искористи сета трева, ќе ја продадеше, да ги прснеше јаболката во цутот. И черешните беа втур цут.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Го потслуша тоа една вечер, кога се врткаше во бавчата, а жените си ги расправаа пред порта своите обични прикаски.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Фатија пролетни дождови и компирите поникнуваа бојни како бозе, ќе речеш божем преку ноќ се накренале од земи како космати борачи и сега тука се борат во бавчата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Му реков да не ми се врти во бавчата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Седиме со шпанските пријатели во бавчата на Старата Куќа и си ја ладиме душата раскажувајќи дамнешни преживеалици, барајќи лоши стихови во песните на некои наши колеги или мајчосувајќи му ја мајката на современиот тероризам и верски фундаментализам.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Кај излезот од тремот во бавчата, чардаче исплетено од гранките на две огромни лозници.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во бавчата владее свечена празнична тишина, украсена и од декемвриското сонце кое изобилно плиска светлина.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Таа успеа да стане чувар на куќата во која тој беше роден и го чуваше стариот гуштер во бавчата, кој имаше обичај да си го влече огромното тело низ дворот и крај пчеларникот, или со часови да лежи на сонце.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Богатата обоеност на гуштерот не беше како ни едно од оние нешта што раснеа на теренот или во бавчите; поразлична од бојата на тиквите, тиквичките или лејките.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Птиците и другите мали животни, кои секогаш беа гласни кога уживаа во бавчите на Адам, се повлекоа во своите гнезда и легла и му дозволија на дождот да го опсади нивниот рај.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Ама вакво време не добро за бавчите“ „Ти можеш да го пуштиш цревото во бавчата, ама нас дождот може да ни ја задоцни работата за цела седмица.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога навикнавме на таа едноличност, на тоа сивило, вторникот во бавчата се раздени добиче што тонеше в земи, слепи близначиња шетаа по дворовите и пееја, и така, Ноќта ми се пристори некоја небесна тишина во која не се слушаше ништо освен оној вечен звук на земјата дури се врти.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Русокос е и ноќе влегува во бавчите Да краде јаболка.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Наеднаш Славчо се најде во бавчата.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Страв на пат, на нива, во лозје, во бавча, на пазар, во дуќан, на пошта, пред шалтер.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сакаш ли да појдеме и ние во бавчите на султанот?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И тргна: по работа - дома, во бавча, низ куќа, па во школо.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А, овде, кога некој ќе погледне, со намера да одбере една од вас трите, за да му ја заличи куќата, не морам да му раскажувам дека вие умеете и во бавча да работите.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Поточето што истекувајќи од Кладенец тече низ скалести корита, некогаш дрвени сега претворени во обични вирови, долу, а во рамницата, во бавчите, се влива во Голема Вода и е поило на дивината, добитокот и овците.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Оние излезените во полето по работа, се сретнуваа на кладенците, на поилата за добитокот, каде што намерно одеа да киснат `рженица за јажици, на бунарите во бавчите, во колибите по бостаните и итро избегнувајќи да се определат за едната или за другата страна си докажуваа едни на други дека кога-тогаш меѓу скараните ќе дојде до отворено крвопролевање, а оние, што беа останати во селото, редовниците, старите и болните, за неа дознаа од децата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Оваа, пак, долу, во бавчите, ја прибира Мала Вода и влечејќи ја низ нивјето, во Торојца, од оваа страна на мостот на железничката линија, во непосредна близина на новата железничка станица, се влива во Алинска Река.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Отишол вечерта поголемио брат во бавчата да варди јаболкницата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа чу тој збор момчето, стана и појде в бавча, та скина три позлаќени јаболка, си 'и кладе в пазуа и се упати за долна земја да си иди дома.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Оде, што оде до некое место и му текна, та изваде едно јаболко од пазуа и го пресекол да види дали е вистина тоа што му рекло сонцето.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И јас така на скали ќе ја преседам ноќта, стуткана на скалите, пред врати. Ќе седам и ќе слушам како капат јаболката во бавчата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И додека Татко и Камилски се договараа за последните работи околу конечното составување на листата на заемките на чардакот, влезе Мајка со госпоѓата Камилска да ги поканат работливите сопрузи на подготвениот ручек во бавчата со ориентални јадења во бавчата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски свечено објави дека конечно нивниот бој со османските заемки во кој немало ниту победници ниту поразени е завршен.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не говоревте ли вие еднаш за една каса? „Одете и слушајте музика во бавчата крај станицата“, им рече и ја испи последната голтка. „Ќе дојдам по вас“.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тоа Круме ми го рече тивко, како да го кажа само за себе, и како да додаде: „Слобода ли е тоа?!“ додека двајцата гледавме во развеаната сукња на Илона, (небесно сина, широка во долниот дел, на половината припиена за телото, одназад врзана со тегетен колан), во миговите кога таа со ситен чекор по плочникот се оддалечуваше од масата на која дотогаш седевме заедно во бавчата на „Анте Портас“ на кејот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Од тврдината сигурно не го гаѓаат полето, во полето и во бавчите, кога не е зима, е распослано бујно зеленило, таму послушно си работи рајата - рајата се плаши дури и од фес, нејзе не ѝ треба топ.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ѓулсиме престана да ја очекува неговата помош во домашните работи, и, како вистинска жена на ќаја, го избра поразумниот и утапкан пат, и почна да ги вика селските жени да ѝ работат низ куќи, да ѝ аргатуваат во бавчите, и да ѝ го чуваат детето.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ако требаше, на пример, да оди во бавчите од татко му кон охридското џаде, пред да оди таму тој небаре веќе беше стасан во бавчите и береше јаболка, а и кога ќе се отклонеше назад, тој сѐ уште живееше со сѐ што погледот му беше насобрал оттаму.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ако сме стигнати, тука сме! Ноќта ќе нѐ нафтаса во бавчине...
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Се сврте натаму, на кај телот на фабриката, ама не појде на кај алето, туку зад зградата, во бавчите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
ВЕРА: Ние седевме со тебе во мракот во бавчата, од небото паѓаа ѕвезди, а ние двете бевме во бели фустани, како привиденија, и одразот на белата грмушка во леата беше како привидение, и ти, ти ми кажуваше дека не можеш повеќе, дека Лења те исцедува: ете вака.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Луѓето како што пристигнуваат, така фаќаат место во бавчите, на островцето каде што истечуваат изворите, крај брегот на езерото, по дворовите, спростираат ќилимчиња, веленца и седнуваат да се одморат, да јадат; како што надоаѓаат луѓето од околните и подалечните места, така сѐ повеќе се полни просторот околу манастирот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
А кога и тие не му даваа, купи неколку пишиња од селската продавница и ги држеше скриени на разни места: во плевната, во грмушките во бавчата, во кокошарникот, во трапот од реката.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
И гледајќи го каде што работи во бавчите, коњарницата и краварникот, се радуваше што го оздраве и се грижеше за него како за свое чедо.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Размислував за него како бесно работи и работи во бавчата, со лицето што беше скоро зариено во земјата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А по нивјето, ливадите и лозјата, во бавчата и градината, во дворот и во одаите - певливо, заносно, ѕвонливо, солзливо, таговито - се пренесуваше пеењето на Фимка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Можеби на нива, во бавча или лозје, на ручек или вечера ќе ги пресече веста болна?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Да ми тропнат, леле, на порта, по дворје и одаи да ми се растрчаат, да ми се распеат во бавча китна, во лозје зрело и ливада зелена, Господе златен, семоќен, та тапан да удри и зурли да писнат за свадби, за првачиња и мераците да потечат ко река, леле... Кога ќе ми се вратат, леле, кога?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Но не беше Мече сам таа ноќ во бавчите.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Последниот нејзин жител – полјакот Аврам, кој што беше страв и трепет за децата што идеа во бавчите да крадат праски умре за време на војната и на негово место не дојде никој.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Мислам дека и на работа, во бавчите, додека копа, земјата ја натопува со солзи.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Да ми гу пулиш дејтту! извикуваше Чана сè уште голтајќи леб и печена пиперка, заминуваше на работа во бавчите.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Таквите сцени се случуваа и во бавчите пред работниците, тој не одбираше место, штом ќе се најдеше во нејзина близина таа или мораше да седне за тој да се смести во нејзиниот скут, или да остане простум кога набрзина ќе се счепчеше на нејзината половина чиниш како кога се качува по стеблото на некое дрво.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Уште се работеше на зградата а таа влечеше малтер со една друга Егејка, исто, знаеше дека се почнуваа други згради подолу во бавчите и работа ќе има за неа сигурно до идната година, таа сепак појде до Трудот и потпраша за работа во Монополот, повикувајќи се на една белешка во која стоеше дека работела некое време во Монополот во Прилеп.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)