ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Само со една работа имав извесни тешкотии додека луѓето не се навикнаа: никој немиен и нетолерантен не можеше да влезе во автобус на јавниот сообраќај во нашата Република.

Јас останав во автобусот ни станат ни седнат туку како некако протнат, секаде и никаде. Тоа многу ме налути.

Јадранка продолжи да го вози овој филм, иако никој во автобусот не можеше да го забележи тоа.

Крајно изреволтирана, спремна на кавга дури и за најмала ситница, влегувам во автобусот и замислете куриозитет - шоферот ја пуштил The Unforgiven од Metallica и тоа ја рокнал до даска.

Има магазин со кученца, кучиња среќаваш насекаде: во метро, во автобус, на улица.

Таа најпосле го пронаоѓа излезот за силувани во автобус и излегува.

- Си се возел ли ти воопшто некогаш во автобус?

Му се насмевна Лена на чуден начин А тој не спомна дека спомените пусти се натрупани како несредени пљачки на нестрпливи туристи во автобуси... (Тоа можеше нејзе многу да ѝ значи?) “Го помниш ли утроно: крај прозорецот... на брегот Беше пролет... а ние од сонот занесени…

Во тие моменти во автобусот ми стануваше туѓ и татко ми, само при помислата дека можеби и тој би бил во состојба да стори такво нешто.

Ако воопшто читаме тоа е веројатно во автобус или во метро кон работа и на враќање од неа.

На вечерната забава, оние кои уште во автобусот го фрлија мамецот ја чекаа својата вистинска шанса.

Едноставно оваа мисла ја шутна кога возачот го изгаси светлото во автобусот.

Уште во автобусот беше забележана од сите со камерата во раце и капата свртена наопаку.

- Јас сум... - Знам, твоето име го запаметив уште во автобусот.

Во автобусот само една баба го бакна внучето во косичка на темето и толку, без срам, со доза на гордост.

Годините поминати во автобус на долгите патувања и чекањето на границите ме истренирале, трпението ми е на ниво 11 од можни 10.

Пред 2, 3 години, завалена на две седишта во автобус, тргната кон Истанбул, го прелистував весникот „Фокус“ читајќи го прво стрипот најодзади, па полека нанапред до статијата на Н.М.

Упаднав утрово во сред муабет на две баби во автобусот бр. 5, на добро разработена тема, и со внимание ја проследив сета дискусија која се разви на половина автобус, на горната платформа и сите здушно учествуваа во правењето на сармата, од тоа дали е поубава од лански лист чуван во сол и вода или е подобар свежо набран од „еколошки“ двор во Карпош кај баба Нада, која лозниците никако не ги прска дури не накалапи 30 пакетчиња.

Предговор Приказниве прво ги изживеав, па ги раскажував во автобус додека патував.

Климакс Некаде прочитав дека само невоспитани деца поминуваат низ тежок пубертет. A прости, необразовани жени тешко поминуваат во климакс. Aма и за споменатите, и за другите, сепак, тој има заеднички симптоми: - силни врелини кои ве обземаат одеднаш само во одреден дел на телото,како да го печете во рерна или го дувате со врел фен, - капки пот што по линијата на веѓата се спуштаат по рабовите на лицето и буквално капат додека стоите во автобус полн со луѓе закопчани до грло во топла зимска јакна, - отсуство на желба да бидеш интимен со некого, па дури и со љубовникот,а за со мажот ич да не зборуваме, - силни налети на нервоза, во која трчаш низ куќа и бараш некого буквално да го изедеш, - чувство дека си болна од сите болести што ги прележале твоите пријателки и дека ги имаш истите симптоми на сите епидемии, птичји, свински, грипови, грутка во грло, јазол во желудник, срцебиење, камен во бубрези, тиња во жолчка, - потреба од „шопингување“ на енциклопедии за здравје, здрава храна, вежбање пилатес дома и во друштво, - отсуство на секаква желба да одиш по гости, а уште помалку некој да ти дојде, - убеденост дека си најпаметна, - ама и потреба да се биде зајадлива, џангризава, самобендисана, лоша, злобна и одмаздољубива За среќа, ова трае само десетина години и, кога ќе помине, сè се враќа во нормала, освен некои небитни промени: мажот си заминал, а не си ни забележала, децата не заминале, останале, ама ти се лути до смрт, а ти повторно со истата сила и енергија како од младоста, се трудиш да им угодиш во сè, ама нема „feedback“.

А банкнотите си ги носам секогаш во ташна и му го берам стравот на некој што во автобус ќе посака да ми го украде, онака празен.

Кон ручек пак в автобус, пак стоицизам и... крај!

Во автобусот, Елена не можеше да се поврати од шокот што го доживеа при средбата со Марија.

Се пристуткаа еден до друг. Во автобусот настапи непријатна тишина.

Во продолжение ви го пренесуваме списокот на најпознатите појавувања на Хичкок во сопствените филмови. Станар - во сцената во книжарата Хичкок е свртен со грб кон камерата; при апсењето тој е еден од многуте набљудувачи. Убиство (The Murder 1930) - се појавува на патот. Уцена (Blackmail 1929) - во метро чита весник додека од соседната клупа го посматра едно мангупче. Триесет и девет скалила (The Thirty-Nine Steps 1935) - оди преку улица. Млади и невини (Young and Innocent 1937) - на судската расправа тој е еден од фотографите. Госпоѓата која исчезнува (The Lady Vanishes 1938) - за момент се појавува на лондонската железничка станица. Ребека (1940) - стои покрај телефонска говорница од која се јавува Џорџ Сандерс. Дописник од странство (The Foreign Correspodent 1940) - на улица оди покрај Џоел Меккреј. Господин и госпоѓа Смит (Mr. and Mrs. Smith 1941) - на улица оди крај Роберт Монгомери. Саботер (Saboteur 1942) - крај една трафика. Сенка на сомнежот (Shadow of a Doubt 1943) - во партијата карти во возот тој има Full House. Чамец за спасување (Life Boat 1944) - неговата фотографија во профил се наоѓа во огласниот простор на веникот што го чита Вилијам Бендикс. Маѓепсаниот (Spellbound 1945) - излегува од лифтот во хотелот. Озлогласена (Notorius 1946) - на приемот истура чаша шампањско врз душекот. Случајот Парадин (Paradine Case 1947) - носи голема кутија од виолончело. Јаже (Rope 1948) - оди по обоените делови од улицата. 44 Margina #21 [1995] | okno.mk Во знакот на Јарецот (Under Capricorn 1949) - се појавува двапати; на приемот кај гувернерот, и на скалите на владината палата. Трема (Stage Fright 1950) - на улицата зјапа во Џејн Вајман. Непознати во возот (Strangers on a Train 1951) - влегува во возот и носи контрабас. Се исповедам (I Confess 1953) - минува на врвот на големото скалиште (на кое има, како што забележува Трифо, точно 39 скали!) Повикај У за убиство (Dial M for Murder 1954) - еден од учесниците на групната слика која Реј Миланд му ја покажува на Ентони Давсон. Прозорец кон дворот (Rear Window 1954) - во станот на музичарот го дотерува ѕидниот часовник. Држете го крадецот (To Catch a Thief 1955) - покрај Кери Грант, во автобус. Неволјите со Хари (Trouble with Harry 1956) - оди покрај местото кадешто Џон Форсајт се разделува. Човекот кој премногу знаеше (The Man Who Knew Too Much 1956, римејк на Хичкоковиот филм од 1934) - на плоштадот во Мароко. Погрешен човек (The Wrong man 1957) - Хичкок го раскажува прологот на филмот. Вртоглавица (Vertigo 1958) - преминува улица. Север-северозапад (North by Northwest 1959) - трча по автобусот кој му ја затвора вратата пред нос. Психо (Psycho 1960) - стои пред вратата на трговецот со недвижнини, кај кого е вработена Џенет Ли. Птици (The Birds 1963) - со две кучиња излегува од продавницата за животни. Марни (Marnie 1964) - од хотелската соба излегува во ходникот. Искината завеса (The Torn Curtain 1966) - во хотелскиот хол седи со едно дете во рацете. Топаз (Topaz 1969) - на аеродромот седи во инвалидска количка. Лудило (Frenzy 1972) - еден од посетителите при уводното предавање. Семеен заговор (The Family Plot 1970) - неговата сенка на прозорецот од канцеларијата за статистика на жителството.  http://www.filmsite.org/hitchcockcameos.html Margina #21 [1995] | okno.mk 45 46 Margina #21 [1995] | okno.mkR.D. Laing е (анти)психијатар чие културно влијание е големо и неоспорно.

Во сета различност на своите темпераменти, тие се подеднакво огорчени на работата што се принудени да ја вршат.

Автобусите доаѓаат на пероните без часовници, се паркираат, шоферите цевчат „скопско“, па си заминуваат, патниците се туркаат пред и во автобусите, порануваат, задоцнуваат, а никому не му е гајле што единствениот јавен часовник на единствената меѓуградска автобуска во Скопје некогаш, некое утро, запрел на 8 и 23.

Во автобусот си седнав врз торбичето, за да сум повисок и подобро да гледам низ прозорецот.

Најпрвин треба да прашам дали ќе ме примат во автобус. Сега сè се млади шоферчиња, ама ќе најдам син од некој мој другар.

Додека во автобусот си прикован за едно седиште кога патуваш со воз имаш повеќе простор за маневрирање.

Во автобусот е тесно.

И, да шетаме ли уште? Да ѕирнеме ли во автобусите?

Влегуваат и во автобусите и ги ограбуваат луѓето.

Додека патував, во автобусот замислив и потоа најдов токму такво место какво што посакав.

Нема да ја заборавам случката со неа кога се сретнавме во автобус.

Значи, патував во автобусот и премногу ми беше тешко.

А дотогаш, кога сакаш можеш да се возиш во автобусот и секогаш да седиш на ова место крај мене.

- Чичко чиј е овој автобус? - го праша тој шоферот што седеше во автобусот и читаше весник.

Со овие можеш да купиш само едно место во автобусот.

Плачевме по пат во автобусот на враќање, толку многу ни беше убаво на летување што никому не му се враќаше.

Оние Меги и Душко од Студио „Пинокио”, приватното школо за англиски, се сјајни.